سه تا خبر کوتاه بود و تقریبا نامربوط به هم
به ظاهر ساده بودن ولی وقتی تو بحرش بری دیوانه کنندس
اولی این بود که آمریکا واکسیناسیون زندانیان گوانتانامو رو شروع کرده (خطرناکترین تروریستهای دنیا تو این زندان فوق امنیتی نگهداری میشن)
دومی هم این بود که اسراییل تامین واکسن مردم فلسطین رو تقبل کرده و تا الان ۵ هزار دوز فایزر در اختیارشون گذاشته تا اول کادر درمان واکسینه بشن.
سومی هم مرگ علی انصاریان بود.
انصاریانها و میناوندها و خیلیهای دیگه مردند و میمیرند و خواهند مرد چون یه پیر خرفت زایل العقل متوهم که ما مردم فقط براش عدد هستیم نه انسان، صلاح ندونسته واکسن تایید شده وارد کشور بشه، به طوری که طبق گفته رییس هلال احمر بلافاصله بعد از فتوای خامنه ای در مورد واکسن آمریکایی و انگلیسی، ایران حتی ۱۵۰ هزار دوزی که طی طرح کواکس میخواستن به ایران بدن رو کنسل کرد.
خودش که میگه توهم توطئه زده ولی کلاغا میگن تو این قضیه هم پای پول و نفع سپاه و ستاد اجرایی فرمان امام و … وسطه.

با این تفاصیل استفاده از عنوان سرزمین اشغالی برای فلسطین که به لطف اسراییل واکسیناسیونش رو شروع کرده برازنده تره یا واسه ما که برای صاحبمون حکم گوشت دم توپ رو داریم و فقط زمان انتخابات و … براشون میشیم آحاد ملت غیور و شهید پرور؟

یه سوال هم از بسیجیها، عرزشی ها، ذوب شدگان ولایت، ارتش سایبری، … که تو این سایت هم کم نیستن:
وقتی میبینین آقاتون و خانوادش از همون واکسن فایزری که برای شما قدغن کرده زدن و بلاخره بعد تزریق و بعد از ماهها از سوراخ موش اومد بیرون و با خیال راحت رفت مقعد عمام و بهشت زهرا و حتی شما فداییها هم براش به اندازه زندانی گوانتانامو برای آمریکا یا تروریست فلسطینی برای اسراییل ارزش ندارین اصلا احساس پوچی و سرخوردگی نمیکنین؟