سلام، امیدوارم حال همگی خوب باشه.(روحی جسمی ذهنی)

استاد شهریار می فرمایند :
مست آمدم ای پیر که مستانه بمیرم / مستـــانه در این گـــوشـــه ی میـــخانه بمیـرم
درویشــــــــم و بگــــذار قلـنـــــدر منـشــــانه / کاکل همه افشان به ســـر شــانه بمیــــرم
میخانه به دور ســـــــر من چــــرخد و اینـــم / پیـــمــان که به چــرخیــــــدن پیمانه بمیــرم
من بلبــــل عشـــاق به دامی نشـــــوم رام / در دام تو هــــم بی طــمــــع دانه بمیـــــــرم
شمعی و طواف حرمی بود که می خواست / پروانـه بــزایــم مــن و پــروانـه بمیــــــــــــــرم
مــن دُر یتیــمـــــم صدفـــم سیــنه دریاست / بگذار یتـیـــمانه و دردانــه بمیــــــــــــــــــــرم
بیـگانـه شــمـــردند مـــرا در وطن خـــویــش / تا بی وطن و از هـمـــه بیــــگانه بمیــــــــرم
کو نی زن میــخــانه بـگــــو جــان به لب آور / تا با تـــب و لب بــــــر لب جــانــانه بمیـــــرم
آن ســـلســــله ی زلـف که زنار دلـــــم بــــــود / در گردنـــــم آویز که دیــــــوانه بمیــــــــــــــرم
ایـن دیـر مغـان ته چــک ایران قدیـــــم است / اینجاست که من بی چک و بی چانه بمیرم
در زنــدگی افســـانه شـــدم در هـــمه آفاق / بگذار که در مرگ هــــم افســــانه بمیــــــرم
در گوشـــه ی کاشـــانه بســـی سوختـــم اما / آن شمع نبودم که به کاشانه بمیرم
سرباز جهادم من و از جبهه ی احرار / انصاف کجا رفته که در خانه بمیرم