اگه بخوام زندگیمو تشبیه کنم، کابوسیه که بیدار شدن تو جهنم هم یه جور رهایی به نظر میرسه…کابوس بزرگی که اسمش تنهاییه و جهنمش سکس. نه این که سکس های بیشمار داشتم، ولی همون تعدادیم که داشتم همیشه شبیه جهنم بوده برام…از هیچ کدوم از روابط جنسیم در زندگی خاطره خوشی ندارم. نه از تجربه های 4-5 سالگی با پسرخاله، نه از روابط 8-9 سالگیم با چن تا از دوستای هم مدرسه ای، نه از گی بازی های اوایل بلوغ و جق زدنای پر از شهوت اون دوران… 27-8 ساله بودم که رفتم پیش روانکاو…یه زن چاق و مهربون که وقتی بی من من کردن بهش گفتم من خودارضایی میکنم، از بی پرده گفتنم کمی جا خورد و وقتی از علایق سکسیم براش تعریف میکردم برای دقایق کوتاهی شهوتم بهش منتقل شد و زود از موضوع گذر کرد…نهایتا بهم قرصی رو معرفی کرد-asentra.50 -که البته بعد از سالها هنوز گاهی که شهوت امانمو میبره کمکم میکنه کمی طغیان شهوتم بخوابه و فرصت میده به روانِ پریشانم برای نفس کشیدن…
به توصیه همون پزشک و برای این که بفهمم تو سکس توانایی دارم و هم این که بفهمم خیلی از فانتزیام صرفا تخیل مغز جق زدست و در سکس واقعی از این لذت ها خبری نیست از یه کارگر سکسی کمک گرفتم…یه دختر مطلقه و تمیز و هنوز دارای درصدی عواطف انسانی که تو سایت بادو شمارشو گرفته بودمو و از شانس بد روز عاشورا باهاش قرار داشتم! رفتم سر قرار و اومد تو ماشین نشست و وعده ی سکسو به دلیل مذهبی گذاشت برای فردای اون روز…منصف بود و پول مناسبی گرفت. تو 28 سالگی اولین باری بود که کس رو از نزدیک میدیدم و پستون رو از نزدیک لمس میکردم…کل سکسمون 10 دقیقه طول کشید و وقتی فهمید بار اولمه و دنبال یکم آرامش از دست این غولِ سکسم یه نیم ساعتی کنارم خوابید و تن به نوازش داد…از کیرم حسابی خوشش اومده بود و تو روابط بعدی فهمیدم که دخترا کلا سایز کیر رو در تناسب با هیکل و سایز بدن طرف حدس میزنن و همین باعث شد که در تمام روابط جنسیم سایز کیرم پارتنرامو شوکه کنه…پسری با 170 قد و لاغر و ریزه میزه که کیرش 25 سانته و کلفتی و سفتیش عجیبه…دختره قبل از من ارضا شد و همین موضوع نگرانیمو از بابت کم اوردن تو سکس برطرف کرد…از اون به بعد سکس های متنوعی با ادمای مختلف داشتم که از هیچ کدومشون لذت زیادی نبردم و جق زدن از اونا لذت بخش تر بود، ولی حسن سکس این بود که هر بار تا یه هفته کلا فانتزیای جقیم به هم میریخت و توقعم از لذت سکسی کم میشد و به زندگیم میرسیدم…تو سکسای متنوعم از همه جور قشری پیدا میشد…از ارضا کردن زن 40 ساله مطلقه تو ماشین و خوردن ابش، تا دختر تازه عروس طلاق گرفته ای که شوهرش در اون یه هفته ای که شوهرش بود 4 بار بیشتر نکرده بودشو اگه من نبودم با این کم رویی و مذهبی بودنِ ذاتیش، میشد یه پیر دخترِ در حسرت سکس مونده، تا دو تا شیمیل که فانتزی شیمیل رو هم برام کمرنگ کرد، تا دخترای فامیل، دخترای همکار یا مشتری و دوست خانوادگی…ولی سکس چیزی نبود که دنبالش بودم و هستم…بعد هر بار رابطه مطمئن تر میشدم که من کس و پستون و کون نمیخوام…تو 8 میلیارد ادمی که تو این زمین دارن نفس میکشن, دیگه کی اهمیت میده که من و شما هم توشون باشیم یا نه؟ اگه امروز نفسم قطع بشه و بینتون نباشم، جز کسایی که نسبت خونی با من دارن کیه که زندگیش بدون من چیزی کم داشته باشه؟ تنهایی چیزیه که من تو اغوش زنای مختلف بیشتر و بیشتر حسش کردم…بعد این همه سال تو چشم چشم کردنای تو خیابون و کلاس و کار و … فقط دنبال یه چیز میگردم: چشمایی که دریچه ی دنیای متفاوتی باشه و منو از این زندگی گله وار و تنهایی جق زده نجات بده…این تنها امیدیه که به زندگیم هنوز رنگی از ارزش میده…همونطور که همیشه میگم، “امید آخرین چیزیه که میمیره…”
ببخشید اگه کیرتون خوابید و کستون خشک شد، ولی این داستان زندگی سکسی منه و نیاز داشتم که کسی بخوندش…

نوشته: نیما