چیزی که دوست دارم این است که با فردی ملاقات کنم که بتوانم کلاهم را به‌ نشانه یِ احترام به او، از سر بردارم و بگویم:
متشکرم که متولد شدی، هرچه بیشتر زنده باشی، بهتر است.!

امروز 18 ژوئن، سالگرد مرگ نویسنده یِ بزرگ روس و از بنیانگذاران سبک ادبی رئالیسم سوسیالیستی و نامزد پنج جایزه نوبل ادبیات، آلکسی ماکسیموویچ پِشکوف، ملقب به “ماکسیم گورکی” میباشد.
در همان کودکی یتیم شد و برای امرار معاش به مشاغل مختلفی از جمله باغبانی و کارگری، در اقصی نقاط امپراطوری روس، روی آورد. این تجربه بعدها دستمایه نویسندگی وی گردید.
وی در دو دوره به جهت فعالیتهای سیاسی و انتقاد از رژیم تزاری و سپس حکومت سوسیالیستی لنین، تبعید گردید.
او با دو نویسنده یِ معروف روسی، لئو تولستوی و آنتوان چخوف، در ارتباط بود که در خاطراتش به آن‌ها اشاره کرده‌است.
یکی از خیابانهای مرکزی مسکو و نیز شهر زادگاهش و بزرگترین هواپیمای بال ثابت جهان در دهه سی میلادی به افتخار وی، ماکسیم گورکی نامگذاری شدند.
از معروفترین آثار ادبی وی میتوان به “مادر”، “دانشکده های من”، “تجارت آرتامانوف”، “یک اعتراف”، “سه رفیق”، “ارباب”، “یک شب پاییزی”، “دوران کودکی” و … اشاره کرد.
در چنین روزی از سال 1936 و بر اثر ذات الریه در سن 68 سالگی، درگذشت.

همچنین امروز، سالروز مرگ نویسنده یِ پرتغالی و برنده یِ جایزه نوبل ادبیات، “ژوزه ساراماگو” نیز میباشد.
وی عضو حزب کمونیست پرتغال بود و تا پایان عمر بر عقاید و آرمانهای خود استوار ماند، اما هیچگاه در ادبیات و نوشته هایش از این ایدئولوژی سخن نگفت.
وی نوشتارِ خود را متاثر از “گوگول” و “سروانتس” میداند.
از مهمترین شاخصه های آثار ساراماگو میتوان به، استفاده از جملات بسیار طولانی که گاه در درون آن زمان نیز تغییر می‌کند، تنها استفاده از نقطه و ویرگول از میان علائم نگارشی در کتابت، پشت سرهم نوشتن گفتگوهای شخصیت‌های داستان و عدم مشخص کردن اینکه کدام جمله را چه کسی گفته و عدم اتمام یک پاراگراف، اشاره کرد.
“کوری”، “در ستایش مرگ”، “بینایی”، “همه نام‌ها”، “همزاد” و “مرد تکثیر شده”، از زیباترین آثار این نویسنده میباشد.
فیلمهای سینمایی “دشمن” و “کوری”، برگرفته از کتابهای همزاد و کوری وی میباشد.
در چنین روزی از سال 2010 در سن 87 سالگی بر اثر لوسمی، دیده از جهان فرو بست.

با نوشته ای زیبا از ساراماگو، شما دوستان را به ضیافت کتابخوانی این دو نویسنده یِ بزرگ ادبیات جهان، دعوت میکنم.

همه چیزهای از دست رفته،
یک روز برمی‌گردند …!
اما درست وقتی که یاد میگیریم،
بدون آن‌ها زندگی کنیم!