منیرو روانی پور در کنار دیگر نویسندگان جنوب روایتگر زنان و مردان جنوب هستند که در فقر، نداری و کمبود، سعی می‌کنند احترام خود را حفظ کنند.
منیرو بعنوان یک زن نویسنده، زنان را باور دارد و قصه زندگی آنان را در مجموعه کتاب‌هایش روایت کرده است. اهل غرق، دل فولاد، کولی کنار آتش و مجموعه داستان کنیزو آثار او هستند…
که هرکدام به گونه‌ای به زنان جنوب می‌پردازند. رنج‌ها، عواطف، خاطرات و سرگذشت زنان جنوب در مجموعه قصه‌های کنیزو توسط مریم، روایت می‌شود، او به زنی طردشده دل می‌بندد و مسیر زندگی او را روایت می‌کند. زنی آسیب دیده که ناگزیر از انتخاب‌هایی شده که ناگزیر بوده است. اما روانی پور در همین مجموعه داستان «گلپر» را در «شب بلند» روایت می‌کند. از همان شب‌هایی که هاجر جای خالی سلوچ داشته است . فریادهای جگرخراش گلپر با صدای هول آور دریا ترکیب می‌شود. منیرو روانی پور از احساسات زنان می‌نویسد. زنانی که پرهستند از غرایز سرکوب شده و عشق‌های بی سرانجام که در مواجهه با مردانی که آنان را تنها یک جسم زیبا بدون قلب و احساس می‌بینند، می‌شکنند. در بازی مرد هنرمند است و در دل فولاد افسانه زنی است کتک خورده و حرمت از دست داده که از شیراز روانه تهران می‌شود تا سرنوشتی دیگر برای خود رقم بزند. زنان داستان‌های منیرو در پی پیروزی بر مردانی هستند که به آنان آسیب زده‌اند اما گاه شکست می‌خورند و راهی جز در خود فرورفتن ندارند. این زنان در اکثر داستان‌های این نویسنده هستند. زنانی که می‌دانند چاره‌ای ندارند و برای زندگی بهتر و آسوده‌تر باید از دیوارها عبور کنند.