امروزه در کثیف بودن گوشت خوک کمترین شکی نیست. اما بهتر است بدانیم که اسلام که دین علم و ایمان است چرا گوشت خوک را حرام فرموده است. معمولاً چیزی را حرام می کنند که قبلاً در جامعه استفاده می شده. در غیر این صورت چه نیازی به حرام کردن آن است؟
پیش از بحث علمی در مورد حرمت گوشت خوک می خواهم شما را با چند روایت فقهی آشنا کنم. روایت اول از امام سجاد (ع):

نقل است که روزی حضرت سجاد در طویله خود که چند الاغ و گاو و خوک نگهداری می کردند، ناگهان به یاد سجده افتادند. یکی از خوک ها که با دیدن کون سفید امام سجاد بسیار حشری شده بود بر ایشان افتاد و دخول نمود. حضرت را حالی خوش آمد و تحریک جنسی شدند. پس ایشان هم پس از این که آب منی از آلت مقدس خوک بر کون مبارکشان پاشیده شد به سمت ماده خوکی رفتند و با دهان مبارک کس و کون آن خوک را بوسیدند و لیسیدند. آن خوک اختیار از کف بداد و در دهان مبارک حضرت سجاد (ع) شاشیدند. شاش خوکان ماده بر خلاف خوک نر از پشتش می پاشد. حضرت سجاد سخت مشعوف شدند. بهترین شرابی بود که ایشان به عمر خود خورده بودند. همیشه تصور می کردند که شاش شتر از همه شاش ها بهتر است. اما تصمیم گرفتند که از این به بعد شاش خوک میل بفرمایند. و چون خودشان شاش و مدفوع خوک را بسیار دوست می داشتند، تصور می کردند که همه مردم هم دوست دارند! پس خوک را نجس اعلام فرمودند که مبادا کسی به جز ایشان به نزد خوکان بروند و به آن مدفوع و ادرار خوش طعم (از نظر ایشان) دست بیابند.
و الله اعلم

روایت دوم از خود رسول الله (ک) نقل شده است:
روزی رسولولا مردم مدینه را در بیست فرسخی این شهر جمع کرد تا موضوع مهمی را برایشان بگوید. حضرت فرمود:
ما خوکان را چون زنان خود دوست می داریم. پس همان طور که خوردن گوشت زنان حرام، و جماع کردن با آنها حلال است، با خوکان خود نیز جماع می کنیم، اما گوشتشان را نمی خوریم. شخصی از اصحاب که کیر درشتی داشت سبب را جویا شد که یا رسولولا! چرا؟! حضرت اول فرمودند “محض ارا”! اما چون کسی به کسشعر مبارکشان نخندید احساس کیر شدگی فرمودند. پس دستی به خایه های مبارک کشیدند و آیه ای از آن خایه ها نازل شد. سپس حضرت رو به امت کردند و فرمودند: الله تبارک و تعالی زنان را صورتی انسانی بخشیده تا مردان از آنها لذت ببرند. مثلاً آمنه و خدیجه هر دو گوسفندانی بودند که الله صورت انسانی به آنها بخشید تا مردان به جماع با آنها رغبت کنند و خشنود شوند. زن عمر و ابوبکر هم ماده خرانی بودند که الله به آنها صورتی انسانی عطا فرمود. کسی چه می داند شاید این خوکان کون صورتی روزی زن یکی از ما بشوند. آیا شما کنیز کون صورتی دوست ندارید؟ حتماً باید رنگ کونشان سیاه و کیری باشد؟ پس دست از کشتن خوکان بردارید. باشد که روزی زنی به دست آورید که قبلاً خوک بوده و کونی صورتی و زیبا دارد. شخصی از میان جمع فریاد زد: یــــَــ رسولوللا! والله که راست می گویید. اما چرا دیگر آنها را نجس خوانده اید و گفته اید که به خوک ها دست هم نزنیم؟ حضرت باز بر خایه های مبارک دستی کشیدند و آیه ای دیگر نازل شد:
«محمد! امت خود را از دست زدن به نوامیست بر حذر بدار! زنهار که دست امت تو به اهل بیت تو بمالد!»
پس محمد (ک) فرمود: ای امت من! خوک ها ناموس من و شاید اهل بیت من هستند! پس به آنها دست نزنید!
والله اعلم

روایت سوم از امام جعفر صادق است:
روزی امام صادق داشت با یکی از زن های احتمالی پیغمبر (یعنی یکی از همان خوک ها) جماع می فرمود. ناگهان جفت آن خوک که نره خوکی باغیرت بود در صدد تلافی برآمد و یکباره بر پشت امام جهید و تا دسته فرو برد. امام جعفر صادق (عن الله بالکله اش) که کونی بودند را حالی خوش آمد. پس فرمودند چند خوک دیگر نیز آماده کنند که وقتی آب این یکی بر کون مبارک حضرت سرازیر شد خوکان دیگر را نوبت رسد و بر ایشان دخول کنند. اما خبر آوردند که یا امام صادق! خوکان نر دیگر دارند با زنان و کنیزان شما در خفا جماع می کنند. حضرت صادق (ع) که اعصابش کیری شده بود و کیرش حسابی راست شده بود، فرمان داد تا کنیزان و خوکان را با هم بیاورند. اما آنها مشغول جماع و عشق بازی با یکدیگر بودند و از هم دل نمی کندند. پس امام (ع) با یک استمناء به کار خود پایان دادند، اما قسم خوردند که بار دیگر با یک کلک دیگر خوک را نجس و گوشتش را حرام اعلام کنند. پس فردای آن روز اما در پشت منبر فرمودند: ایها المؤمنین! آیا خوکی که کیرش بر امام شما رواست، بر کون یا کوس دیگری هم رواست؟ پاسخ آمد لااااا!!! امام فرمودند پس از امروز خوک چه نر و چه ماده اش برای امت من نجس اعلام می شود. و کسی حق ندارد با خوک بازی کند یا به کیر ایشان دست بمالد یا ادرار و مدفوعشان را بخورد جز اهل بیت من آن هم با اجازۀ من!

بلال حبشی نقل می کند که بانویم خدیجه (س) همواره از این که خوکان را رقیب خود در جماع می دید رنجیده خاطر بود. از این رو همواره به رسولوللا از خوکان بد می گفت. اما خودش در خفا با کیر خوکان عشق بازی می نمود و روزی نبود که چند خوک حشری بر کس ایشان دخول نکنند. روزی پیغمبر اسلام ایشان را در حالی که پستان های مبارکشان را در دهان چند خوک حشری قرار داده بودند دیدند. پیغمبر که خودش یک خوک بی غیرت بود از دیدن این صحنه خوشش آمد و به عمر و علی دستور داد که آنها هم به صورت دبل در کس خدیجه بگذارند. چنین کردند و باز هم جا داشت تا چیز گنده تری بگذارند. پس یکی از بچه خوکان شیرخواره را درسته در کس حضرت خدیجه فرو کردند. بچه خوک تا ته در کس حضرت فرو رفت و گیر کرد. پس از جماع آن روز تا چند ماه بچه خوک در کس حضرت بود. تا این که یک روز که خدیجه نخود خورده بود و گوزهای رعدآسایی ول می نمود، آن بچه خوک از کس حضرت پرتاب شد بغل یکی از کنیزان حضرت محمد. کنیز گفت یا رسولولا! چه فرزند زیبایی دارید. از شما هم زیباتر است. نامش را چه بگذاریم؟ حضرت فرمود امتحان کنید فرزندم نر است یا ماده. کنیز جوان دستی به زیر بچه خوک کشید و عرض کرد: فرزندتان نر است! گفت اسمش را قاسم بگذارید. من هم از این به بعد “ابوالقاسم” صدا کنید. کنیزان چنین کردند اما حضرت خدیجه همواره ایشان را ابولی صدا می زدند.
والله اعلم