چند روزِ پیش که درحالِ گپ زدن با یک دوست مجازے بودم حرفے زد که هم برام ناراحت کننده بود " و هم جاے فکر داشت…

• گُفت ما آدم ــهآے مجازے جزوِ آدم بیخودیاے جامعه هستیم *

خیلے به حرفش فکر کردم " براے لحظه اے واقعاً احساسِ بیهودگے کردم " امـــــــــــــــــــــــــــا

به نظرم اشتباه مےکُنه

• ما آدم مجازے ـــهآ فقط تنهــــــاییم , همین *

وقتے آدمے به درجه اے از تنهایے برسه که گذروندن وقتش در یک دنیای مجازے خیلے براش
شیرین تر وَ لذت بخش تر از گذروندن وقتش در کنار آدم ــهآے واقعے باشه باید نگرانش شُد "

این آدم قطعاً از دنیاے واقعے وَ آدم ــهآش صدمه دیده " نارو خورده که ترجیح میده باهاشون رو در رو نباشه "

البته در مورد همه صدق نمےکُنه " براے عده اے دنیاے مجازے وَ آدم ــهآش فقط سرگرمے هستن "

براے ساعت ــهآے بیکارے " اما تعداد زیادے از مجازے ــهآ به نوعے پناهنده هستند "

نتیجه گیرے اخلاقے : این دوست مجازے بنده خیلے بیخود کرده با این طرز فکرش

تلنگُر : یه وقتایے بعضے احساسات ویران کُننده هستن "میتونن به طور کلے شخصیت شما رو تغییر بِدن "

مُراقب احساساتتون باشید " بخصوص در دُنیاے مجازے "شاید اینجا فقط اسم باشیم امــــــــــا

خودمون , احساساتمون , وابستگے ــهآمون , گریه ــهآمون , خنده ــهآمون همه واقعے هستن "

• یادمون نره اینجا فقط مجازے باشیم " همین "