نام بیماری هارا اشتباه گذاشته اند
مثلا سرطان حنجره بهتر بود میگفتند:یک بغض کهنه ی فرو خورده!
یا سرطان ریه را میگفتند:نفس هایی که انگیزه ای برای آمدن ندارند!
مثلا به ام اس میگفتند:نا امیدی محض از پیش رفتن و نرسیدن!
نمیگفتند فلانی سکته کرده ،میگفتند:لحظه ای قلبش دلیلی برای تپیدن نیافته!
به سکته مغزی میگفتند:خشم بی انتها!
به تومور مغزی میگفتند:فکر و خیال های شبانه!
بخدا که اینطور بهتر بود …
بخدا که اینطور یادمان نمیرفت برای درمان اصلی …
باید به سراغ روح آدمها رفت …
حضرت مولانا میگه که:
داروی دردم گر تویی
در اوج بیماری خوشم