اولین باری که سرکلاس ما حاضر شد سال چهارم دبستان بود
از روز اول اخلاق و رفتار و زیباییش منو ذوب خودش کرد
البته بجز من تمام دانش آموزا محوش بودن ؛ آخه فک کن تو دبستان غیرانتفاعی پسرونه که نهایتا دو سه تا معلم خانم اونم پیرپاتال و سگ اخلاق میدیدی ، یهو یه دختر جوون و خوشگل و خوش تیپ و مهربون پیدا شده و قراره بشه معلم زبان .
جلسه اول که وارد کلاس شد بوی عطرش مستم کرد و منو برد تو هپروت .
بهت زده یه نگاه سر تا پا انداختمش
مقنعه سورمه ای که چندتار موی خرمایی رنگش تو پیشونیش اومده بود
عینک کائوچویی قرمز مشکی که جذابیت چشمای عسلی روشنو دوبرابر کرده بود
رژ صورتی کم حال و آدامس جویدن آرومش
مانتو بلند ولی جذب سورمه ای رنگ که آستیناشو یه تای ریز زده بود یه مقدار از ساعد دستش دیده میشد
ساعت طلایی ظریف و شیک
انگشتای ظریف و کشیده ولی بدون انگشتر
ناخونای بلند و مرتب ولی بدون لاک ؛ درست همونی که عاشقش بودم
شلوار بلند سورمه ای
و برعکس همه خانم معلمای مدرسه نه کفش طبی پاش بود و نه کفش پاشنه دار زمخت
یک جفت کفش تخت ظریف و دخترونه که جلوش یه پاپیون بندی قشنگ داشت .
همینجور هاج و واج داشتم براندازش میکردم و محوش بودم که به خودم اومدم دیدم کل کلاس دارن میخندن و خانم بهرامی با لبخند قشنگی که دندونای سفید درشتش دیده میشد زل زده بهم .
نوشته: ارشیا.م
داش مطمئنی زبان رو چهارم درس میدن😐
هفتم نبود مگه
اوسکول ترنسا کص ندارن ، ترنس همون پسر هست که رفتار گرایش دخترونه داره ، ظاهرا هنوزم نمیدونی کص چیه
کس کش تو که تاحالا کص ندیدی چرا کس میگی؟
تو که اصلا از گشادی درس نخوندی و مدرسه نرفتی چرا کس میگی؟
کس کش هفتم انگلیسی ازافه میشه شما چطور چهارم انگیسی داشتین؟
مادر جن*ده ی کس گو
کم کم مردم میان تو “شهوانی” داستان کیک خوردنشونو تعریف میکنن