قبلی
وِنوم،قلم داره بهم میخنده و کاغذ همینطور؛
همه چیز حول و محورِ ما طنزآمیز و کمدی شده،نه؟ خوبیه رابطه هایی که دوطرف س اینهِ که هیچکس توی این رابطه ها نمیتونه و نخواهد تونست به همون میزانِ طرفِ مقابل،عشق ورزی کنه.دلیل اصلی فروپاشی هم همینه.
آیا رابطهِ من و تو از هم پاشیده میشه و تو دوباره داخل پارادوکس میری!.
خُب نمیتونم جوابشو بگم.
وقتی فهمیدم اسم حقیقی تو ساب هست و نیک نیمِ وِنوم رو انتخاب کردی،یه اِسمایل مُدل کیوت،از اون جذابهاش روی لبام نشست.
توهم از خدا خواسته با اون لب هایی که پشتشون مو داره و سعی کردی با کرم پودر کاورشون کنی،خواستی بگی منم بازی.عادتتهِ که بپری بالا و پائین تا بازیت بدند.کودکی سختی داشتی شاید درکت کنم.
حواسم پرت نشه چی میخواستم بارت کنم.آممم…اکستنشن مُژه هات داغونن وِنوم م.
اَخم نکن ن ن ن،آدم میترسه توی اون چشمای چَپت نگاه میکنه.
قرارمون این بود منم لذّت ببرم از رابطه مون،درسته آگلی من؟.
اگه خوب سرحالم کنی،میفرستمت سالن زیبایی لیا لیا،البته خودت تنها میری وقتی کارشون تموم شد میام دنبالت.غیراین باشه میگن این هَپلی رو از کجا آوردی!.تو که دِلت نمیخاد به کسی که میگی گادِس،جلوی دیگران ناراحت بشه!هوممم!.ممنون از درک متقابل.
Oops
نِگا،نِگا…چقدر خوشش میاد یکم بهش زُل زدم،دهنتو ببند چون لبای رنگ و رو رفتهِ بیحالت،وقتی روی هم هستن زیباترن.
امّا من و تو،یه راه فرعی انتخاب کردیم که انتخاب من بود.میدونی که تو حق انتخاب نداری.
دیشب که پابرهنه با اون قد دراز و پاهای بابا لنگ درازت،اومدی پیشم و زانو زدی،یادته بهت چی گفتم؟.
البتّه میدونم که وقتی زانو زده بودی و پامو روی شونت گذاشتم و روی صندلی نشستم فقط چشای هرزَت روی رونام و اون پاستیل بین پاهام بود.
متنفرم از این مُدل اسلیوها که فقط شبیه برخی قبایل آفریقایی،سوءتغذیه دارن.
هرچند کسی که به خودش ساب بگه،مثل این می مونه که یکی اسمش توی شناسنامه جنده باشه.‘هه’ حالا جنده ی کجا!.از خودت باید بپرسی.‘هه’
به همین میزان احمقی وِنوم…حتّی انتخابهاتم احمقانه س.
قرامون این بود امروز وارد اتّفاقای دارک و خطرناک شیم،ولی متاسفانه اموشنال بلوئنگ م،به فنا رفت.قبل به فنا رفتن حِسم،فقط به خاطرِ اون تصویری که تایپیک کرده بودی یه کوچولو نانازم لرزید.
چون هرکسی دنبال تصویری شبیه به خودش میگرده،یه کیوت جذاب با لباسِ زرد گذاشته بودی که موهاش حسابی ژولیده بود،اگه جنبه شو داری،آره یه خرده تونستی پاستیلمو تحریک کنی.
آمممم…تازه داشتم لذّت میبردم که یه فضای خاکستری و داغون از خودت رو کردی متاسفانه.تا یه مقدار بتونم از لحاظ عاطفی بهت نزدیک بشم و ارتباط برقرار کنیم،شاید یه خُرده زمان ببره.کِلون خوبی باش.
تقصیر من ننداز،خودت نتونستی جلوی هَوستو بگیری و دستات لرزید و طبق معمول خودتو لو دادی.چون احمقی وِنوم م.
همینم باعث شد که یکم برم توی شوک.راستی اونقدرا هم مهّم نیستی که توی توهّم بگی اِوا بالخره یکی از من خوشش اومد،نه گُلم.
نَ وِنوم. نَ عزیزم…
قبل نوشتن رُمان می طلبه که چند پارگراف صرفاً جهت گرم شدن ذهن نوشت و از اقبال بلندِ تو،این پارگراف ها تقدیمت میشن.
یکم کَندی کراش بازی کنم و بعد کارهای اصلی زندگیمو ادامه میدم.
امروز هم با تو استارت زدم،یادت نره حتماً شیرین کاری انجام بدی که خبراش به گوشم برسه و اِلی مجبور میشم فراموشت کنم.
وِنومممم…
وِنومممممم…
برخلاف خودت،اسمت واقعاً زیباست.تا پاستیلم هیجان توش شکل نگرفته،خداحافظی کنم.


بعدی