سعی میکنم توی این تاپیک عکسهایی رو قرار بدم که از نظر هنر عکاسی ارزش بالایی داشته باشن. میدونم که بعضیا توی این تاپیک دنبال عکسهای خرگوش و گل و نوزاد میگردن احتمالاً. سلیقهی اونها محترمه. اما عکسهایی که من انتخاب میکنم سعی میکنم عکسهایی باشن که اصطلاحاً گالری پسند باشن و ارزش هنری داشته باشند.
حتماً حتماً در مورد عکسها نظر بدید. اگه از عکاسی سررشته دارید حتماً حتماً عکسها رو تفسیر و نقد کنید.
**اول ** از همه، از تمام دوستانی که به تاپیک من لطف دارن تشکر میکنم. پیامهای شما باعث دلگرمی من میشه.
**دوم ** اینکه عکسهایی که بعضی از دوستان به تاپیک اضافه میکنن خیلی زیباست. اما از دوستان خواهش میکنم که اجازه بدن تاپیک رو با سلیقهی خودم پیش ببرم.
سوم اینکه سعی میکنم از این به بعد برای عکسهایی که میذارم یه توضیحاتی بنویسم. در حد سوادم از ویژگیهای هنری عکس مینویسم و همینطور دلایلی که از این عکس خوشم اومده و باعث شده انتخابش کنم.
از نظرات شما هم استفاده میکنم.
ممنون.
etant un photo, c’est plus phylosophique que artistique
Elle peut donner l’image d’une fille qu’elle semble contente et libre
mais son ame et fache
**اول ** از همه، از تمام دوستانی که به تاپیک من لطف دارن تشکر میکنم. پیامهای شما باعث دلگرمی من میشه.
**دوم ** اینکه عکسهایی که بعضی از دوستان به تاپیک اضافه میکنن خیلی زیباست. اما از دوستان خواهش میکنم که اجازه بدن تاپیک رو با سلیقهی خودم پیش ببرم.
سوم اینکه سعی میکنم از این به بعد برای عکسهایی که میذارم یه توضیحاتی بنویسم. در حد سوادم از ویژگیهای هنری عکس مینویسم و همینطور دلایلی که از این عکس خوشم اومده و باعث شده انتخابش کنم.
از نظرات شما هم استفاده میکنم.
عکاس این عکس دیوید بکرمن است. اما لازم نیست بدانید که عکس را چه کسی و در چه شهری گرفته. همین منظرهی بسیار بسته از عبور عابرین از خیابان و آن تاکسی در حال عبور در پسزمینه به سرعت فضای نیویورک را تداعی میکند. عکس در لحظهای بسیار عادی گرفته شده. عبور تعدادی شهروند از خیابان، در حالی که دانههای برف فضای عکس، روی شانهها و موهای عابرین را پوشانده. تا اینجا هیچ چیز خاص نیست. در نیویورک عبور از خیابان همیشه به همین شکل است. مردم شانهبهشانهی هم از روی خط عابر پیاده میگذرند. حتی برف هم چیز عجیبی نیست. نیویورک دستکم سالی یک بار برف را به خود میبیند. فقط یک عکاس باهوش میتواند در عبور عابرین در یک روز برفی یک سوژه برای عکاسی بیابد.
عکاس آنقدر باهوش هست تا عکس را سیاه و سفید بگیرد. رنگها حذف شدهاند. با حذف رنگها فضای عکس از فرم عادی خود خارج شده و حالا در اولین گام، این تنها یک عبور عادی از خیابان نیست. اما قطعاً زیباترین و خاصترین جلوهی عکس، همانست که چشم بیننده سریعاً آن را مییابد: دختر شادمانی که با لذت دهان خود را به سمت دانهی برف گشوده.
کاپوزیسیون عکس به گونهای است که چشم بیننده سریعاً روی دختر متمرکز میشود. دو نفر با هودهای خاکستری کمرنگ (هردو پشت به دوربین و در نتیجه در سادهترین فرم خود) دو طرف دختر را گرفتهاند. همچنین دختر هم تقریباً در یکسوم سمت راست عکس قرار گرفته. پس چشم بیننده تردید نمیکند که سوژهای که باید بیابد، همین دختر شادمان است. فقط اگر پسر پشت سر نبود، باور نمیکردیم که عکس از پیش طراحی شده نباشد!
دختر در حال عبور از خیابان، با موهای باز، غرق در لذت از بارش برف، چشمان خود را بسته و با زبان به استقبال دانههای برف رفته. اوج لطافت و زیبایی برف، اوج هیجان دختر از این روز خوب برفی، و اوج زیبایی زندگی کردن در کنار سایر انسانها در این عکس موج میزند.
نمیدانم عکاس برای این عکس چه اسمی انتخاب کرده، اما آنچه من در این عکس میبینم، شادی و خوشبختی است، زیبایی است، رهایی است، لذت است… A Moment Of Joy
سلام.خیلی زیباست این عکس ها.اخرین عکس خیلی زیبا و جالبه.مخصوصا اینکه اون وسط یه دختره داره سعی میکنه باز زبونش یه دونه برف رو بخوره.ممنون از سلیقت.موفق باشی
واقعا عالیه کارت
عکسایی که میزاری عمق دارن و تاثیر گذار
موفق باشی ? ? ? ?
خیلی حرف بخصوص در این دوره داره
لایک
فی الحال سر ذوق آمده تبسمی نموده و متشوش گشتیم از پرتره های منتخبتان
باشد که در سایه همایونی عمری با عزت داشته تا از کار هایتان لذت ببریم
امر نمودیم بابت نوشتار فوتوغرافیکتان که مارا سر ذوق آورد از خزانه همایونی هر چه طلب نمودید به شما عطا نمایند
#همایونی_گارفیلد
از هنر چیزی سر در نمیارم ولی عکس هات یه حس خاصی بهم میده ?
از مشارکتتون توی تاپیکم متشکرم اما ای کاش توضیحاتمو خونده بودید که خواهش کردم کسی عکس نذاره.
حالا عکس گذاشتن دیگه
تو کار خودتو بکن
عکسات واقعا خوبن
سن ت کمه علاقه به هنر هم داری و جای پیشرفتت هست …
فقط سعی کن فقط نظاره گر نباشی و خودت هم دست به کار شی …منظورم اینه به هنر بعنوان یه علاقه نگاه نکن و سعی کن خودت هم هنرمند باشی … نقاشی بکشی . سبکهایی که دوس داری . طراحی. مجسمه سازی .در کل خودت وارد کار شو …هنرمند بشو . منم نقاشی رعالیسم میکشیدم . رنگ و روغن . خوشنویسی و مشبک کاری و کاشی کاری هم کار کردم … و یه چیز . من برداشتم اینه شما طرز فکرت متفاوت از حد معمول هست . ادمایی مث تو معمولا خطر افسردگی براشون هست . اینو من از علاقه ای که به سبک هنر داری کشف کردم … یاحق
این عکس میتونه معنی های مختلفی داشته باشه کدوم مدنظر خودت بوده
وای چه عکسای خوشکلی… چه سلیقه خوبی و چه حس متفاوتی… لذت بخش ترین لحظه اینه که تو عمق این عکسها خیره بشی و اوج هنر و عمق نگاه هنرمندشو ببینی… واقعا وصفشم سخته…
نگاه جالبی داره . میشه گفت تحت تاثیر عوامل محیطی ولی درون همچنان یک رنگ ! با توجه به فرم سایه روی بدن و حالت اینورس در دیوار
یه انیمیشن کوتاه هست . دقیقا با همین مضمون . دیدیش ؟ همه جا مشکلی فقط کسایی که هنوز روح دارن رنگی
ی عکس مینیمالستی خوب که با ایجاد فضای سرد سعی در حس القای رفتن داره و تنهایی که به واسطه اون جاده مطرح میشه . و آسمان ! و سهم زیاد آسمان یعنی تاکید بر تنهایی . آدمی تنها یاشه خیلی کارا میشه کرد واسه همین خدا نمیذاره تنها بمونی ! با هر ترفندی !
چقدر قشنگ بود و تلخ ! شاید رخت تن روسپی که مردم شهر لباساش رو هم جور دیگه ای میبینن !