سلام
من یک هفته ایه این سایت رو میخونم.
بعضی که فقط با فحش دادن حال میکنند و کاریش هم نمیشه کرد.
من مهران 42 ساله
سال 78 ادامه تحصیلات در دانشگاه قم.
با یکی از دوستام شب گردی میومدیم . هوای گرم قم باعث می شد بیشتر شبها بزنیم بیرون. پارک صفائیه قم؛ کاروانی که دخترای دانشجو رو آورده بودند اردو ؛برای استراحت اونجا بودند. با دوستم کس چرخ می زدیم. شرایط هم مثل الان نبود که همه ولنگ و باز بگردند اون هم تو قم.
کاروان دخترا از ملایر اومده بودند.ی دختری که بینشون زیادی جراغ سبز نشون میداد ما رو تا نیمه شب اسیر خودش کرد.
حدود 2 شب بود که همشون کنار هم خوابیده بودند. و اون دختره هم قبل از دراز کشیدن ی نیشخندی زد و دراز کشید.
بچه های گشت ناصحین هم هر از چند گاهی دوری میزدند…
اما به سرم زده بود.
حشر زده بود بالا.
به دوستم گفتم باید ی کاری بکنیم.
گفتم تو نگهبانی بده من میرم بغل دختره دراز می کشم.
هر چی گفت نرو کار دستمون میدی،اما من تو کتم نمیرفت.
جایی که دختره دراز کشیده بود و پتو روش انداخته بود بالا سرش از این صندلی های سیمانی که وسطش از دو طرف خالیه.
دوستم با فاصله روی ی صندلی نشست و منم رفتم رو همون صندلی بالا سر دختره نشستم.
نمیدونم چند ثانیه یا دقیقه؛اما به حدی به سرم زده بود که به تنها چیزی که فکر می کردم شهوت بود.
ی نگاهی به اطراف کردم و کفشام رو زیر همون صندلی گذاشتم و خزیدم زبر پتو دختره…
قطعا اونم بیدار بود و می خارید و گرنه اگه کوچکترین صدایی می کرد دهنمون به معنای واقعی سرویس بود.
با بدبختی شلوارش رو تا رانوش کشیدم پایین و کیر خودمم از زیپ شلوار در آوردم و گذاشتم لای پاهاش. طوری بهش جسبیده بودم که واقعا دو نفر یه نفر بودیم. جرات تکونهای تند هم نداشتم چون کافی بود کوچکترین برخوردی یا من یا اون با بغل دستیها داشته باشیم.
کیرمو تف مالی کردم و لا پاش حرکت میدادم اونم همونطور که پشتش بهم بود به من قفل شده بود.
دستم رو سینه ی کوچولویی که داشت آروم بازی می دادم و کیر تف مالی شدمم لای پاهاش حرکت میدادم
شاید 4 الی 5 دقیقه بیشتر طول نکشید که با لذتی فوق العاده آبم اومد…
مکث کوتاهی کردم. زیپ شلوارم رو بستم و آروم اومدم بیرون.
کفشهامم برداشتم و اینطرفتر پوشیدم و با ی غرور خاصی اومدم میش دوستم که داشت زهره ترک می شد…
خاطره ای دلچسب از دوران مجردی… الان که فکرش رو میکنم ، به خودم میگم اگر میلیونها تومن هم بدن چنین کاری نمیکنم اما امان از جونی وفشار شهوت…
این خاطره ای از حال خرابیهای خوش جوونی ومجردی…
نکته ای هم به اونایی بگم که داستان محارم مینویسند. البته در ابنکه بعضیها ابدا بویی از آدمیت نبرده اند شکی نیست. اما تا اینقدر که از سکس با محارم بنویسند!
واژه ی مادر مقدسه؛ خواهر عزیز قلب آدمه و…
مرد باشین و ی ذره غیرت داشته باشین و از محارم ننویسید
اگرم مادر یا خواهر و فامیلاتون جنده هستند خوب بذارید دیگران بکنند. شما هم برید سراغ دیگران…
اماتعصب وغیرت ایرونی بودنتون رو زیر سوال نبرید…
شاد باشید …
ارادتمند:مهران