چقدر انگیزه…
حقیقتا اینقدرام انگیزه ندارم.
میدونی اخه یه داستانی هست، همه‌ی اونایی که بالا ازشون اسم برده شد، تو جوونی طعم موفقیت رو نچشیدن. جوونیشون یا تو صفر بوده، یا اگه کاری کردن به صفر بند شده تهش. خب وقتی الان میخوام گاری کنم و حرکتی بزنم دلم میخواد نهایت تو ۲۷ یا ۳۰ سالگی نتیجه ش رو ببینم. میدونم آرمانیه، ولی همین فکرا و انتظارات منو شدیدا نگران و مضطرب میکنه. با اینکه الان موقعیت خوبی دارم رسما آینده ی خوبی رو برای خودم متصور نیستم.

بستگی داره بخوای چیکار کنی؟
مثلا اگه بخوای درس بخونی تو سن بالا هم میشه اما چون حافظه تو سن بالا کم میشه سخت تره ولی میشه
یا اگه بخوای مثلا فوتبالیست بشی خب نمیشه
یا مثلا اگه بخوای کوس بدی ، خب تو سن بالا جذابیتت کم میشه و کسی نمیکنتت یا اگه بکنه پول کم میده
ولی خب یه کارهایی ربطی به سن نداره و میتونی هرموقعی انجامش بدی

کسی که مهاجرت کنه واقعا باید از صفر ( نه کاملا ) شروع کنه . چون پول ایرانی اون طرف کاملا بی ارزش هست .
به نظرم نهایت تا ۳۰ سالگی . بعدش دیگه نه منطقی هست و نه راحت . شاید آدم بتونه یه ذره کارش رو تغییر بده ولی کلا عوض کردن خط خیلی سخته مگه دیگه طرف خیلی اشتباه رفته باشه .

↩ dark_man00
آقای مردتاریکی ، شما مهاجرت کردید لطفا؟

یه همکار ۴۲ ساله دارم که تا ۳۷ سالگی بارتندر بوده تو رستوران. ۳۷ سالکی رفته کالج برنامه نویسی خونده ۲ سال الان همکار منه و درآمدش عالی.

↩ dark_man00
من یه پیشنهاد براتون داشتم
شما توی تاریکی کار نکنید ، چشاتون ضعیف میشه خب
توی روشنی کار کنید
اگه توی تاریکی کار کنید و چشاتون ضعیف بشه نمیگن از کار بوده که ، فکر میکنن زیاد جق زدید

↩ kostilita
نه من تو فکرش هستم 🙄
چندتا از دوستام رفتن کانادا و استرالیا باهاشون حرف میزدم می‌گفتن باید از صفر همه چی رو شروع کنی . البته اونا پول نداشتن و بورسیه استاد دانشگاه بودن

✨تا اخرین باری که میتونی اسم خودتو زمزمه کنی✨

↩ kostilita
من با حرفش موافقم.
دو سه مورد مهاجرت تو سن بالاتر که دیدم خیلی نتیجه خوبی نداشتن. بماند که طرف البته تخصص ویژه ای نداشته

↩ kostilita
چَش 🤦

برا بعضیا هیچوقت هیچ فرصتی نیست چون روانشون، درونشون ناسالم شده و هیچوقت شانسشو نداشتن به مسیر رشد هدایت بشن. اما بعضیا مهم نیست چندبار بخورن زمین، مهم نیست چند سالشون باشه، یه من وحشی درونشون هست که تو ۷۰ سالگی هم میتونن از صفر شروع کنن. بخوام جمع بندی کنم میگم اگه یه چرایی قرص و محکم داشته باشه آدم مثل محافظت کردن از عزیزاش، همیشه می‌تونه دوباره شروع کنه.

فقط انگیزه
انگیزه
انگیزه

دیگه بقیه ش چیزی نیست

توی هر سن میشه ری استارت زد

عشقشو داشته باشی دیگه سن برات مهم نیست فقط میخوای برسی👌

اگه بخوایم اصولی به قضیه نگاه کنیم همون هجده سالگی مناسب ترینه چون هماهنگ شدنت با دنیای جدیدت راحت تره کار و شرایطتو راحت تر کنار میای باهاش

انگیزه و هدف و امید و تلاش بزرگترین محرک هست ، حالا تو هر مرحله ای که باشی .

به نظر من ادما وقتی یه مهارت جدید رو ید میکزن یعنی نقطه صفر رو شروع کردن تو هر سنی و تو هر شرایطی

↩ dark_man00
خیلیا هستن بعد ۳۰سالگی با همسر و فرزند مهاجرت کردن. الان هم موقعیت خوبی دارن

↩ Arman34Az
همینه دیگه 👍 اون لحظه که تو۳۷ سالگی همچین تصمیمی گرفته شجاعت و جسارت زیادی میخواد

↩ dark_man00
حتی بعد ج.ا هم سالها طول میکشه این کشور اصلاح بشه و راه بیافته. به نظرم اونا کار درستی کردن

↩ Melekor
عالی 👌

↩ Ahvaz Top
درسته 👍 یه انگیزه قوی میخواد. مثل فرهاد که کوه کند

↩ شوگرددی۱۴۰۰
خب مشکل همینه‌ انگیزه رو به این راحتی نمیشه به دست آورد. یکی تو ۶۰سالگی داره، یکی تو ۳۰سالگی نداره

↩ Parinaz_
ایشالا که همه عشقش رو داشته باشن و باش برسن 👍

↩ kojo
۱۸سالگی مسیر معمول یک انسان هست که همه طی می‌کنند. صحبت اینه وقتی سنت بالاتر رفت و فهمیدی مسیرت غلط بود حاضری از صفر شروع کنی؟

↩ Violet♤
تو داری 👍 مطمینم 👏

↩ hojabr
تو هم میتونی ، هنوز کلی وقت و فرصت داری ✌🏼

↩ hojabr
دقیقا 👌
من نوجوون که بودم داستان فرهادو خوندم و مثل اسب گریه کردم باهاش…

من سال ۱۴۰۰ کنکور دادم رشته ای که میخواستمو نیاوردم دوباره ۱۴۰۱ کنکور دادم بازم رشته ای که میخواستم نیاوردم رفتم یه رشته دیگه و افسردگی گرفتم بابت اینکه ۱ سال عقب افتادم😅😅🤦‍♀️🤦‍♀️

و نمیخوامم برگردم عقب از صفر شروع کنم از همینجا ادامه میدم🚶‍♀️🚶‍♀️

با سلام و عرض ارادت
یه شیر هر لحظه آماده شروع از صفر هستش
کافیه شق بشه روی یه موضوع ربطی نداره کی هست و کجا هستم شروع میکنم به سنجش و اقدام بقول یه عزیز کافیه دلت بخواد وحید اون کارو به بهترین شکل و بهترین زمان ممکن انجام میدی 👌

↩ لیتل گرل 2002
خب سنت که مناسبه. دوباره اگه شرایطش رو داری کنکور بده. خوندن نظرات بالا کمکت نکرده؟

↩ hojabr
مهاجرت قضیه‌ش به نظرم کلا فرق داره چون برای کسی که می‌تونه مهاجرت کنه موندن توی ایران هر زمانی که باشه اشتباه هست ‌. اون دوتا رفیقم هم رفتن واقعا شرایط سختی دارن ( حتی سخت‌تر از ایران ) ولی خب همیشگی نیست این سختی ، یه دو سال بتونن مقاومت کنند بعدش دیگه زندگیشون خیلی راحتتر میشه .
بیشتر منظورم کارهای تو ایران بود . مثلا من تاسیسات کار میکنم همین الان تو فکر تغییر شغل و تأسیس یه کارگاه کوچیک ماشین سازی هستم . این تغییر راه نیست به نظرم چون خیلی نزدیک هست به کار قبلیم ولی یه دفعه بخوام برم گچکار ساختمان بشم یا فروشنده لوازم آرایشی بشم تقریبا میشه از صفر شروع کردن که اصلا منطقی نیست این کار . چون اولا رشته کاری خودم پتانسیل درآمد و آینده شغلی خوبی داره و از نظر درآمدی مشکلی نداره فقط سختی کارش زیاد هست که آدم رو زود فرسوده می‌کنه . فروشندگی هم سختی های خودش رو داره و اون کار هم خیلی بی دردسر نیست