https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1_%DA%A9%D8%A7%D8%B4%D9%81%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%BA%D8%B7%D8%A7

کاشف‌الغطاء (متوفای ۱۲۲۷ (قمری)) یکی از بزرگ‌ترین علما و مراجع اوایل قرن سیزدهم هجری در جهان تشیع بود.

فتوای جهاد شیخ جعفر کاشف الغطاء

ای کافه اهل ایران از عراق و فارس و آذربایجان و خراسان، آماده شوید به جهاد کفار لئام، و بر آورید تیغ‌ها از نیام، برای حفظ بیضه اسلام و در آیید در سلک یاوران ملک علام و جهاد کنید به دفع کفار از شریعت سید انام (ص) وطریقه امیرالمؤمنین (ع) و سید الوصیین. اینکه برای شماحوران آراسته و غلمان به خدمت برخواسته[خاسته]، پس بفروشید جانهای خود را به بهای گران که اندوخته شده است برای شما در جنات عالیه «لاتسمع فیها لاغیة فیها عین جاریة فیها سرر مرفوعة و اکواب موضوعة ونمارق مصفوفة و زرابی مبثوثة»[۳] قیام کنید به یاری مؤمنین تا در یابید بهشت برین را. آیا خطاب نمی‌کردید به خدا در دعای ماه مبارک رمضان که: شهادت نهایت آرزو و مطلوب ماست در عبارت «و قتلا فی سبیلک فوفق لنا»[۴][۵] آیا مکرر نمی‌گفتید میان مردم «لیتنا کنا مع الشهداء فی کربلاء»؟ پس راضی مشوید به کذب گفتار خود و مخالفت گفتار با کردار خود، بدانید که مقتول ثغور آذربایجان در دفاع اهل کفر و طغیان برای حفظ بیضه اسلام و مسلمین و حراست ناموس مؤمنات و مؤمنین مانند شهدای کربلا است در طلب رضای خداوند ارض و سماء. و به یاد آورید آرزوی خود را در قول: «لیتنا کنا حاضرین یوم الطفوف ونفدی نفوسنا للحسین و نجعلها وقایة دون طعن الرماح و ضرب السیوف»، پس اگر در قول صادق اید و به حق ناطق، پیش بگیرید پیشه شهداء را در ا متثال امر بضعه بتول، زهرا، چه به خدا در این مقام حاضر است امام حسین (ع) وگویا در این کارزار شما را به یاری می‌خواند و همچنین خاتم انبیا و سید اوصیا و سایر ائمه، سیما صاحب این عصر وامام این عهد می‌فرمایند: «ای پیروان پاک اعتقاد، به درستی که سیاست جهاد و دفع اهل کفر و عناد و جمع لشکر و سپاه مخصوص است به بزرگان بندگان و پیامبران و ائمه امنا وکسی که قایم مقام ایشان است از علما و پس در حصول موانع ظهور و عدم امکان قیام ما و قیام علما این امور اذن دادیم به یادشاه این زمان و یگانه دوران که معترف است به اطاعت وسالک است در دفع دشمنان به طریق شریعت ما فتحعلی شاه (حفظه الله مما یخافه و یخشاه) و کسی را که ولی عهد وقایم مقام خود داشته و ملک آذربایجان را به او واگذاشته است، شاهزاده عباس میرزا (ادخله الله فی شفاعتنا وجعله فی الدنیا و الآخرة تحت ظلنا وفی حمایتنا) در جمع سپاه برای کسر شوکت کفار و اخذ اموال و اسر عیال و اطفال آنها. هر که در سپاه ایشان قتیل شود مثل آن است که در لشکر مابه قتل رسیده و آنکه اطاعت ایشان کند چنان است که اطاعت ما کرده باشد و هر که ایشان را یاری نکند، ندیم ندامت شود و محروم از شفاعت ما در روز قیامت باشد. ای شیعیان و چاکران که شنونده‌اید گفتار ما را و پیروانیدکردار ما را، چون شما را خوانده شود این کتاب و مسموع شود این خطاب، بر آورید تیغ‌ها از نیام و طلب کنید خون شهدا را در این مقام. بگویید به آواز بلند که دور و نزدیک شنوند: کجا است غیرت اسلام؟ کجا است حمیت شریعت سید انام؟ کجا است حرمت مردم و نساء که پرده نشینان عفت و ناموس اند و اکنون بعض ایشان محل زنا و فجور روس اند؟ کجایند اهل ناموس از امم؟ کجایند آنان که می‌گفتیم در حق ایشان «اکثر شیعتنا العجم»؟ اگر نکوشید با شنیدن این کلام ونخواهید جهاد دشمنان در این مقام، نمی‌رسید به شفاعت ما در روز قیام.

منبع

http://fa.wikishia.net/view/%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1_%DA%A9%D8%A7%D8%B4%D9%81%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%BA%D8%B7%D8%A7%D8%A1

والا! نکته اصلی اینه که در سلسله مراتب آخوندا این کاشف الغطا یک آخوند بسیار خفنی بوده که آخوندای بزرگ الان شاگردشم حساب نمیشن…اما…!

گرفتاری اینه که ملت ما به چشم خودشون دیدن که این حرفها "هیچ" فایده ای نداره! اما دارن دوباره به حرف یه آخوند دیگه گوش میکنن که برن به جنگ آمریکا!

لامصب هم کمدیه هم تراژدی!

واقعا همینطوره…!

در این مورد خاص من بین جسم و روحش هیچ تبعیضی قائل نمیشم! 😁

میدونم چی میگی…اما حرف من اینه که برای الانمون عبرت بگیریم که داریم میریم توی همین چاه!

استاد کارش درسته! اما نمیدونم ما کی میخوایم از این "پریود دائمی مغزی" بیایم بیرون! 😁

تهِ خوشتیپه! 😁 همین بابا رو میفرستادن جلوی روسها اونا عقب نشینی میکردن! بیخودی عباس میرزای بیچاره رو فرستادن!

دلت میاد؟ حاج آقا به این ابهت! 😁

بله شاه اسماعیل اول که خودش مرشد کامل بود و صوفی از جبل عامل لبنان یه تعداد آخوند شیعه رو آورد که تشیع رو تبلیغ کنن...بعدها هم "به زور شمشیر" ملت ایران رو شیعه کردن! تا قبل از این داستان اکثریت قاطع جمعیت ایران سنی بودند!

این بخشی از تاریخ تشیع هست که اکثر دوستان نمیدونن و فکر میکنن که شیعه شدن ما ایرانیها همش بخاطر عشق به اهل بیت بوده! ;)

500 500 500 500 500 500 (dash) (dash) (dash) (dash) (dash) (dash)

خب گام اول آگاه شدن هست! بخش بزرگی از جامعه ما چون مطالعه نمیکنن با این قضایا آشنا نیستند وقتی کم کم مردم آشنا شدن, زمینه برای تغییر فراهم میشه! و دیگه کسی زیر بار حرف مفت نمیره ;)

البته!..یه تعداد آدم رستگار شدن…

عین فتوای ایشون ذکر شده…احتیاجی هم به توهین نیست. آدمی که حرف حساب داره احتیاجی به توهین نداره…البته اگه آدم دقت نکرده باشه که “عین فتوا” ذکر شده ممکنه بقیه راجع بهش یه قضاوت خیلی خاصی بکنن! 😁

دوست عزیز شما احتمالا با تاریخ جنگهای ایران و روس آشنا نیستین...من هم اینجا واقعا دنبال این نیستم که یک کار پژوهشی تاریخی ارائه کنم. داستان اینکه مراجع تقلید فتحعلی شاه رو ترغیب به جنگ با روسها میکنن (بعد از دوره اول جنگها و از دست رفتن بخشی از خاک ایران) انقدر معروف هست که شما در هر کتاب تاریخی میتونین اون رو پیدا کنین....

اینکه میشه مطالب ویکیپیدیا رو تغییر داد چیز بسیار بدیهی هست...همونطور که عرض کردم علت ارجاع به متن ویکیپیدیا حکم جهاد آیت الله هست که اون یه سند تاریخی هست.

بد نیست که ما کمی فکر کنیم که این مطالب بدیهی به احتمال زیاد به فکر نویسنده هم رسیده...

به هر حال اگه نتونستین این مطالب بدیهی رو توی کتابهای تاریخی در دسترس خودتون پیدا کنین به من بگین تا بهتون رفرنس بدم.

ضمنا وقتی به علت اشکالات سایت پاسختون تکرار میشه پاسخ تکراری رو حذف کنین تا فضای بیهوده ای اشغال نکنین.

موفق باشین.

اسپم!

خواهر لاولی همینطوره! اما دلیل رو نمیدونم! حدس میزنم سایت هایی که این عکس رو گذاشتن کمی کیفیتش رو با نرم افزار بهتر کردن…

دوست عزیز اشکالی نداره شما اصرار داری به قضیه ویکیپیدیا. من نمیخوام این بحث رو ادامه بدم. داستان حکم جهاد مراجع اصلا احتیاج به مقاله نداره شما “هر” کتاب تاریخی اون دوره رو نگاه کنی این موضوع رو ذکر کرده…شما هر کتابی که در دسترس داری رو نگاه کن اگر پیدا نکردی بیا من بهت رفرنس بدم. این موضوع هم اصلا ربطی به تحریف نداره. در جنگهای ابتدایی ایران شکست خورده بوده و بخشهایی رو از دست داده بوده…فتحعلیشاه نمیخواسته دیگه درگیر بشه با روسها اما مراجع اصرار داشتند که نفوس مسلمین نباید تحت کنترل روسها باشه…اون رو ترغیب میکنن به جنگ و نتیجه فاجعه بار بوده…

شما اگر عین این مطلب رو در هر کتاب تاریخی که اون دوره رو پوشش داده پیدا نکردی از من بخواه که مرجعی معرفی کنم.

موفق باشی.

داداش جان اشکال نداره شما واقعا تصورت اینه که ایران در اون زمان میتونسته بر روسها غلبه کنه! واقعیتهای تاریخی جز این هست. عباس میرزا فرد نسبتا لایقی بوده و مراجع هم گفتن ایها الناس برین با کفار! بجنگین! اما با تمام این حرفها پیروزیهای جزیی در جنگ داشته و شکستهای بزرگ! شما اگه بری توی تاپیکهای من میبینی که داستان ابراز ناراحتی های عباس میرزا از عقب ماندگیهای ایران رو نقل کردم…ما فرسنگها عقب مونده بودیم از بقیه دنیا! (حتی روسها) اینکه شما فکر کنی که قشون فتحعلیشاهی میتونسته قشون تزار رو واقعا شکست بده اشتباه هست.

نقش مراجع انقدر در این داستان پر رنگ بوده که نمیشه با این حرفها اون رو کمرنگ کرد. تحریف واقعی الان داره انجام میشه چون میخوان بگن که مرجعیت دانا بوده …نمیخوان این اشتباهات خیلی توی چشم باشه منتها شما دوست نداری کتابهای مرجع تاریخی رو قبول کنی.

اگه اجازه بدی این بحث رو ادامه ندیم چون شما میخوای تاکید کنی بر تحریف تاریخ…و این رو نمیشه نفیا یا اثباتا در اینجا راجع بهش بحث کرد.

بخشی دیگر از تاریخ این دوره برای دوستانی که علاقمند هستند:

سيد عبدالله بهبهانی، آيت الله استرآبادی، ملاهادی نراقی و روحانيون بزرگ در آن دوره كه به عصر جهاديه معروف است، جنگ دوم ايران و روس را عملا و با فتوای جهاد به ملت ايران تحميل كردند. همين روحانيون گفته بودند كه شكست نيروهای مسلح ايران شكست سپاه دين است. و تركمنچای پايان نامه همين جنگ و شكست در آنست.

بعد از همان فتوای جهاد بود كه شاه به توصيه روحانيون و برای تفهميم فتوای علما، خوانين و سران عشاير را احضار كرد و در حضور آنها كه همه رجز جنگ می ‌خواندند و زره و خفتان بسته بودند و از جنگ ديگری با روس جانبداری می‌كردند از ضرورت جنگ و فتوای دينی گفت.

در صفحه 42 كتاب "كشتگاه بر سر قدرت" می ‌خوانيم:

نايب السلطنه "عباس ميرزا" و قائم مقام (صدراعظم) دل خون و ساكت بودند. تا شاه نظر قائم مقام را پرسيد، او بهانه آورد كه: ”كار جنگ و لشكرآرايی را بايد از لشكريان خواست كه من مرد قلمم“.

شاه اصرار كرد. قائم‌ مقام پاسخ خود را با اين سؤال بيان كرد:

”شاهنشاها! ماليات ممالك محروسه چقدر تواند بود؟“

شاه روی در هم كشيده پاسخ داد:

”شش كرور“

البته، شاه می ‌دانست كه قائم ‌مقام خود اين را بهتر می ‌داند. آنگاه قائم‌ مقام پرسيد:

”آيا ماليات ممالك روس به عرض مبارك رسيده است؟“

شاه با كمی تندی پاسخ داد:

”آری! ششصد كرور است، می ‌دانيم“

و قائم مقام جوابی را كه آماده كرده بود باز گفت:

”جنگ شش كرور و ششصد كرور نه شرط عقل است“.

گفته قائم مقام خروش از جمع بلند كرد. علما به فرمان جهاد اشاره كردند كه چون صادر شود كرور كرور برای دفع كفار عازم شوند. سرداران فتح نامه خواندند و ديگران اشاره به معبران و فال ‌بينان كردند. قائم‌ مقام سر می‌ جنباند و در دل نگران بود. او قصه شاه سلطان حسين و اطرافيانش كه وی را که با همين ترفندها تشويق به بی ‌خيالی كردند تا محمود افغان به اصفهان رسيد، در نظر‌ می ‌آورد. اينك همان حكايت بود به گونه‌ ای ديگر. همان رمالان و فال ‌بينان اين بار فتحعلی ‌شاه را تشجيع به حمله به روس می ‌كردند. پايان اين جنگ برای قائم مقام روشن بود، پس دم دركشيد و ساكت شد، كه ميدان در دست شيادان و رمالان بود ... "

قرارداد ننگين تركمنچای حاصل اين جنگ طلبی بود. پس از آن شکست و خفت، عباس میرزا که جسارتش بر عقلش غلبه داشت، تازه فهمید که باید ارتش ایران را مدرن کند و از دایره رمالان و روحانیون جهادی خود را بیرون بکشد.

قائم مقام نیز قصیده معروف خود را در باره این شکست سرود:

« روزگار است، آنکه که گه عزت دهد، گه خوار دارد- چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد»

موافقم دوست عزیز. منتها چاره ای نیست باید انقدر گفت و نوشت تا مردم آگاه بشن و کمتر فریب بخورن...