سنگینی یه چیزی رو احساس میکنم؛
برمیگردم پشت سرمو نگاه میکنم؛
بازهم همون نگاه…
دوباره بهم خیره شده…
معنی نگاهشو نمیفهمم؛

استاد داره درس میده ولی من اصلأ حواسم بهش نیست دائم دارم به اون فکر میکنم نمیدونم چرا بجای توجه به درس فقط به من نگاه میکنه؟
با اشاره به جواد میگم نگاهش کن دوباره بهم خیره شده؛ برمیگرده با لبخند میگه باز توهم زدی؟

-نه آرش من دوست ندارم دردم میاد تا بحال از کون ندادم؛مگه کسم چشه که همش چشمت دنبال کونمه؟
-تحمل کن عزیزم یکم دیگه با انگشت بکنم گشاد میشه؛ قول میدم بهت درد نگیره اگه درد داشت ادامه نمیدم؛
-جون من بیخیال شو من که میدونم مثل دفعات قبل باز هم نمیتونم تحمل کنم؛ چرا هی خودت و منو اذیت میکنی؟
-زهرا تو که میدونی من کونتو که میبینم نمیتونم تحمل کنم لااقل بذار یه امتحانی کرده باشم؛حاضری؟
-باشه عشقم فقط بخاطر تو؛
آخ آخ نکن آرش توروخدا درد داره درش بیار درش بیار واااای خدا …
-أ أ أ ه ه ه (بازهم نتونستم درد کشیدنشو تحمل کنم و هنوز تو نرفته درش آوردم؛ آخه خیلی دوسش دارم)

کلاس تموم میشه دارم از کلاس میرم بیرون که صداشو از پشت سر میشنوم
-ببخشید آقای عبدالهی میتونم یه لحظه وقتتونو بگیرم؟
-بفرمایید درخدمتم
-میشه جزوه این ساعتتونو بهم قرض بدین تا ازش یه کپی بگیرم آخه اصلأ حواسم نبود هیچی ننوشتم
با شیطنت بهش میگم آره متوجه شدم کجا بودین
لبخندی میزنه که احساس میکنم تا گوشاش سرخ شدن منم لبخندشو بالبخند پاسخ میدم و درحالیکه دارم جزوه مو بهش میدم نگاهم تو نگاهش گره میخوره یه دفعه احساس میکنم چهار دست و پام شروع به لرزیدن میکنه و زبونم قفل میشه؛ نمیفهمم به چه عذابی ازش خداحافظی میکنم و خودمو میرسونم به دستشویی؛ یه آب که به صورتم میزنم تازه حالم جا میاد با خودم میگم: تو دیگه کی هستی دختر؛ راسته میگن چشات سگ داره؛ و توی ذهنم دائمأ اسمش تکرار میشه (زهرا… زهرا… زهرا…) احساس میکنم یه حس تازه ای درونم بیدارشده و داره غوغا بپامیکنه

-منو ببخش عشق من؛ معذرت میخوام آخه خودت میدونی چشمم به کونت که میفته عالم و آدمو فراموش میکنم
-‏(باگریه) من که تابحال صدبار بهت گفتم هرکار دوست داری با کس و سینه ها و لبهام بکن ولی کونمو بیخیال شو چون طاقت دردشو ندارم
-باشه گلم قول میدم دیگه از بزگراه قزوین تردد نکنم؛
ازشوخیم خندش میگیره و منم واسه اینکه جبران کنم سرمو میبرم لای پاش و با حرص و ولع تمام شروع میکنم به خوردن و لیسیدن کسش که صدای آه و اوف هاش با طنین خاصی فضای کوچک خونه رو پر میکنه

ساعت 5بعدظهره که با صدای زنگ گوشیم ازخواب میپرم؛ نگاش میکنم یه شماره ناشناسه با کمی دست دست کردن جواب میدم یه صدای نازک زنونه اونطرف خط شروع به صحبت میکنه باهام:
-سلام؛ آقای عبدالهی؟
-سلام؛ بفرمایید
-آقا آرش خودتونید؟
-بله خودمم؛ ببخشید بجا نیاوردم؛ شما؟

• محمدی هستم زهرا
  ‏(باشنیدن اسمش دوباره دست و پام شروع میکنه به لرزیدن)
  -س س سلام خوبید شما؟ببخشید بجا نیاوردم؛ شماره منو از کجا گیر آوردین؟
  -یادتون رفته؟ خودتون صبح بهم دادین موقع گرفتن جزوه
  ‏(خوب که فکر میکنم میبینم راست میگه؛صبح اینقد حالم بدبود که نفهمیدم چی بهش گفتم؛ همون موقع بهم گفته شمارمو میخواد منم بهش داده بودم)
  -درسته ببخشید تازه از خواب بیدار شدم هنوز یکم گیجم؛ امری داشتین درخدمتم؟
  -راستش اگه میشه (کمی من من میکنه) یه جا قرار بذاریم جزوتونو بهتون بدم
  -فردا توی دانشگاه میام ازتون میگیرم
  ‏(احساس میکنم میخواد یه چیزی بگه ولی سختشه؛بالاخره دلو میزنه به دریا و بعد ازکلی من و من کردن زبونش باز میشه)
  -نه آقا آرش اگه میشه یه جای خلوت تر قرار بذاریم؛ راستش جزوه همش بهونه بود بیشتر میخواستم باخودتون صحبت کنم
  (اینو که میگه دلهره ام بیشتر میشه؛احساس میکنم ته دلم یه چیزی میریزه پایین؛ حالا این منم که به تته پته افتادم و دارم شکسته حرف میزنم)
  -هر … هرجور که شما صلاح بدونین
  ‏(بالاخره باهزار بدبختی آدرس یه کافی شاپ توی یه محله خلوت نزدیک خونمونو بهش میدم و واسه یه ساعت دیگه باهاش قرار میذارم)
  گوشیو قطع میکنم و بلند میشم برم دوش بگیرم تا واسه رفتن سرقرار آماده بشم

-اوووف … جووون جووون بخور عشق من بخور آرش من بخور فدات بشم
‏(صداش بدجوری رفته هوا یه لحظه میترسم صاحبخونم بیادبالا و باز بهم گیر بده ولی اینقدر مستم که بیخیالش میشم)
بلند میشم ومیشینم بین پاهاش و کیرمو میذارم در کسش و بایه حرکت میکنم توش
-وای چقدر داغی عشق من؛ کیرم داره کباب میشه
-جوونم بخورمش بکن بکن تا ته بکن توش فدات بشم بکن بکن بکن
با تمام قدرت شروع میکنم به تلمبه زدن که متوجه سینه های درشتش میشم و در همون حال یکیشو میکنم تو دهنم و با تمام وجود میخورمش
-اوووف اوووف جوون بخور بخور همیشه میدونی چجوری دیوونم کنی بخور جرم بده عشق من بکنم جوووون
(همینطور که دارم تلمبه میزنم و سینه شو میخورم ناگهان یه چیزی درونم به حرکت درمیاد و تمام بدنمو به آتیش میکشه؛ صدام میره بالا و آه آهم به عرش میرسه؛ احساس میکنم دارم فوران میکنم مثل یک آتشفشان و در همین لحظه تمام وجودم از سوراخ آلتم بیرون میاد و به درون زهرایم نفوذ میکنه؛ به خودم میام و خودمو نیمه جون در بغل عشقم پیدا میکنم که داره بهم لبخند میزنه)

-راستش میخواستم یه چیزی بهتون بگم ولی روم نمیشه؛نمیدونم ازکجا شروع کنم؛
-بفرمایید خانوم محمدی راحت باشید؛ الان نیم ساعته اینجاییم و شما دارین هم خودتون هم منو اذیت میکنین؛ بهتر نیست برید سر اصل مطلب؟
‏(سرشو انداخته پایین و داره به چیزی فکر میکنه؛ نمیدونم به چی؛ شاید به عاقبت یه حرف نزده؛ بالاخره تصمیمشو میگیره؛ یه نفس عمیق میکشه و تو چشام خیره میشه )
-دوست دارم آرش؛ 2ساله میخوام اینو بهت بگم ولی روم نمیشه؛ ازهمون روز اولی که دیدمت تو دانشگاه؛ ولی دیگه طاقت ندارم؛ شب و روزم شده فکرکردن به تو؛ دارم دیونه میشم بخدا؛
‏(میدونم داره راست میگه؛صداقتو از تو چشاش میتونم بخونم؛ حالا دیگه نوبت منه که هنگ کنم و خجالت بکشم؛ دیگه یادم نیست چه اتفاقی افتاد فقط یادمه توی شیشه مغازه به عکس خودم خیره شده بودم که یه لبخند احمقانه رو لبام نقش بسته بود)

-ای جونم عشق من جوجوی من رسیدی؟ بازهم که از من جلو زدی
‏(به خودم میام میفهمم طبق معمول من زودتر رسیدم و اون هنوز ارگاسم نشده؛ اعصابم بهم میریزه)
-ببخش منو عزیزم؛ أه باز نتونستم جلوی خودمو بگیرم؛ شرمندتم عشق من
-‏(بهم لبخند میزنه) اشکالی نداره فدات بشم؛ نمیدونی چقدر با رسیدنت حال میکنم؛ دوست دارم دیوونه ی من؛
‏(با دستام شروع میکنم به ور رفتن با چوچولش و در همون حال گردن و لبها و سینه هاشو میخورم؛ صدای آه و اوفش بلندتر میشه تا اینکه دیگه قابل مهار نیست؛ توی یه لحظه صداش عوض میشه و شروع میکنه به لرزیدن و پاهاشو محکم بهم فشار میده و با تمام وجود تخلیه میشه؛چشاش بسته میشه و به خواب میره)

جواد: تو امروز چته آرش چرا اینقد تو خودتی؟
-اذیت نکن داداش حالم اصلأ خوب نیست؛ دارم منفجر میشم؛ دوست دارم خودمو بکشم؛ یه چیزی داره منو از داخل داغون میکنه؛ چیزی که به کسی نمیتونم بگم؛
-مگه چی شده؟ دنیا که به آخر نرسیده؛ بگو شاید بتونم کمکت کنم؛
-اذیتم نکن جواد جان به قدرکافی خودم داغون هستم؛
از جواد دور میشم که اشکامو نبینه و یاد صحنه ای که دیروز دیده بودم میفتم…
بعد کلاس بود که داشتم میرفتم خونه که یه ماشین نیسان وانت آبی رنگ که جلوی در دانشگاه پارک شده بود نظرمو به خودش جلب کرد یکم که دقت کردم دیدم آقای راننده داره با یه خانمی که چهرش برام آشناست و یه پسر بچه کوچولو بقلشه صحبت میکنه و باهم میخندن نزدیکتر که میشم میشناسمش؛ این که زهرای منه؛ میخوام برم جلو و با مرده دعوا کنم و زهرا رو سیر فحش کنم ولی برمیگردم؛ ازیکی از دخترای کلاس که داره ردمیشه درمورد اون مرده سوال میکنم؛باتعجب جواب میده مگه نمیدونی؟اون شوهر خانم محمدیه و اونم بچشونه؛ میپرسم به تازگی ازدواج کردن یا از هم جدا شدن؟ میگه نه خیلی وقته ازدواج کردن و تاجایی که من میدونم باهم زندگی خوبی دارن؛
این حرفو که میشنوم انگار یه سطل آب سرد ریختن روم؛ سرم گیج میره؛ چشام سیاهی میره و همونجا روی نیمکت سیمانی جلوی دانشگاه ولو میشم؛
سرم داره سوت میکشه و فقط یه جمله داخلش تکرار میشه:
چرا زهرا؟ چرا؟ چرا؟
چرا؟ چرا؟ چرا؟

نوشته: جوجه دراکولا