من کلا از جنس زن خوشم میاد؛ از بچه ۳ ساله با نمک تا به پیرزن ۸۰ ساله با لبخند زیباش؛ چون پسرم نمیخوام بگم پسرا هم خوبن فردا نگید این گی هستش.
ربطی به سکسی و … نداره کلا جنس زن رو دوس دارم
اگه از من بپرسن معیارت برای مثلا یه زنی که میخوای همیشه همراهت باشه چیه؟ اگه ساعت ها فک کنم میگم
درک و اخلاقش+ چشمهاش+ لبخندش.
به غیر این هیچی دیگه توی ذهنم نیست و به نظرم بغیر این ۲ مولفه بقیه چیزا فرعیه و تاثیر انچنانی توی کیفیت زندگیم نداره.
یه زنی هست به اسم آنتونیا؛ هیچ وقت نمیتونم از ذهنم خارجش کنم؛
اسمش کراش زدن نیست؛ طبیعتا علاقه احساسی هم نیست چون منطقی نیست.درک نمیکنم چی هست.جدیده
انگار قبلا بوده داشتمش و الان ندترمش و وقتی بهش نگاه میکنم یه حسیه شبیه حسرتیه که انگار از دست دادمش.
همش یه حس عجیبه؛ انگار
لهجش
حرف زدنش
رفتارش
قیافش
فیزیکش
چشاش
لبخندش
لبخندش
همه و همه از من پرسیدن و برام ساختنش؛
هرچی بیشتر توضیح میدم هی سخت تر میشه توضیحش
فقط میتونم بگم اگه اختیارش رو داشتم و توانش همین الان میرفتم یه میز توی کافه لارادنسا واتیکان رم رزرو میکردم
دعوتش میکردم یه بطری ویسکی اسکاچ میذاشتم وسط
و ازش میخواستم صحبت کنه و بذاره من کل مدت تماشاش کنم؛
واقعا برای من این تموم چیزیه که شاید اگه میتونستم.میخواستم
شاید یه دوست برای کل عمرم.
نمیدونم