چند سوال ساده!

-چرا برای اربعین به عراق میرویم؟ (چندین میلیون نفر در سال)
-چرا به حج میرویم؟ (چند صد هزار نفر در سال)
-چرا برای زیارت امام رضا به مشهد میرویم؟ (شاید 10 میلییون زایر در سال)
…

(البته ناگفته پیداست که هدف از طرح این سوالات صرفا دعوت به “تعقل و اندیشه” است در “فلسفه وجودی” این مناسک نه “ظواهر” اونها)

ممکنه بگین برای زیارت و انجام مناسک مذهبی! خیلی هم خوب و عالی!

اما

اولا “اگر” نیت اصلی عبادت خداست و “بخاطر خدا” این کار رو میکنیم, حضور ما در “محلی خاص” نباید اهمیت ویژه ای داشته باشد!

ثانیا, و مهمتر اینکه, وقتی مردم مملکت ما انقدر بیچاره و گرسنه و مریض و گرفتار … هستند آیا واقعا یک “انسان دیندار” و با “وجدان آگاه”, پول خودش رو صرف کمک به این نیازمندان میکنه یا با سفر به نجف و کربلا و مکه و مدینه… اون رو به جیب همسایگان نه چندان “رفیق” ایران میریزه؟

مگه نه اینکه هدف از انجام تمامی این مناسک و عبادات “انسان بهتر شدن” و “مهذب شدن به اخلاقیات انسانی” هست؟

شما مملکتی داری که قبر خواب داره، زن متاهل از سر فقر و فلاکت تن فروشی میکنه ، هزاران هزار دخترش رو برای تن فروشی میبرن شیخ نشین ها، جووناش افسرده و بیکارن، کرور کرور تحصیل کرده هاش از نا امیدی مهاجرت میکنن, تورم غوغا میکنه، سایه جنگ بر سرش افتاده، رشد اقتصادیش منفیه، همه کارها خوابیده…شما میخوای نشون بدی خیلی آدم “روحانی” و “معنویی” هستی؟ خیلی انسان با خدایی هستی؟ این همه راه درست و حسابی برای نشون دادنش! حتما باید پاشی بری کربلا و نجف و زنجیر و قمه بزنی به سر و کولت و خودت رو خونین و مالین کنی؟ یه تعدادی اونجا توی تصادف از بین برن یه تعداد توی انفجارهای تروریستی…

“اولویت” واقعا چیه اینجا؟ چرا ما “هدف اصلی” رو گم کردیم و چسبیدیم به “ظواهر”؟

در آخر! ما که انقدر آدمای خوب و معتقدی هستیم و انقدر به فکر معنویات خودمون هستیم, پس این همه دروغ و رشوه و پدرسوختگی و دزدی و تجاوز و اختلاس و خیانت و فساد اخلاقی و تظاهر…رو کی انجام میده؟ چرا اینهمه ضجه و مویه و تضرع و کربلا رفتن و زیارت امامزاده ها و دخیل بستن و حج و نماز و روزه که 1400 ساله داریم انجام میدیم حتی یک ذره ما رو “آدم” نکرده؟ به این فکر کردین؟ به نظرتون یه جای کار نمیلنگه؟

خلاصه: ما ادعای معنویت و دینداریمون گوش فلک رو کر کرده! اما در عمل,با همه این تظاهرات دینداری, نه “انسان” های بهتری شدیم و به همنوع کمک میکنیم نه “اخلاقیاتمون” بهتر شده و بیش از اکثر جاهای دیگه دنیا دروغ میگیم, تجاوز میکنیم, فساد اخلاقی داریم, اختلاس میکنیم, دزدی میکنیم…پس بین این ادعا و عمل فاصله خیلی خیلی زیادی هست! پس یا بالا غیرتا مرتب دم از دینداری نزنیم و این نمایش ها رو اجرا نکنیم و یا اگر اجرا میکنیم یجوری نشون بدیم که همه این کارها یه تاثیری داشتند! با تچکر!

شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی // هر لحظه به دام دگری پابستی
گفتا؛ شیخا، هر آن‌ چه گویی هستم // آیا تو چنان‌ که می‌نمایی هستی؟

حکیم عطار نیشابوری

زیاده جسارت است!

پ.ن. من همیشه از شور و احساس “عمیق” مذهبی بعضی دوستان توی این سایت متحیر میشم! یعنی واقعا چطور میشه آموزه های دین مبین اسلام رو با تماشای پورن و خوندن داستانهای سکسی و نفر سوم شدن و سکس با زن متاهل و موازی و ضربدری و گی و لزبین و سکس چت و سکس پولی…تلفیق کرد؟ 😁 🙄 من فقط یه لغت به ذهنم میرسه که از بیانش فعلا معذورم!

اگه دوستان همین زیر این تناقض رو توضیح بدن ممنون میشم! 😁 🙄

پ.ن. هر وقت که مطالب اینچنینی که صرفا جنبه سوال از “فلسفه” این کارها هست, و خیلی هم مستدل و مودبانه نوشته شده, مطرح میشه. مجموعه ای از جوابها رو داریم که یا فحاشی هستند! یا میگن “اصلا چرا شما به مذهب و مذهبی ها کار دارین؟” تکلیف دسته اول که معلومه! دوستان دسته دوم فراموش میکنن که همین مذهب “به همه چیز ما” توی این مملکت کار داره! پس یه حق طبیعیه که ما هم چند تا سوال ازشون بکنیم! تا مطمئن بشیم که خودشون حداقل میدونن که چرا دارن این کارها رو میکنن و کجا دارن میرن! بعدش به ما هم بگن تو هم با ما بیا! تفضل!

پ.ن. یکی از اساتید این زیر فرمودن که فضولی نکنیم و سرمان را در ماتحت دیگران فرو نکنیم! با تشکر از این راهنمایی دوستمون, امیدوارم متوجه باشن که اگه ابراز عقیده یعنی فرو کردن سر در صندوق عقب دیگران, اونوقت با این اظهار نظری که کردن, پیدا کنید موقعیت جغرافیایی کله مبارک خود ایشان را! 😁