گفتی:
آواز این پرنده
مثل حضور مبهم تنهایی است
با دست خود گلوی قناری را
از حجم استخوانی تن کندم.
گفتی:تنها
در خط استوایی هر سینه
روز ورود عشق چه رویائی است
با دست خود دریچه هر دل را
از چارچوب تنگ بدن کندم.
گفتی،دوباره گفتی:
اینجا چقدر بی تو تماشایی ست
با دست خویش، خود را
در لحظه شکوفه شدن کندم

هر از گاهی توقف فرصت خوبیست برای دیدن مسیر طی شده و نگریستن به راه در پیش رو. گاهی برای رسیدن باید نرفت

دنیا آنقدر وسیع هست که برای
همه مخلوقات جایی باشد پس به جای آنکه جای کسی را بگیریم تلاش کنیم جای واقعی خود
را بیابیم. ‏(چارلی چاپلین)
ا

ما با نفس سلامت ای دوست ، خوشیم / از گرمی هر کلامت ای دوست ، خوشیم
هرچند که افتخار دیدارت نیست / با زنگ خوش پیامت ای دوست ، خوشیم

تو همینجوریش عزیز هستی
حالا که دیگه کنار عشقتی ، عزیز تر
ولی اگه تنها بودی بهت میگفتم :

زندگی سه چیزش قشنگه : ندونی و دعات کنن،نبینی و نگات کنن،نباشی و یادت کنن!

كاش عشق منم الان پيشم بود
فرزاد تنها:’(
فرزاد غمگين:-(
فرزاد گريان:’(
مهراد خوشحال;-)
مهراد با يار:-*

دوش مي امد و رخساره بر افروخته بود
تا كجا باز دل غمزدهاي سوخته بود
مهراد وليلا
به كسي چشم داري كه او نيز ترا مي خواهد، اگر به هم برسيد خوشبختي شما حتمي است! اما در سر راهتان مشكلات زيادي كمين كرده ،پس يا در اين راه قدم مگذار يا با شكيباي پيش برو كه هر نوع بر خورد عجولانه ،تند و ناپخته تمام رشته ها را پنبه مي كند

سلام عشقم اومدم پیشت
.
رسم زندگی این است روزی کسی را دوست داری و روز بعد تنهایی به همین سادگی او رفته است و همه چیز تمام شده مثل یک مهمانی که به آخر می رسد و تو به حال خود رها می شوی چرا غمگینی ؟ این رسم زندگیست پس تنها آوازبخوان

نگاهت را به کسی دوز که قلبشبرای تو بتپه چشمانت را با نگاه کسی اشنا کن که زندگی را درک کرده باشه سرت را روی شانه های کسی بگذار که از صدای تپشهای قلبت تو را بشناسه آرامش نگاهت رو به قلبی پیوندبزن که بی ریاترین باشه لبخندت را نثار کسی کن که دل به زمین نداده باشه رویایت رو با چهره ی کسی تصویر کن که زیبایی را احساس کرده باشه چشم به راه کسی باش که تو را انتظار کشیده باشه اما عاشق کسی باش که تک تک سلولهای بدنش تقدس عشق را درک کند

تقدیم به شما عزیزان
.
خسته شدم می خواهم در آغوش گرمت آرام گیرم.خسته شدم بسکه از سرما لرزیدم… بس که اینکوره راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم زخم پاهایم به من میخندد… خسته شدم بس که تنها دویدم… اشک گونه هایم را پاککن و بر پیشانیم بوسه بزن… می خواهم با تو گریه کنم … خسته شدم بس که… تنها گریه کردم… می خواهم دستهایم را به گردنت بیاویزم و شانه هایت را ببوسم…خسته شدم بس که تنها ایستادم

در این دنیا کسی هست که با دیدنش رنگ رخسارم تغییر میکند و صدای قلبم آبرویم را به تاراج میبرد.مهم نیست که حتما او مال من باشد،مهم این است که باشد،سلامت باشد و همیشه بخندد.

شبی دنبال معنایی برای دوست میگشتم
تو بالاتر ز هر معنی و من بیهوده میگشتم

عارفی را پرسیدند : روی نگین انگشترم چه حک کنم که وقتی شادم به آن بنگرم و هر وقت غمگینم به آن نظر کنم؟
گفت : حک کن این نیز بگذرد!!!

مهربانیت آنقدر زیباست که سنجاقکی بدون ترس کف دستت آب خواهد خورد!!!

اداش اسم پاتوق رو عوض كردي نبايد خبر بدي. ترسيدي بيام اينجا سراغت؟

تقدیم به آنها که کنارمان نیستند ولی حس بودنشان به ما شوق زیستن میدهد…

سلام وقت بخیر

عارفی را پرسیدند : روی نگین انگشترم چه حک کنم که وقتی شادم به آن بنگرم و هر وقت غمگینم به آن نظر کنم؟
گفت : حک کن این نیز بگذرد!!!

داداشی میدونی که من دربه دره خودت و غزلیاتتم دادا لطفت نسبت به من ثابت شدس.
اجی سروناز سلام تو چطوری چیکار میکنی تونستی…؟ یا نه

سلام بزار20
خوش آمدی

داداش امروز باید جای فرزاد رو هم خالی کنیم.
چند روزی نیست…

آقا فرزاد جای دیگه ای مشغوله!

فکر کنم رفته مسافرت

به تو سلام می کنم کنار تو می نشینم

و در خلوت تو شهر بزرگ من بنا می شود . . .

برو تو لوتی افراد آنلاین رو ببین صد در صد farzad50 به چشت میخوره

از لیلا خانوم چه خبر؟

هم تو و هم فرزاد هردوتون لوطی هستین!!!
باشه داداش میرم ببینم.

این منم پنهانترین افسانه ی شبهای تو / آنکه در مهتاب باران شوق پیدایی نداشت

تو خودت برای خیلی ها یو دنیایی.مرسی از لطفت داداشی

یک نفر همره باد
آن یکی همسفر شعر و شمیم
یک نفر خسته از این دغدغه ها
آن یکی منتظر بوی نسیم
همه هستیم در این شهر شلوغ
این کفایت که همه یاد همیم

سلام زود برمیگرده

به ظاهر گرچه میخندم ولی اندر سکوتی تلخ میگریم . . .

درخت دوستی را با قلب میکارند نه با دست!!