ما رابطه جنسی را به شکلهای مختلفی میشناسیم. رابطه جنسی تعریفی از لذت، پیوند دهندگی، عشق و شهوت است. میتواند سرخوشکننده و حتی اعتیادآور باشد، اما در نابترین شکل خود، نهایت ابراز عشق و منبع اصلی زندگی است. اما زمانی که رابطه جنسی از بین میرود چه اتفاقی میافتد؟
بسیاری از ما زندگی عاشقانه خود را با آنچه در سریالها و فیلمهای محبوبمان میبینیم، مقایسه میکنیم و باور داریم که ما نیز مانند شخصیتهای اصلی، باید همیشه رابطه جنسی فوقالعادهای داشته باشیم. شکاف قابل توجهی بین نحوه نمایش رابطه جنسی در سرگرمیها و آنچه در زندگی واقعی اتفاق میافتد، وجود دارد و در مورد حدود یک چهارم از آمریکاییها، چه با کسی در رابطه باشند و چه نباشند، مدتهاست که هیچ سکسی شکل نگرفته است.
فقدان صمیمیت، علاوه بر آسیبهای عاطفی که میتواند بر فرد داشته باشد، آیا تأثیرات عمیقتری بر سلامت روان و جسم در دورههای طولانی بدون رابطه جنسی دارد یا خیر؟ ما برای فهمیدن این موضوع، آخرین یافتههای علمی را بررسی کردیم و با متخصصان برجسته این حوزه مشورت نمودیم.
در حالیکه به طور قطع گفتن اینکه چه تعداد از افراد رابطه جنسی دارند یا ندارند، امر دشواری است، نظرسنجی اجتماعی عمومی ۲۰۲۱ نشان داد که ۲۶ درصد از بزرگسالان آمریکایی در ۱۲ ماه گذشته رابطه جنسی نداشتهاند و از میان کسانی که از نظر جنسی فعال هستند، ۵۰ درصد گزارش دادند که در ماه، فقط یک بار یا کمتر رابطه جنسی دارند. این آمار به سختی از آنچه برخی از کارشناسان مسائل جنسی آن را “بدون رابطه جنسی (sexless)” (سالانه ۱۰ بار یا کمتر رابطه جنسی) در نظر می گیرند، فراتر است.
ایان کرنر (Ian Kerner)، دکتر، متخصص روان درمانی ازدواج و خانواده، درمانگر جنسی شناخته شده در سطح ملی و نویسنده کتاب پرفروش او اول میآید (She Comes First)، میگوید:« هر درمانگر جنسی به شما خواهد گفت که روابط بدون سکس و رکود جنسی، احتمالا رایجترین مشکلی است که آنها با آن مواجه میشوند.»
کرنر توضیح می دهد که دلیل اینکه برخی از روابط، بدون سکس می شوند، اغلب به “انباشته شدن استرسزاها (stressors)، انباشته شدن عوامل دلسرد کننده و کمبود عوامل تحریک کننده و برانگیختگی” مربوط میشود. وی میگوید:« زوج های امروزی بر این باورند که انرژی آنها باید در زمینههای مختلفی توزیع شود، خواه کار، تربیت فرزندان، نگهداری از خانه یا سایر مسائل خانوادگی باشد و زمان بسیار کمی برای شکوفایی رابطه اختصاص داده میشود. بسیاری از زوجها در این توهم اشتباه هستند که رابطه جنسی چیزی است که طبیعی و ارگانیک است و چیزی نیست که نیاز به رسیدگی داشته باشد. به نوعی از خود مراقبت میکند و باید به طور خودکار اتفاق بیفتد. صد البته این، افسانهای بیش نیست.»
برخی دیگر از دلایلی که ممکن است فرد برای مدت طولانی بدون رابطه جنسی بماند، ریاضت پیشه کردن (برای مدتی از رابطه جنسی خودداری کردن) یا تجرد (عمدی یا غیر ارادی) است.
در حالیکه بسیاری از ما با جنبههای احساسی و کاهش استرس رابطه جنسی آشنا هستیم، تحقیقات اخیر، فواید مختلفی را که به فعالیتهای جنسی مرتبط است، کشف کردهاند، از جمله نتایج مثبت قلبی عروقی [1]، کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات و تقویت سیستم ایمنی [2] و کف لگن قویتر [3] (که برای بی اختیاری ادراری، عملکرد جنسی و همچنین وضعیت و ثبات بدن با افزایش سن حیاتی است).
زمانیکه بسیاری به دلیل کاهش سطح استروژن که خود، باعث خشکی واژن میشود، از رابطه جنسی اجتناب میکنند، فعالیت جنسی منظم میتواند به توانمندسازی زنان در دوران یائسگی کمک کند. طبق گفته انجمن یائسگی آمریکای شمالی، در حالی که دوزهای پایین استروژن درمانی و مرطوبکنندههای واژن میتواند به زنان در حفظ یا به دست آوردن رطوبت برای ادامه لذت بردن از رابطه جنسی بعد از یائسگی کمک کند، فعالیت جنسی منظم نیز میتواند به این امر کمک کند.
از نظر ذهنی و احساسی، یک زندگی جنسی سالم با سطوح پایینتری از اضطراب [4]، احساس کمتر افسردگی و روحیهی بالا [5] مرتبط است. رابطه جنسی همچنین میتواند به ایجاد اعتماد به نفس در بدن کمک کند. علی نوویتسکی (Ali Novitsky)، پزشک و بنیانگذار The Fit Collective [6]، توضیح میدهد که اغلب اوقات، زمانیکه اعتماد به بدن ما به دلایل خاصی کم است، برقراری روابط جنسی مثبت و مکرر میتواند به عنوان تقویت کننده اعتماد به نفس عمل کند. به این معنی که فرد لزوماً برای برقراری یا شروع رابطه جنسی، نیازی به احساس 100% اعتماد به نفس ندارد. تقریباً برعکس، خود رابطه جنسی و پاسخ آن از طرف پارتنرتان میتواند باعث افزایش اعتماد به نفس شود و احساس رضایت و قدردانی از بدن خود را برانگیزد که این خود، منجر به ایجاد حس صمیمیت میشود.
نوویتسکی میگوید:« این باعث ایجاد نگرشی مثبتتر، نسبت به بدن شما میشود و هنگامیکه نگرش مثبتی داشته باشید، بیشتر روی بدنتان سرمایهگذاری میکنید. در حالی که ورزش و تغذیه نیز میتواند به داشتن یک زندگی جنسی سالم کمک کند، معتقدم که یک زندگی جنسی سالم، یا دیدگاهی سالم نسبت به رابطه جنسی، میتواند به طور کلی سلامتی را به شما القا کند، زیرا تصمیمگیریهای درست را برای هماهنگی همه این موارد به شما الهام میکند.»
با توجه به تمام این مزایای بالقوه، جای تعجب نیست که کارشناسان فکر میکنند یک زندگی جنسی سالم جنبه کلیدی از سلامت میباشد. با این گفته، نوویتسکی میگوید:« در حالیکه رابطه جنسی میتواند از طرق مختلف به سلامت کلی کمک کند، به خاطر داشته باشید که عدم برقراری فعالیتهای جنسی به طور اجتناب ناپذیری منجر به عوارض منفی برای سلامتی نمیشود.»
این بدان معنا نیست که فقدان رابطه جنسی در برخی موارد سلامت روابط را تهدید نمیکند. اگر هر دو شریک زندگی در یک رابطه بر پرهیز از سکس داوطلبانه توافق داشته باشند و سکس مساله مهمی نباشد، این یک موضوع دیگر است. اما کرنر در مورد تجرد غیر ارادی در یک رابطه یا یک رابطه sexless میگوید:« سکس، بخش مهمی از یک رابطه و زنده بودن است. بنابراین، زمانی که این اتفاق نمیافتد، یک مسئله وجودی است.»
کرنر همچنین خاطرنشان میکند که زوجهایی که به طور منظم و مداوم رابطه جنسی دارند، از سطح بالاتری از مثبت نگری در رابطه و انعطافپذیری بیشتر در رابطه برخوردارند. وی بیان میکند:« آنها بهتر از زوجهایی که رابطه جنسی ندارند میتوانند با سختیهای رابطه کنار بیایند. رابطه جنسی نوعی چسب است که به ما کمک میکند تا با هم از چرخه زندگی عبور کنیم و به نشاطی که برای غلبه بر همه مشکلات و پیچیدگیهای زندگی نیاز داریم، بچسبیم.»
کرنر توضیح میدهد که بدون صمیمیت جنسی که شریک زندگی به آن نیاز دارد، ممکن است فرد در رابطه احساس محرومیت کند و منجر به احساسات بالقوه غم، افسردگی و حس بی توجهی یا طرد شدن شود. نوویتسکی نیز اضافه میکند که اگر یک شریک زندگی خواهان رابطه جنسی باشد و شریک دیگر خواهان رابطه جنسی نباشد، به دلیل این عدم تطابق، ممکن است استرس ذهنی و احساسی قابل توجهی ایجاد شود. کرنر خاطرنشان میکند که اولین قدم در نقشه راه برای دوباره شعلهور شدن رابطه، کاوش در خواستههای شخصی و بررسی نحوه همسو شدن آنها با خواستههای شریک زندگی است.
در حالیکه با رابطه جنسی مکرر میتوانید از جنبههای مختلف سلامت جسمی و روانی بهرهمند شوید، پرهیز از رابطه جنسی، چه به دلیل انتخاب شخصی یا بسته به شرایط، به طور کلی با عوارض منفی برای سلامتی همراه نیست. با این گفته، افرادی که تمایل به رابطه جنسی بیشتری نسبت به حد نرمال دارند، ممکن است متوجه شوند که این باعث تشدید استرس میشود که خود میتواند در درازمدت به سلامت آسیب برساند و اولویت دادن به یک زندگی جنسی رضایت بخش میتواند برای زوجهایی که در رکود هستند، مفید باشد.
کرنر میگوید: «یک زندگی جنسی سالم، حس صمیمیت، نزدیکی و حس بازیگوشی را تقویت می کند. زوجهایی که زندگی جنسی سالمی دارند، به طور کلی از انعطاف پذیری بالاتری در روابط برای مقابله با تمام سختیهای زندگی برخوردار هستند.»
درود دوستان. امیدوارم حال دلتون خوب باشه!
امیدوارم مقاله بالا مورد توجهتون قرار گرفته باشه. همونطور که تو مقاله قبل هم گفتم، از این به بعد تلاش میکنم که هفتهای دو مقاله در روزهای شنبه و سهشنبه براتون روی سایت قرار بدم. امیدوارم که مورد توجهتون قرار بگیره و با کمال میل پذیرای پیشنهادات و انتقاداتتون هستم.
دوستدار همهتون ARM7997
↩ arm7997
درود به شما که به سطح آگاهی افراد جامعه کمک می کنید .
سلام
تشکر از ترجمه تون
اما در ماه یکبار و یا کمتر؟ خیلی عجیب هست …
↩ wrecked_erny
درود بر شما
اگه متن اصلی رو بررسی بفرمایید دقیقا همین رو نوشته 🙏
↩ arm7997
نه ترجمه و خب مطلب اصلی همین هست
اینکه زوجین حتی به سالی کمتر از 10 بار رابطه جنسی بسنده میکنند… خیلی عجیبه
)در ضمن متاهل نیستن خوب نمیشه گفت میتونم بفهمم این رو یا خیر )
به نظر من سکس ی الگو نداره و آدما باهم فرق دارن. خیلیا بی سکس یا کم سکسن و نمردن.حتا عادت می کنن اما خودشون متوجه نمیش که روحی و حتا جسمی آسیب دیدن. رابطه منظم هم به نظرم خوب نیس مگه سربازیه؟ پارتنرها تو سکس نباید خودشونو درگیر چیزای دیگه بکنن.سکس سکسه ربطی به تکلیف خانوادگی و اجتماعی نداره . انتظار زیادی نباید از هم داشته باشن و بهتره هر سکس مث ی سکس جدید باشه براشون
اگر مرد باشه و سکس نداشته باشه ، روانی میشه ، زن باشه ، پاچه میگیره
رابطه نداشتن میتونه نشونه بیماریهای خطرناک و حتی کشنده. باشه
↩ پسر تنها 1394
پدیده روانی شدن در مورد مردها نمیدونم درسته یا نه. ولی زنی رو میشناسم چون سالهاست سکس نداشته ، واقعا پاچه میگیره . و انگار با همه مرد ها دشمنه.