درود به دوستان شهوانی

چند روز پیش، یعنی 20 دی‌ماه مصادف بود با سالروز شهادت یکی از بزرگمردان ایران “میرزا تقی خان امیرکبیر”

امیرکبیر صدر اعظم ایران در زمان ناصرالدین شاه بود که با دسیسه‌هاى یک سرى وطن‌فروش در حمام فین کاشان به قتل رسید و سپس در شهر کربلا به خاک سپرده شد.

اینکه چرا او را به کربلا بردند، سؤال است و احتمالاً براى دور ماندن مردم از مزارش و جلوگیرى از تبدیل شدن آن به میعادگاه مظلومان، او را از ایران و ایرانى دور کردند!

اما چیزى که بیش از همه مایه شرمندگیست، این است که اکثر قریب به اتفاق ایرانی‌ها نمى‌دانند مزار این اسطوره تاریخ کجاست!

امروزه با سفرهاى متعدد مردم به عراق و کربلا جاى بسى تأسف است که حتى انگشت شمار از کسانی که از عراق بر میگردند نمیدانند که امیرکبیر هم در آنجا دفن بوده است!

آیا فکر نمى‌کنید که همین عراقی‌ها به حماقت و کوته فکری ما خواهند خندید که چطور مردى رو که بسیارى از داشته‌هاى امروزمان را مدیون اوهستیم اینگونه فراموش کرده‌ایم؟!

168 ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭﺍﮐﺴﯿﻨﺎﺳﯿﻮﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻣﯿﺮﮐﺒﯿﺮ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ. ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﮐﺒﯿﺮ خبر ﺩﺍﺩﻧﺪ بعضی از افراد صاحب نفوذ، ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺷﺎﯾﻌﻪ ﮐﺮﺩﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﻭﺍﮐﺴﻦ ﺯﺩﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﻭﺭﻭﺩ ﺟﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ!

ﺍﻣﯿﺮﮐﺒﯿﺮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﻭﺍﮐﺴﻦ ﺁﺑﻠﻪ ﻧﺰﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﭘﻨﺞ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺟﺮﯾﻤﻪ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ. ﺍﻣﺎ ﻧﻔﻮﺫ ﺳﺨﻦ افراد ﻧﺎ ﺁﮔﺎﻩ در ﻣﺮﺩﻡ ﺑﯿﺷﺘﺮ ﺑﻮﺩ.

ﭘﻮﻟﺪﺍﺭﻫﺎ ﭘﻨﺞ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺑﻠﻪﮐﻮﺑﯽ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺯﺩﻧﺪ. ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ می‌شدﻧﺪ.

ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﭼﻨﺪین ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺁﺑﻠﻪ ﻣﺮﺩند و ﺍﻣﯿﺮﮐﺒﯿﺮ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺴﺘﻦ ﮐﺮﺩ.

ﻣﯿﺮﺯﺍ ﺁﻗﺎﺧﺎﻥ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﮐﺒﯿﺮ ﮔﻔﺖ: ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﻣﺮﺩﻩﺍﻧﺪ. ﺍﻣﯿﺮﮐﺒﯿﺮ ﮔﻔﺖ : ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻧﺎﺩانی ایشان ﻧﯿﺰ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ، جاهلان ﺑﺴﺎﻃﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ .

این تنها روزی نبود که امیرکبیر گریست؛ ایشان هزار و صد و هشتاد و هشت روز نخست وزیری خود را، هر شب از جهل و خرافات مردم ایران گریست…

در کتاب “امیرکبیر و ایران” نوشتهٔ فریدون آدمیّت، که انصافاً بهترین کتابِ نوشته شده درباره امیرکبیر محسوب می‌شود، ذکر شده است که امیرکبیر برای انجام تمام اصلاحات خود، گریسته است.

آری امیرکبیر و “میجی” امپراتور ژاپن، برنامه اصلاحات خود را همزمان آغاز کردند.

برنامه اصلاحات امیرکبیر بسیار مفصل‌تر از میجی بود. مردم ژاپن با میجی همراهی کردند، مطالعه کردند، کار کردند، منافع مردم را بر منافع خود برتری دادند، تا امروز ژاپن سومین کشور دنیا از نظر اقتصادی و یکی از بهترین کشورهای دنیا در تمام پارامترهای زندگی باشد.

اما مردم ایران با جهل و خرافات بسیار عمیق، 1188 روز امیرکبیر را گریاندند.

سالانه 30 میلیون نفر از مردم ژاپن به آرامگاه میجی در توکیو می‌روند و از اصلاحات او سپاسگزاری می‌کنند. ولی مردم ایران حتی نمی‌دانند که آرامگاه امیرکبیر روبروی صحن حسین ابن علی در کربلاست!

هر ساله میلیون‌ها نفر از مردم ایران بعنوان زیارت از کربلا بازدید می‌کنند ولی حتی این آگاهی را ندارند که آرامگاه امیرکبیر درست در حجره جنوب شرقی روبروی صحن حسین ابن علی است!
بدون در نظر گرفتن زبان و نژاد و ملّیت و… تنها یک مورد را در نظر بگیریم؛ کدامیک به برای ایران و ایرانی بیشتر دغدغه داشته و همچنین بیشتر سودمند بوده است؟

با سپاس از عزیزان