نماز درسه آئین “توحیدی"خاص آئین اسلام است ودردوآئین دیگربدین صورت وجودندارد.ولی این سنت ازجانب خوداسلام وضع نشده بلکه کلیه ی اجزاءآن اعم ازوضو.نیت.قنوت.رکوع وسجودازآئین مانوی اقتباس شده است حتی اینکه اگرآب برای وضوپیدانشودمی توان به خاک تیمم کرد.
اوقات ادای نمازهای اسلامی نیزهمان اوقات نمازهای مانوی یعنی پیش ازطلوع خورشید.نیمروز.شامگاه وشبانگاه است.
شمارنمازهای روزانه درآغازکار یعنی دردورانی که محمددرمکه بودتنهادوباربود"بجاآوریدنمازرادردوسوی هرروز”(هود114).
پس ازهجرت محمدبه مدینه این رقم به سه نمازافزایش یافت:“نمازرادرسپیده دم ودرشامگاه ودرطول شب برپادارید”(طه130)
وسرانجام نمازهای پنجگانه ی پارسی بصورت نهائی پذیرفته شد.
قرائت نمازتقریبا"درهمه جهان اسلام بزبان عربی است.بجزدرنزدمسلمانان چین که بخش عمده ای ازآنرابه فارسی می خوانند!!!زیرانخستین مبلغان اسلامی که به چین رفتندخراسانیانی ازفرقه ی حنفی بودندکه برخلاف سهفرقه ی دیگرتسنن وفرقه ی شیعه خواندن نمازرابرای مسلمانان به هرزبانی که باآن سخن می گویندمجازمی دانند.(احتمالا"این مطلب وعقیده ی خودرابه چینیان نگفته اند.)