این شعر حافظ از اون دسته شعرایی هست که مدتیه پیش خودم زمزمه و میکنم و حس و حال دلمه. انگاری که خاطرات رو روی سنگ حکاکی کرده باشن، هیچوقت پاک نمیشن…
هرگزم نقشِ تو از لوحِ دل و جان نَرَوَد
هرگز از یادِ من آن سروِ خرامان نَرَوَد
از دِماغِ مَنِ سرگشته خیالِ دَهَنَت
به جفایِ فلک و غُصهٔ دوران نرود
در ازل بست دلم با سرِ زلفت پیوند
تا ابد سر نَکشَد، وز سرِ پیمان نرود
هر چه جز بارِ غمت بر دلِ مسکینِ من است
برود از دلِ من وز دلِ من آن نرود
آن چُنان مِهر توام در دل و جان جای گرفت
که اگر سر برود، از دل و از جان نرود
هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان
دل به خوبان ندهد وز پِی ایشان نرود
آرامشی که بهش احتیاج دارم دقیقا حسیه که تو این ویدیو موج میزنه، انقد آروم باشی که اینطور بیپروا و بیفکر لبهات روی صورتش برقصه🙂🙃
دیدم این تاپیکت ویو کمتر از بقیه تاپیکات خورده جلب شدم ببینمش
ترکیب اون شعر و اون فیلم خیلی خوب بود
دست رو احساسات ما گذاشتی 😞 ❤️
↩ terankopin
هوووم اینکه رو کمترین ویو زوم کردین ریزبینانهس
خیلیم عالی، اصن عاشق اینم که احساس و دل بقیه رو قلقلک بدم🥰🫠😁❤️
↩ little sweetie
حس کردم بهش کم لطفی شده بازش کردم دیدم واقعا بهش کم لطفی شده
من عاشق شعرم نقطع ضعفمه
احساسات ادمو نوازش میده 👌
↩ terankopin
بعله بعله🥰
مرسی از لطف شما🥰
دقیقا مثه من، بنظرم لفاظی های قشنگ و ادبی عالیه، و شعر در این مورد واقعا نظیر نداره. قشنگ با دلت بازی میکنه
گر رَوَد از پِی خوبان، دلِ من معذور است
درد دارد،چه کُنَد!!؟ کز؛پِیِ درمان نرود…
↩ PanDuoeRax
هعی
و درد میدونی چیه؟
اینکه اون درمانی که ازش حرف میزنه، فقط اسمش درمانه. اگه دنبالش بری میبینی یه درد بزرگتره که بهش مبتلا شدی.
“همه جا به بی وفایی مثلند خوبرویان”
پرده ديده من نقش خيالت دارد
دل شوريده من ذوق وصالت دارد
هر کجا ماه رخي در نظرم مي آيد
نيک مي بينم و حسني ز جمالت دارد
بي نوائي که گداي سر کوي تو بود
بر سلاطين جهان جاه و جلالت دارد
جان فدا کردم و سر در قدمت افکندم
از چنين بندگئي بنده خجالت دارد
ساقيا ساغر مي ده که دلم بي لب جام
به سر جمله مستان که ملالت دارد