🔹الان که دارید این متن رو میخونید من دیگه بینتون نیستم
هیچوقت نمیخواستم اینجوری ازتون خداحافظی کنم
اما خب…
اونایی که منو از قدیم‌ میشناختن اینو میدونن که من آدمی نیستم که بخوام درد و دل کنم و غم وجودمو به مخاطبام‌ انتقال بدم اما امشب میخوام بگم ، امشب میخوام بیرون بریزم این حزن درونم‌ رو
خواهشا اونایی که نمیتونن و یا تحملشو ندارن نخونن.
درست دو شب پیش بود که داشتم تو خیابون قدم میزدم که یک‌ فرد تقریبا پیر اومد سمتم
راستش کمی ترس ورم داشت اما جوری وانمود کردم‌ که نفهمه
ناگهان بدون مقدمه ازم‌ پرسید اهل قدم زدن‌ هستی؟
کمی تامل کردم و گفتم‌ آره
رفتیم و رفتیم تا توی تاریکی شب گم‌ شدیم
هوا مه آلود بود و کمی هم سرد
پیرمرد ازم پرسید تاحالا عاشق شدی و بعدش اونو از دست بدی؟
آه خدای من چه سوالی پرسید
انگار از چشمام خونده بود که چی توی دلم داره میگذره
گفتم آره و این شروعی بود برای باز کردن سفره ی دلم
گفتم و گفتم‌ و گفتم
گفتم‌ که پیرمرد من دلم شکسته
من روحم مجروح شده
من دیگه آدم سابق نیستم
من تمام وجودم رو ، سراسر عشق توی قلبم رو ، تک‌ تک فکر های تو سرم رو برای اون فدا کرده بودم اما انگار کافی نبود
بغضم ترکید و زدم‌ زیر گریه
تمام صورتم بخاطر اشک های بیشمارم خیس شده بود
پیرمرد با دستای چروکیدش سرمو آورد بالا و اشکامو پاک کرد
با یک حس پدرانه ی عجیبی منو در آغوش گرفت و آرومم کرد
بعد از این که کمی دلم‌ آروم‌ گرفت رو به من کرد و گفت:
من هم روزی عاشق بودم
عاشق زنی با موهای سیاه که عطر تنش برام بوی بهار داشت
زنی که طعم لب هاش به مثابه ی مزه ی شهد انگور قرمز بود برام
زنی که هر بار که نگاهم به چشمای محسور کننده ش میفتاد تمام‌وجودم از نو عاشقش میشد
زنی که وقتی حرف میزد تو گویی که تمام‌موسیقیدانان جهان در حنجره اش سمفونی عشق مینواختند و گوش مرا نوازش میدادند
اما پارسال ماشین زد بهش مثل خربزه مشهدی از وسط قاچ خورد خارش گاییده شد مرد
منم دیگه از اون روز رنگ کصو ندیدم
اگه داری یه چنتا سوپر خوباتو گلچین کن واسم بفرست من امشب بزنم.

دیوانه هم خودتون هستید😁😁