داستان خرید کارخانه برق حاج امین الضرب به این صورت بر سر زبانها بود که حاج امین الضرب که اصفهانی زیرك و تاجر سرمایه داری بوده جزء ملتزمین رکاب با مظفرالدین شاه به روسیه میرود و روزی که در خیابان قدم میزده چشمش به کارخانه مزبور میافتد که مشغول کار میباشد و او که تا آنزمان چنان چیزی ندیده بود محو تماشا میشود چون مدت اقامتش در جلو کارخانه به طول می انجامد دربان برای رد کردنش جلو آمده میگوید مگر خیال خریدنش را داری که اینطور نگاه میکنی؟ و حاج امین الضرب جواب میدهد ،بله بشرطی که ارزان بدهند و درست حساب بکنند.
که در همین میان هم صاحب کارخانه رسیده از جریان مستحضر میشود و چون وضع جلنبری او را در آن قبای دراز و مستعمل و عمامه شیر شکری ژولیده و وضع نابسامان که عادت همیشگیش بود ملاحظه میکند برای اینکه او را دست انداخته باشد مگوید قیمتش پانصد تومان میباشد و حاج امین الضرب. میخواهد تا قولنامه اش کند و پولش را هم حواله یکی از تجار معتبر کند.
شوخی شوخی کار بجدی رسیده کارخانه را تصاحب میکند. اکنون این داستان تا چه حد افسانه یا حقیقت داشته باشد بعهدۀ گویندگان که از معمران و معتبران بودند ،میباشد اما آنچه فهما و روشنفکران اظهار میداشتند این که معامله کارخانه با آن صورت بهانه ای بوده تا روسها راه باز کرده جای پای بیشتری در ایران داشته باشند و قدر مسلم آنکه اولین کارخانه برق که چشم تهرانیها را بنور جمال خود منور گردانید توسط حاج حسین آقا امین الضرب اصفهانی تاجر معروف به ایران وارد شده بکار پرداخت که تا سالهای بعد از ۱۳۲۰ هنوز خدمت مینمود .