روزی از روزهای تکراری
از همان روزهای بی کاری
از همان روزهای بی حالی
سر شود ز حوصله خالی
سایه ای پشت پنجره افتاد
رفت و آوا ز حنجره افتاد
او گذشت و هزار رویا شد
سایه، درد و هزار نجوا شد
تب گرفت جان عاشق را
همچو آبی گرفت قایق را
غرق بیماری و جنون گردید
قایقش غرق خون گردید
دیگر از لب آه می افتد ؟
اتفاق از نگاه می افتد
غافل از چشم را بستن لب
خنجر از چشم می خورد بر قلب
آری آنی نگاه می افتد
دل به عمری به آه می افتد

سایه هر بار رد شد از دیوار
رنج و دردش هزار شد بسیار
آرزو داشت که دست بگذارد
سایه را در دو دست بِفْشارد
سایه هر روز بی خبر می رفت
عمر عاشق چه بی ثمر می رفت
تا که یک روز عاشق خسته
رفت بیرون ز پنجره بسته
سایه چون شد به دیده اش پیدا
عشق خود را نمود او رسوا
او غزل خواند و سایه اش بشنید
سایه را هم چو خویش عاشق دید
او و سایه به عشق امیدوار
کی کجا می شود لحظه دیدار
دست در دست سایه روزی رفت
آن زمان که می گذشتی سخت
رفت تا رسید آنجا کار
که خیال عاشقی شد زار
مست در می فراموشی
شعله شد رو به خاموشی
روز بگذشت و شب نمود آغاز
نور رفت و سایه رفت با ناز
رفت چون مستی از سرش آن شب
درد آمد و گرفتش تب
روز وصلش چه زود آخر شد
شعله شمعی که دود بر سر شد
آری آری سایه موهوم است
عشق را فراق مرسوم است
هر کسی که به دام عشق افتاد
طبل رسواییش زِ بام عشق افتاد
گر نمودی تو قصد جان ای دل
عشق را طلب بکن کامل
گر تو خواهی راحت جانی
عشق را الوداع بزن آنی
عشق، دل را غرق خون خواهد
عاشقی، عقل را جنون خواهد
گر نباشی تو مرد این بازی
دل ببازی و جان در اندازی
نیستی گر تو شیر این میدان
زحمتت کم زِ ما و از ایشان
((از همین قلم))

اگه اهل خوندن داستانی، تاپیک های زیر رو هم ببینین و نظر بدین.

کسی مثل هیچ کس (۱)

دنیا عشق زیبای من

src="/media/forum/17020982/B9tukKNg5KXE.jpg" class=“imgr” loading=“lazy” />

کسی مثل هیچ کس (۱)

دنیا عشق زیبای من