ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺴﺶ ﭘﺎ ﺭﻭﯼ ﭘﺎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ…ﺷﮑﺎﮐﻪ ﺁﻗﺎﯼ ﻗﺎﺿﯽ ﺷﮑﺎﮐﻪ…ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﺣﺒﺴﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ!! ﻣﺮﯾﻀﻪ…
ﺩﺭ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ…ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ…ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮﯾﺾ ﺑﺎﺷﻢ…ﺷﺎﯾﺪ…ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﻡ…
“ﮔﺮ” ﮔﺮﻓﺖ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮﯾﻀﯽ؟؟ ﺗﻮ ﻣﺮﯾﻀﯽ!! ﯾﻪ ﻣﺎﻫﻪ ﻧﺬﺍﺷﺘﯽ ﭘﺎﻣﻮ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺬﺍﺭﻡ…
ﻗﺎﺿﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ…ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺸﺮﻗﯽ …
ﺁﺭﺍﻡ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡ “ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺸﺮﻗﯽ” ﺑﺎﺷﻢ…
ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯿﺸﻨﯿﺪ…
ﺣﺲ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺘﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ…ﺍﻭ ﺣﻘﯿﻘﺘﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ " ﻣﻌﺒﻮﺩﺵ" ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺪﺍﺩ…ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎﺩﮔﯽ…
ﺣﺎﻻ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺮﺹ ﻫﺎﯾﺶ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺷﺖ…ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺟﯿﺒﺶ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﺯﺩ…“ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯼ” ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯿﺸﻮﺩ…
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ “ﺩﻭﺭﮔﻪﺍﯼ” ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺪ… آﻗﺎﯼ ﻣﺸﺮﻗﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺪﻭﻧﯿﺪ ﮐﻪﻣﺪﯾﺮﻋﺎﻣﻞ ﺷﺮﮐﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺴﺮ ﭘﯿﺸﯿﻦ ﺷﻤﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ پروژه “ﺁﻧﺠﻠﯿﻨﺎ " ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺑﺒﻨﺪﻩ…
ﺑﺎ ﺗﺎﻣﻠﯽ ﺩﻭﺩ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ…اﻃﻼﻉ ﺩﺍﺭﻡ ﺧﺎﻧﻢ…
ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻢ ﺷﻤﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻭ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﭘﺮﻭﮊﻩ… ﺑﺎﺯ ﺩﻭﺩ ﺳﯿﮕﺎﺭﺵﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻭﺧﺖ…ﺍﻃﻼﻉ ﺩﺍﺭﻡ ﺧﺎﻧﻢ…
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ “ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﺍﯼ” ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥﻭ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺳﻨﺎﺭﯾﻮ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺍﺵ ﻧﺪﺍﺷﺖ…
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺸﺖ ﻣﺤﮑﻤﺶﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﻫﻨﺶ ﮐﻮﺑﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ “ﺑﺎﺯﻧﺪﻩ” ﺍﺻﻠﯽ ﺗﻮﯾﯽ…
**
ﺑﯿﺤﺎﻝ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﺩﺭﺏ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ…
ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﻭﻫﻢ ﺑﺮ ﺍﻧﮕﯿﺰﯼ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ…ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ او ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺯ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺸﺖ…
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﯾﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ…ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻮﺩ…ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺍﺷﯿﺎ ﻭ ﺁﺩﻣﺎ ﺳﺮ ﺟﺎﺷﻮﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻪﺟﺰ “او”…
ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩ…ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ “ﺑﻮﯾﺶ” ﺭﺍ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﻟﺬﺕ ﻣﯿﺒﺮﺩ…ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐﺸﯿﺪ…
ﺟﻠﻮﯼ ﺁﯾﻨﻪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ…ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ ﺍﺯ ﻓﺮﻭﻍ ﮐﻪ “ﺍﻭ” ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺧﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ …
“ﻭ ﺍﯾﻨﮏ ﻣﻨﻢ…ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﯼ ﻓﺼﻠﯽ ﺳﺮﺩ” ﺩﺳﺘﯽ ﺭﻭﯼ ﺗﺼﻮﯾﺮﺵﮐﺸﯿﺪ…ﮔﻮﯾﯽ ﺁﺗﺶ ﺧﺸﻢ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ…ﺯﯾﺮ ﻟﺐ
ﺯﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ؟؟ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﻏﻮﻧﻢ…
ﺑﻪ ﺁﯾﻨﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺧﺖ…ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻓﺮﻭﻍ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ…
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﮑﺸﺪ…ﭘﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩ…ﻧﻮﺭ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﺩﻭﯾﺪ…
ﺳﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﮔﻨﮓ ﺑﺮ ﻗﻠﺒﺶ ﭼﻨﮓ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ…ﮐﻮﺷﯿﺪ ﺗﺎ ﭼﻬﺮﻩ ﯼ " ﻟﯿﻠﯽ ﺍﺵ” ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺎﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺒﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺗﺼﻮﯾﺮﺵ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺶ ﻣﺎﻧﺪﻩﺑﻮﺩ…
ﺻﺪﺍﯼ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ " ﺷﺨﺼﯽ " ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﺵ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ …
ﺷﺐ ﺁﻏﺎﺯ ﻫﺠﺮﺕ ﺗﻮ
ﺷﺐ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺷﮑﺴﺘﻨﻢ ﺑﻮﺩ
ﺷﺐ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻮ
ﺷﺐ ﺍﺯ ﭘﺎ ﻧﺸﺴﺘﻨﻢ ﺑﻮﺩ
ﺷﺐ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺷﺐ ﺑﯽ ﻣﻦ
ﺷﺐ ﺩﻝ ﻣﺮﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ
ﺷﺐ ﺭﻓﺘﻦ ﺷﺐ ﻣﺮﺩﻥ
ﺷﺐ ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻥ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ
ﻗﻠﺒﺶ ﻧﺠﻮﺍ ﮐﻨﺎﻥ ﮔﻔﺖ…ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ “ﺷﮑﻮﻓﻪ” ﺍﻡ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ…ﻋﻘﻠﺶﺟﻮﺍﺑﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ…
ﺷﮑﻮﻓﻪ ﺍﻡ؟؟؟ ﺍﻭﻥ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻣﺎﻝ ﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩ…
ﻗﻠﺒﺶ ﺑﺎﺯ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪ…ﺩﺭﺳﺘﻪ ﺍﻭﻥ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺩﻟﻢ ﮐﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺑﻮﺳﻪﻫﺎﺵ ﺗﻨﮓ ﻣﯿﺸﻪ…ﺩﻟﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﺗﻨﮓ ﻣﯿﺸﻪ…ﺩﻟﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﺻﻮﺭﺕ
ﻧﺎﺯﺵ ﺗﻨﮓ ﻣﯿﺸﻪ…
ﺁﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ…ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﯾﻪ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻨﻢ ﺭﻓﺖ…ﻭﻟﯽ ﺩﯾﮕﻪ همه چی تمومﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ…ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻭﻥ ﺑﺮﻧﻤﯿﮕﺸﺖ…
ﻫﻮﺍ ﺁﺭﻭﻡ ﺁﺭﻭﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻣﯿﺮﻓﺖ…ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺐ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺍﺵ ﺑﻮﺩ …ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﻭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻏﺮﻭﺏ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﺵ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺑﻮﺩ…
ﺳﻤﺖ ﻣﯿﺰﺵ ﺭﻓﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﺁﺗﺶ ﺯﺩ…ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻓﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎﯼ ﻗﺪﯼ ﻭ ﺑﺎ ﻭﻟﻊ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﻮﻥ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺧﯿﺮﻩﺷﺪ …
ﺑﺨﺎﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﻏﻠﯿﻆ ﺑﺎ ﺩﻭﺩ ﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﻗﺎﻃﯽ ﻣﯿﺸﺪ ﻭ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻫﻨﺶ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯿﺸﺪ…
ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﯼ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻣﯽ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ…ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﺴﻮﯼ ﺷﯿﺸﻪ…ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ … ﺳﺮﺩ ﻣﺜﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ …
ﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ …ﮔﻮﺷﻪﭘﻨﺠﺮﻩﺧﺎﻣﻮﺷﺶ ﮐﺮﺩ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﻭﺷﻦﮐﺮﺩ…
ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﭼﺮﺍﻏﻬﺎﯼ ﺑﺮﺟﻬﺎ ﮐﻪﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺳﻮﺳﻮ ﻣﯿﺰﺩﻥ … ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯾﯽﮐﻪﺑﺎ ﻧﻮﺭﺷﻮﻥ ﺍﺯ ﻗﻌﺮﺁﺳﻤﻮﻧﺎ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺻﺎﻑ ﺑﯿﺪﺍﺩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻥ … ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪﺁﺳﻤﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺩﻟﺶ ﺍﺑﺮﯼ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ … ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ
ﻣﻮﻗﻊ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﯾﺪﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ … ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﺠﺎﻫﺎ ﻣﯿﺮﻭﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ …
ﯾﺎﺩ" ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺵ" ﺍﻓﺘﺎﺩ … ﺑﺎ ﻭﻟﻊ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺭﻭ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﮐﺸﯿﺪ …
ﺿﺮﺑﻪ ﯼ ﻣﺤﮑﻤﯽ ﺑﻪ ﺗﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﺯﺩ ﻭ ﺳﻘﻮﻃﺶ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮔﺮ ﺷﺪ … ﺍﺯ ﺳﻮﺯ ﻫﻮﺍﯼ ﺳﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻮﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﮐﺰ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ …
ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﯿﺪ …1 ﻣﺎﻩ ﮔﺬﺷﺖ 1ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ 10 ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ …
ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻧﺴﯿﻤﯽ ﺩﻟﭽﺴﺐ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺪ … ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺧﺎﻟﯽ ﻭﺧﻠﻮﺕ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯾﺶ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ …
ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺍﺩ ﻣﯿﺰﺩ … ﺗﯿﮏ ﺗﯿﮏ … ﺗﯿﮏ ﺗﯿﮏ … ﻋﻘﺮﺑﻪ ﯼ ﺳﺎﻋﺖ 3 ﺑﻌﺪﺍﺯ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯿﮑﺮﺩ …
" ﻗﻤﯿﺸﯽ " ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺭﺳﺎﯾﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪ …
ﭘﺸﺖ ﻗﺎﺏ ﺷﻴﺸﻪﻱ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻱ
ﻛﻪ ﺷﺒﻬﺎﻱ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﻲﺑﺮﻩ
ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎﻡ ﻣﺜﻞ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻗﺎﺑﺶ ﻣﻴﮕﺬﺭﻩ
ﭘﺸﺖ ﻗﺎﺏ ﺑﻲ ﻧﻔﺲ
ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻥ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻛﻪ ﺩﻟﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﻮﻗﻔﺲ
ﻣﺜـﻞ ﻳـﻚ ﺣـﻘـﻴـﻘـﺖ ﺭﻓـﺘـﻪ ﺑـﻪﺑـﺎﺩ
ﻣـﻨـﻮ ﺑـﺎ ﺧـﻮﺩ ﻣـﻲﺑـﺮﻩ
ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﺭﻭﻳﺎ ﺗﻮﻱ ﺧﻮﺍﺏ
ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺭﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﮐﺘﺶ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ …
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩﺑﺎﺯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺧﻮﺵ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ …
ﻭ ﺑﻪ ﺷﻮﻕ ﻓﺮﺩﺍ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﻳﺪ
ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﻲﻣﺎﻧﻢ
ﺗﻦ ﻣﻦ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻦ ﺗﻮﺳﺖ
ﻭ ﻗﺸﻨﮕﺘﺮﯾﻦ ﺷﺒﺎﯼ ﭘﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﺐ ﺗﻮﺳﺖ
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻻﻥ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻪ …ﺁﯾﺎ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ … ﺍﺯ ﺗﺼﻮﺭ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯼ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺁﺭﻣﯿﺪﻩ ﺑﻪﻧﻬﺎﯾﺖ ﺟﻨﻮﻥ ﺭﺳﯿﺪ … ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻔﺮﺕ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﺍ ﺗﯿﺮﻩ ﮐﺮﺩ…ﭘﮏ ﻣﺤﮑﻤﯽ ﺑﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﺯﺩ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ … ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺫﻫﻨﺶ ﺍﺯﻫﺮﭼﯿﺰﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ …ﮔﻮﯾﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﯿﻠﻤﯽ ﺍﺯ ﺟﻠﻮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ
ﺭﺩ ﻣﯿﺸﻮﺩ …

ﮐﻨﺎﺭ ﺭﻓﺖ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ …
ﺩﺧﺘﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ … ﺑﯽﺍﺧﺘﯿﺎﺭﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﺶ ﺷﺪ …
ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺯﻧﯽ با قامتی بلند… ﺁﺭﺍﯾﺶ بسیار ﺯﯾﺎﺩ … ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻭﺣﺸﯽو ﻣﻮﻫﺎﯼ روشن ﻭ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﻣﺜﻞﺑﺮﻑ ﺳﻔﯿﺪ…
ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ !! ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﻫﻤﯿﻨﺠﺎ ﻭﺍﯾﺴﯽ؟؟ﺑﯿﺎ ﺩﺍﺧﻞ
ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻔﺶ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ … ﻣﺮﺩ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩﺑﻮﺩ …
ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺍﺕ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﯼ؟
ﺩﺭ ﮐﯿﻔﺶ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺸﯿﺪ…
ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ : ﺑﺬﺍﺭﺵ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ … ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﻫﻤﯿﻨﺠﺎﻣﯿﻤﻮﻧﻪ … ﺩﺧﺘﺮ ﺑﯽ ﺣﺮﻓﯽ ﺳﺮ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩ …
ﺑﭽﻪ ﺗﻮﯼ ﺍﺗﺎﻗﻪ … ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺩﻩ… ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺧﻮﺏ ﺟﺎﺷﻮ ﻋﻮﺽﮐﺮﺩﻡ !
ﻭﻟﯽ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺗﻮ ﭼﮑﺶ ﮐﻦ …
ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪ …
ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﯿﺰ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ, ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺯﻣﺰﻣﻪﮐﺮﺩ :ﺳﺎﺭﺍ زندی …ﻣﺘﻮﻟﺪ 1370
" ﺳﺎﺭﺍ "…
ﯾﺎﺩ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺧﻮﺵ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ …
" ﺯﻫﺮ ﺣﺴﺮﺕ " ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻋﺸﻖ …
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻭ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﺵ ﺟﻠﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﺑﻮﺩ …
ﺟﻮﺭ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ …
ﺳﺮﺩﯼ ﺭﻭ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﺧﻮﻧﺪ …ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻭ ﺳﺮﺩ …
ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﮕﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯿﺮﻡ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ … ﻓﺎﺻﻠﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﻩ…
ﺳﺎﺭﺍ ﻫﻢ ﯾﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺷﺪ … ﯾﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﯼ ﺗﻠﺦ ﻣﺜﻞ ﺑﻘﯿﻪ ﯼ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻣﻨﻔﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺵ …

6 ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ
" ﺳﯿﺎﻣﮏ " ﺷﯿﺮ ﻓﻬﻤﺶ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮐﻪ " ﺍﻭ " ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﻣﯿﻨﻮﺷﯿﺪ ﻭﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﭙﺬﯾﺮﺩ …
ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ … ﺍﺣﻤﻖ ﺗﻮ ﭼﺖ ﺷﺪﻩ … ﺍﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﮎ ﻫﻢﺣﺸﺮﯾﺘﺮﻩ … ﺧﻮﺩﺗﻢ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪﭘﺴﺮﺍﯼﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ …
ﻣﻮﻫﺎﯼ ﻣﺜﻞ ﺷﺐ " ﺍﻭ " ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩ … ﺧﻮﺏ ﮐﻪ ﭼﯽ؟؟؟ /
ﺍﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﻩ … ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﯿﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﺪﯼ؟؟ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﯼﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯿﺸﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﮑﯽ ﺷﻮ ﮐﻪ ﻟﯿﺎﻗﺘﺶ ﺭﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ…
ﻟﯿﻮﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺗﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺟﺮﻋﻪ ﺍﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮﮔﺸﺖ…ﺩﺍﺭﻩ … ﺩﺍﺭﻩ … ﺩﺍﺭﻩ …
ﻋﺼﺒﯽ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ …ﯾﻌﻨﯽ ﯾﺎﺩﺕ ﻣﯿﺮﻩ ﮐﻪ ﺯﻧﺖ ﻗﺒﻼ ﺯﯾﺮ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩﻩﺩﯾﮕﻪ؟؟
ﻣﺴﺖ ﭘﻮﺯﺧﻨﺪ ﺯﺩ … ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯿﺮﻩ !!
ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﮔﻔﺖ … ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﺴﯽ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻪﻧﻈﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵﺟﻠﺐ ﮐﻨﻪ … ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﺁﺩﻣﺎ ﺗﮑﺮﺍﺭﯾﻦ ﻓﻘﻂﺍﺳﻢ ﻭ ﻇﺎﻫﺮﺷﻮﻥ ﻓﺮﻕﺩﺍﺭﻩ …ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪ …ﺣﺎﻻ ﯾﻪ “ﻫﺮﺯﻩ " ﻧﻈﺮﺗﻮ ﺟﻠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺁﺭﻩ؟؟ﯾﻪ " ﻫﺮﺯﻩ” ﻣﺜﻞﺑﻘﯿﻪﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺁﺭﻩ؟؟
ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺳﺒﺰ ﺑﯽ ﻓﺮﻭﻏﺶ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻣﻪ ﺁﻟﻮﺩ ﺩﺭ ﺗﻼﻃﻢ , ﻣﻀﻄﺮﺏ ﻭﻧﮕﺮﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪ…ﻋﺸﻖ ﺭﻭﺗﻮﭼﺸﻤﺎﯼ"ﺑﺎﺭﻣﺎﻥ"ﺩﯾﺪ … ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ " ﺷﮑﻮﻓﻪ " ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ …
ﻣﺴﺘﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ … ﺩﺭﺏ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ … ﻣﮑﺚ ﮐﺮﺩ…
ﺑﯿﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ … ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻡ …ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ … ﺑﯿﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﺍﺣﻤﻖ…
ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ …ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﺪ … ﭼﻨﮕﯽ ﺗﻮﯼ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻭﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﺎ ﻣﺮﺗﺐ ﺍﺵ ﺯﺩ … .ﭘﺎﮎ ﮔﯿﺞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ … ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﭼﺸﻤﺎﻥ
ﺗﺎﺭﺵﺍﻟﻬﻪ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣﯿﺮﻗﺼﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻭ ﺑﺪﻥ “ﺳﻬﯿﻞ” ﻣﯿﻔﺸﺎﺭﺩ…
ﯾﻘﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﭘﺮﺗﺶ ﮐﺮﺩ…
ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩﯼ ﺧﻔﻪ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﻪ ﺑﺮﯼ ﻃﺮﻓﺶ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻪ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺗﻮ …
ﮔﻮﺭ ﺑﺎﺑﺎﯼ 10 ﺳﺎﻝ ﺭﻓﺎﻗﺖ!!ﺑﻪ ﺗﻨﺪﯼ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ …
ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭﺵ ﻣﻐﺸﻮﺵ …ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ ﯾﺎﻏﺮﻭﺭﺕ ﺭﻭ
ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻦ ﯾﺎ ﺷﮑﻮﻓﻪ … ﯾﺎ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﻣﯿﺸﻪ ﯾﺎ ﺑﻬﺖ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ … ﻣﻨﮓﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﺁﺗﺶ ﺯﺩ

ﺍﻭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﯿﺸﻨﺎﺧﺖ .
ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺖ ﺁﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻮ ﻃﻼﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻀﺎﺩ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﯿﺮﻩ ﺍﺵﺩﺍﺷﺖ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﻭ ﺳﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ …ﻭﺟﻮﺩ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﭼﻬﺎﺭﭼﻮﺏ ﺩﺭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ ﭼﺮﺧﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺍﻭ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪ…
ﻣﺎﺩﺭﺵ …
ﮐﺠﺎﺳﺖ؟؟
ﻗﺪ ﺭﺍﺳﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺯﯾﺮ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ …
ﺭﻓﺘﻪ …

ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺯﯾﺮﮔﺮﺩﻥ ﺵ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ…
ﺑﻪ " ﺍﻭ " ﮐﻪ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺭﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ …" ﻗﯿﻤﺖ اﺵ" ﺭﻭ ﻫﻢ ﻣﯿﺪﻡ … ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﻮﻥ …
" ﺷﮑﻮﻓﻪ " ﺩﺭ ﺟﺎﯾﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻏﻠﻄﯿﺪ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐﺸﯿﺪ…
لحظه ای بعد دیگر کنار شکوفه نبود روی او خوابیده بود و برجستگی های سینه اش را میمکید…
گرمی بین پاهایش او را به فرای ذهنش میبرد…دست به میان پاهایش برد…دوست داشت صدای نفس های تند او را مزه کند…
**
ﻓﺮﺩﺍﯼ ﺁﻧﺸﺐ ﺩﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺶ ﻧﻮﺷﺖ …
ﺁﻥ ﺷﺐ ﯾﮏ ﺷﺐ ﭘﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻧﺒﻮﺩ …
ﯾﮏ ﺷﺐ ﺩﻝ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼ ﻧﺒﻮﺩ …
ﯾﮏ ﺷﺐ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﻧﺒﻮﺩ …
ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺑﻮﺩ …
ﯾﮏ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ ﮐﻪ " ﺍﻭ" ﻫﻢ ﺑﻮﺩ …
ﺍﻭ ﺗﻨﻬﺎ " ﻋﺸﻖ " ﻣﻦ ﺑﻮﺩ .

ﺑﻪ ﺗﺨﺘﺶ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻮﺩ …
ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﯼ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﻧﻮﺭ ﻧﺎﺭﻧﺠﯽ ﺭﻧﮓ ﭼﺮﺍﻍ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﯽﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ … ﮔﻮﯾﯽ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ …
ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺧﯿﺰ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺧﺖ …
ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺗﻐﯿﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ …

ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ " ﺍﻭ" ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﺎﯾﯿﺪ
ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ …
ﺑﺎﺯ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ , ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ …
ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ…
ﺣﺎﻻ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺭﻗﺺ,ﻓﻠﺶ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻣﺴﺘﯽ ﺍﺵ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﺸﺪ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻮﺯﯾﮏ ﮐﺮ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﯿﺮﻗﺼﺪ …
ﺑﻪ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﻧﯿﻤﻪ ﺍﺯ ﻭﺩﮐﺎ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺧﺖ … ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﯽﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﻇﺮﻓﻢ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ …
ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﻧﻌﺮﻩ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ " ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ " ﺍﻭ ﻣﺎﻝ ﻣﻦﺍﺳﺖ …
ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ…
" ﺑﺎﺑﮏ" ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻣﻮﺯﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﺱ ﻭﺩﺭﺍﻣﺰ ﻣﯿﺮﻗﺼﺪ…
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺍﻭ ﻣﯿﺒﺮﺩ …
ﻭﺩﮐﺎ ﺭﺍ ﺳﺮ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ …
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﺎﻟﻦ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ " ﻣﺰﺍﺣﻢ " ﻗﺎﭘﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺸﯿﺪ …
ﺷﮑﻮﻓﻪﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺑﻐﻠﺶ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ ﺣﺴﻮﺩ ! ﺣﺴﻮﺩ !
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻨﮓ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺶ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮﺩ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﻣﯿﺨﻮاهمت…
ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﺎﻥ ﻭﺳﻂ ﺳﺎﻟﻦ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﺑﺮﺩ …

ﺍﺯ ﻗﻠﻘﻠﮏ ﺩﺍﺩﻧﺶ ﺳﯿﺮ ﻧﻤﯿﺸﺪ … ﺑﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻗﻠﻘﻠﮏ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ…
ﭘﺮﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺮﺑﻪ ﺍﯼ ﻣﻠﻮﺱ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ … ﻭ ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﻓﺮﺍﺭﮐﻨﺪ
ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺍﯼ ﻣﮑﺚ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﯼ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺍﻭ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ …,…
ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎﺭﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ … ﺑﯽ ﺷﮏ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻭﺣﺸﯽ ﺍﺵ ﺑﻪ "ﻣﺎﺩﺭﺵ "ﺭﻓﺘﻪﺑﻮﺩ…

ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ … ﺭﯾﻤﻮﺕ ﺍﺳﺘﺮﯾﻮ ﺭﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﮐﻤﻪ ﭘﺎﻭﺭﻣﯿﮕﺸﺘﻢ … ﺁﺭﻭﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﮐﻤﻪ ﭘﺎﻭﺭ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ … ﺭﯾﻤﻮﺕ ﺭﻭ ﺍﺯﻡ ﮔﺮﻓﺖ ﭘﺎﻭﺭ ﺭﻭﺯﺩ …
ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﺭﻭ ﺭﻭﯼ evanescence ﮔﺬﺍﺷﺖ … ﺻﺪﺍﺭﻭ ﺯﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﺭﯾﻤﻮﺕ ﺭﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻮﻥ ﺑﺎﻻﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺯﻣﯿﻦ …
ﺍﻭﻣﺪ ﻃﺮﻓﻢ ﻣﻮﻫﺎﻣﻮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﺯﺩ ﺗﻮ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﻢ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﯾﻢ…
ﻣﺴﺘﯽ ﺭﻭ ﺍﺯ ﭼﺸﺎﯼ ﻫﺮ ﺩﻭﻣﻮﻥ ﻣﯿﺸﺪ ﺧﻮﻧﺪ … ﺩﺳﺘﻤﻮ ﺩﻭﺭ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﺸﯿﺪﻣﺶ ﺳﻤﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻔﺴﺎﯼ ﺩﺍﻍ ﭘﺮ ﺷﻬﻮتش ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﺗﻮ ﺻﻮﺭتم ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺤﺮیکم ﻣﯿﮑﺮﺩ …
evanescence
ﺻﺪﺍﺵ ﺭﻭ ﮐﺶ ﺩﺍﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﺟﯿﻎ ﺯﺩ
bring me to life
ﭼﺸﺎﺵ ﺭﻭ ﺑﺴﺖ ﻟﺒﺎﯼ ﺩﺍﻏﺶ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺭﻭ ﻟﺒﺎﻡ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻫﻤﺮﺍﻫﯿﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺗﻮ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﭼﻨﮓ ﻣﯽ ﺯﺩﻡ …
ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺑﺮﺩﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﺯ ﺭﻭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺭﻭ ﮐﯿﺮﺵ …ﻣﺘﻮﺭﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ …
**
ﻫﻤﻮﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺁﻫﻨﮓ ﻋﻮﺽ ﺷﺪ … ﺁﻫﻨﮓ
wolf shade
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ … ﺁﺭﻭﻡ ﺯﺑﻮﻧﺶ ﺭﻭ ﮐﺸﯿﺪ ﺭﻭ ﮐﯿﺮﻡ ﯾﮑﻢ ﺑﺎﻫﺎﺵﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩ ﺑﻌﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺗﻮ ﺩﻫﻨﺶ ﻟﺒﺎﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻫﻢ
ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯿﺪﺍﺩ … ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺑﻠﻮﻧﺪﺵ ﺭﻭ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻡ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﺵ ﺍﻭﻧﻢ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﻭﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﺵ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯿﺪﺍﺩ …ﺻﺪﺍﯼ ﺁﻫﻨﮓ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﻣﻐﺰﻡ ﻟﺒﺎﯼ ﺍﻭﻧﻢﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺭﻭ ﮐﯿﺮﻡ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻣﯿﺸﺪ …ﻭﺳﻂ ﺁﻫﻨﮓ ﺩﺍﺩ ﺯﺩ …
free
ﺁﻫﻨﮓ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ …
ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩ …
ﮐﯿﺮﻣﻮ ﺍﺯ ﺩﻫﻨﺶ ﺩﺭﺍﻭﺭﺩ …
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩﺁﻫﻨﮓﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﮐﻮﺑﯿﺪﻥ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩﻥ …
ﮐﯿﺮﻣﻮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﻮ ﺩﻫﻨﺶ ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺳﺮﻋﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩﻥ …
ﭼﻨﺪ ﺩﻗﻪ ﺑﻌﺪ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺭﺿﺎ ﺷﺪﻧﻢ ﺑﻮﺩ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﻣﺤﮑﻢ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺁﺑﻢ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﺗﻮﺩﻫﻨﺶ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ … ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﻧﮕﺎﻡ ﮐﺮﺩ …
ﺩﯾﮕﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ…ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪ ﻧﺼﻔﺶ ﺭﻭ ﻗﻮﺭﺕ ﺑﺪﻩ …
ﭘﺎ ﺷﺪ ﺟﻠﻮﻡ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩ ﺷﺮﺗﺶ ﺭﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﺵ ﺩﺭﺍﻭﺭﺩ ﮔﻔﺖ ﻧﻮﺑﺖ ﺗﻮﺋﻪ …
**
ﯾﮑﻢ ﺭﻭ ﮐﺴﺶ ﺩﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻭﺳﻄﯿﻢ ﺭﻭ ﺗﺎ ﺗﻪ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﯿﭽﺮﺧﻮﻧﺪﻡ … ﺁﺭﻭﻡ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﺰﺩ …
ﺗﺮﺷﺤﺎﺕ ﮐﺴﺶ ﻭﺳﻂ ﭘﺎﺷﻮ ﺧﯿﺲ ﺧﯿﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ …ﻟﺒﺎﻡ ﺭﻭ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺭﻭ ﻟﺒﺎﯼ ﮐﺴﺶ ﺯﺑﻮﻧﻢ ﺭﻭ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺁﺭﻭﻡ ﭼﺮﺧﻮﻧﺪﻡ …
ﺳﺮﻋﺘﻢﺭﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺮﺩﻡ … ﻣﻮﻫﺎﻡ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﻣﺸﺘﺶ … ﺧﻮﺩﺵ ﺭﻭ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﺑﻬﻢ …
ﻧﻔﺲ ﻫﺎﺵ ﺗﻨﺪ ﺗﺮ ﻭ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ … ﺑﺎ
ﻟﺒﺎﻡ ﭼﻮﭼﻮﻟﺸﻮ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻡ . ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺯﯾﺮ ﻟﺒﺶ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﻣﺤﮑﻢﺩﻧﺪﻭﻧﺎﺵ ﺭﻭ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ ﺭﻭ ﻫﻢ …
ﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﺭﺿﺎ ﻣﯿﺸﻪ ﻭﻟﯽﻣﺴﺘﯽﻧﻤﯿﺬﺍﺷﺖ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﻨﻢ … ﺑﯽﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻡ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻡ ﺟﯿﻎ ﻣﺤﮑﻤﯽ ﮐﺸﯿﺪ ﺁﺑﺶ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﺭﯾﺨﺖ ﺗﻮ
ﺻﻮﺭﺗﻢ … ﺑﯿﺤﺎﻝ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ …
ﻧﮕﺎﻡ ﭼﺮﺧﯿﺪ ﺭﻭ ﮐﺲ ﻣﻠﺘﻬﺒﺶ ﮐﻪ ﺑﺪﺟﻮﺭﯼ ﭼﺸﻤﮏ ﻣﯿﺰﺩ …
**
ﮐﯿﺮﻡ ﻭ ﻣﯿﻤﺎﻟﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﮐﺴﺶ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﺎﺯﯾﺶ ﻣﯿﺪﺍﺩﻡ … ﯾﮑﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﺎﻟﯿﺪﻡ ﺑﻌﺪ ﮐﯿﺮﻣﻮ ﯾﮑﻢ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ …
ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﺍﺫﯾﺖ ﻧﮑﻦ … ﺟﯿﻎ ﻣﯿﺰﻧﻤﺎ !!
ﯾﻬﻮ ﺗﺎ ﺗﻪ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮﺵ ﺟﯿﻎ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﮐﺸﯿﺪ ﻟﺒﺎﺷﻮ ﮔﺎﺯ ﮔﺮﻓﺖ … ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺩﺍﻍ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺫﯾﺖ ﺷﺪﻡ … ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﯿﺴﻮﺧﺘﻢ … ﭘﺎﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﺩﻭﺭ ﮐﻤﺮﻡ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﺮﺩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺤﮑﻢ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﮐﺴﺶ ﺁﺭﻭﻡ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ … ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﺟﯿﻎ ﻣﯿﺰﺩ … ﻧﺎﺧﻮﻧﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪﺷﻮ ﺗﻮ ﭘﻬﻠﻮﻡ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﺍﻏﯽ ﮐﺴﺶ ﺑﺴﻮﺯﻡ ﯾﺎ ﺍﺯ ﭼﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﻫﺎﻡ ﻣﯿﺰﺩ … ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺴﻮﺯﻡ …
ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﻣﺴﺘﯽ ﻭﺷﻬﻮﺕ ﺑﯿﺪﺍﺩ ﻣﯿﮑﺮﺩ … ﺁﺭﻭﻡ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﺰﺩ …ﭼﻨﺪﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﺍﺭﻩ ﺟﺮ ﻣﯿﺨﻮﺭﻩ … ﻭﻟﯽ ﻭﺍﺳﻢ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮﺩ ﻫﯿﭻ ﻟﺬﺕ ﻫﻢ ﻣﯿﺒﺮﺩﻡ … ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﮐﻤﺮ ﺯﺩﻥ …
ﺩﺭﺩ ﻭ ﺷﻬﻮﺕ ﻗﺎﻃﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ … ﮐﯿﺮﺵ ﺭﺍﻫﺶ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻟﺬﺕ ﻣﯿﭽﺴﺒﯿﺪ ﺗﻪ ﮐﺴﻢ …
ﻧﺎﺧﻮﻧﺎﻡ ﺭﻭ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﭘﻬﻠﻮﻫﺎﺵ ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ
ﮐﯿﺮﺷﻮ ﺑﺮﺩ ﻋﻘﺐ ﻣﺤﮑﻢ ﺗﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺍﺩ … ﺩﺍﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ … ﺗﻤﻮﻡ ﺗﻨﻢ ﺯﯾﺮ ﮐﯿﺮﺵ ﺩﺍﺷﺖ ﻟﻪ ﻣﯿﺸﺪ …
ﯾﻪ ﺿﺮﺑﻪ ﻣﺤﮑﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﺯﺩ ﺣﺲ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﯿﺮﺵ ﺭﻓﺖ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ … ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ ﻧﮕﻬﺶ ﺩﺍﺷﺖ ﭼﻨﺒﺎﺭ ﺗﻮ ﮐﺴﻢ ﺩﻝ ﺯﺩ ﻭ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ … ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺭﻭﻡ …
ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﻣﻨﻢ ﺍﺭﺿﺎ ﺷﺪﻡ …
ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺭﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺍﺳﺘﺮﯾﻮ ﺭﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ …
ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﻣﻮﺯﯾﮏﺧﻔﻪﺷﺪ …
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﺪ …
ﭼﻬﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﻧﺸﻮﻧﺪﻡ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ …
**
ﺍﻧﮕﺸﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺑﺎﺳﻨﺶ ﭼﺮﺧﻮﻧﺪﻡ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﺩﺍﺩﻥ …
ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻭﺭ ﻧﺮﻭ …
ﺳﺮ ﮐﯿﺮﻡ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺟﻠﻮﯼ ﺑﺎﺳﻨﺶ ﯾﮑﻢ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﺩﺭﺵﺑﯿﺎﺭ …
ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻞ ﮐﻦ ﺩﺭﺵ ﺑﯿﺎﺭﻡ ﺗﺎ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺷﻞ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻧﺼﻔﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮﺵ…ﺟﯿﻎﺑﻠﻨﺪﯼ ﮐﺸﯿﺪ ﮔﻔﺖ ﺩﺭﺵ ﺑﯿﺎﺭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺍﺩﻡ ﺗﺎ ﺗﻪ ﺭﻓﺖ ﺗﻮﺵ … ﯾﻪ ﺟﯿﻎﺩﯾﮕﻪ ﺯﺩ ﺑﺎ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﮔﻔﺖ ﺩﯾﮕﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻣﻨﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﺮﻭﻉ
ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻠﻤﺒﻪ ﺯﺩﻥ …
ﻓﻘﻂ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﺰﺩ …
ﺍﺳﺘﺮﯾﻮ ﺭﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩﻡ
metallica
ﺑﺎ ﺗﻤﻮﻡ ﻗﺪﺭﺕ ﺁﻫﻨﮓ
lover man
ﺭﻭ ﻣﯿﺨﻮﻧﺪﻥ … ﺻﺪﺍﺵ ﺭﻭ ﺯﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩﻡ …
ﺑﺎ ﯾﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻤﺮ ﻣﯿﺰﺩﻡ … ﺁﺭﻭﻡ ﮔﻔﺖ ﺩﯾﮕﻪﻧﻔﺴﻢ ﻧﻤﯿﺎﺩ ﺁﺭﻭﻣﺘﺮ …
ﻣﺤﻞ ﻧﺪﺍﺩﻡ ﺗﻨﺪ ﺗﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻡ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻡ … ﯾﻪ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻖ ﮐﺸﯿﺪ ﺑﺎ ﺗﻤﻮﻡ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺟﯿﻎ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﮐﺸﯿﺪ ﮔﻔﺖ ﺗﺮﻭﺧﺪﺍ ﯾﻮﺍﺷﺘﺮ ﺳﻮﺧﺘﻢ … ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻡ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﻪ …
ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﺸﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﺰﺩ …ﻣﻨﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎﻻ ﮐﻪﺑﻪ ﮔﺎ ﺭﻓﺖ ﺑﺬﺍﺭ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺑﺮﻩ ﺳﺮﻋﺘﻢ ﺭﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺮﺩﻡ…
ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻔﺴﺶ ﺩﺭ ﻧﻤﯿﻮﻣﺪ …
ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﮐﻤﺮ ﻣﯿﺰﺩ … ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻟﺸﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺣﺎﻟﯽ ﻭﺻﺪﺍﯾﯽﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻪ ﭼﺎﻩ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺴﻪ ﺩﯾﮕﻪ …
ﻭﺯﻧﺶ ﺭﻭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺭﻭﻡ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺗﻠﻤﺒﻪ ﺯﺩﻥ …ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺟﺮ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﻡ …
ﮐﯿﺮﺷﻮ ﺗﺎ ﺗﻪ ﻓﺮﻭ ﮐﺮﺩ ﺗﻮ ﺑﺎﺳﻨﻢ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺖ … ﻧﻔﺴﻢ ﺩﺭ ﻧﻤﯿﻮﻣﺪ ﺩﯾﮕﻪ …
ﺩﻭ ﺗﺎ ﺍﻧﮕﺸﺘﺸﻮ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﻣﯿﭽﺮﺧﻮﻧﺪ ﺗﻮ ﮐﺴﻢ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺩﺳﺘﺸﻢ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎﻣﻮ ﻣﯿﻤﺎﻟﯿﺪ … ﯾﻪ ﺗﮑﻮﻥ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﺍﺩ ﺁﺑﺸﻮ ﺭﯾﺨﺖ ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ …
ﯾﻪ ﻟﺮﺯﺵ ﺷﺪﯾﺪ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻧﻔﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺟﯿﻎ ﺯﺩﻡ ﺍﺭﺿﺎ ﺷﺪﻡ … ﯾﮑﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﺵ ﺭﻭ ﺗﻮ ﮐﺴﻢ ﺑﺎﺯﯼ ﺩﺍﺩ … ﺩﯾﮕﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﺎﯾﯽ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﺍﺳﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ …
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻬﺶ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ … ﺍﺯ ﮐﺲ ﻭﺭﻡ ﮐﺮﺩﻩ ، ﺑﺎﺳﻦ ﻗﺮﻣﺰﻭ ﻣﻮﻫﺎﯼ پاشیده شده روی صورتش
ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺳﺮﺵ ﺍﻭﻣﺪﻩ …
ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﺷﻮ ﭼﺸﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﺴﺘﻢ …
ﭘﻬﻠﻮﻫﺎﻡ ﺑﺪﺟﻮﺭﯼ ﻣﯿﺴﻮﺧﺖ …
ﻣﺴﺘﯽ … ﺩﺭﺩ … ﺷﻬﻮﺕ … ﺧﯿﺎﻧﺖ … ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﯿﺰﺩﻥ ﺗﻮ ﻣﻐﺰﻡ … ﺳﺮﻡ ﺗﯿﺮ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ …

ﭘﺮﻧﯿﺎ …!!!
ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺠﺴﻤﻪ؟؟؟
ﮐﻮﺩﮎ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﻋﺮﻭﺳﮑﻬﺎﯾﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ …
ﺑﻪ ﺳﻮﯾﺶ ﺭﻓﺖ …
ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺗﻨﺶ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺳﺨﻦﮔﻔﺖ …
ﺍﻻﻥ ﻣﯿﺮﯾﻢ ﺣﻤﻮﻡ …!
ﺁﺏ ﺑﺎﺯﯼ …!
ﺁﺑﻮ …

ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﮔﺮﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﻏﯽ ﺁﺏ ﺳﭙﺮﺩ …
ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺗﻨﺶﻣﯽ ﭼﺴﺒﯿﺪ …
ﻫﺠﻮﻡ ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺁﺏ ﮔﺮﻡ ﺭﻭﯼ ﺳﺮ ﻭ ﺑﺪﻧﺶ ﮔﻮﯾﯽ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦﺳﺮﻣﺎﯼ ﺗﻨﺶ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺫﻫﻨﺶ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩ…
ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﻟﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻟﺖﺑﻨﺸﯿﻨﺪ…
ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﻨﺶ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ …ﻫﻨﻮﺯ ﺷﯿﺮ ﺁﺏ ﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻓﮑﺎﺭﺵ ﻏﻮﻃﻪ ﻭﺭ …

ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﺨﺖ ﮐﻮﺩﮎ ﺭﻓﺖ … ﺭﻭﯾﺶ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺑﻮﺳﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺵ ﺯﺩ …
ﮐﻮﺩﮎ ﺗﮑﺎﻧﯽ ﺧﻮﺭﺩ … ﺑﻪ ﺗﻨﺪﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺸﯿﺪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﮐﻨﺪ …
ﺍﻣﺎ ﺩﯾﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ …
ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺑﺪﺧﻠﻘﯽ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻭﺧﺖ …
ﺩﺳﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﮐﻼﻡ ﻧﺎ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻧﺪ . ﺳﺎﺭﺍ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﯿﺸﺪ … ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺶ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻭ
ﺭﺍ ﺑﻮﯾﯿﺪ ﻭ ﺑﻮﺳﯿﺪ …
ﭼﺮﺍ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ؟؟؟ﺩﺭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﺸﺖ؟؟
ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝﺑﺎﺭﻣﺎﻥ؟؟ ﺍﻭ ﻣﺎﻝ ﺑﺎﺭﻣﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ…ﺑﻮﺩ؟؟

ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﯽ ﺳﺎﻟﮕﺮﺩ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﺸﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ … به بطری ویسکی مقابلش نگاهی کرد و آنرا برداشت…ویسکی داغ داغ را دوست داشت…
مثل همیشه بو نکشید و تا آنجا که میتوانست سر کشید…جرعه ای در دهانش نگاه داشت و با آن بازی کرد…بخار میشد و تمام سرش را در بر می‌گرفت…و باز آنرا تکرار میکرد…
ﺷﮑﻮﻓﻪ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺍﺯ ﺣﻤﺎﻡ ﺧﺎﺭﺝ
ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺁﻫﻨﮕﯽ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ …ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ ﻣﺴﺘﯽ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺍﺳﺖ …
ﺑﯽ ﺣﻮﺍﺱ ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﺁﺗﺶ ﺯﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺍﻭﻧﺸﺴﺖ …
ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪﺵ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻟﺨﺘﺶ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ … ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﺶ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﺁﻧﺘﻮﻧﯿﻮﺱ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ …
ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯾﺶ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻨﮓ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﺎﺭﻣﺎﻥ ﺟﺎ ﺩﺍﺩ …
ﻋﻄﺮ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺗﺮﺵ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻣﺶ ﻧﺸﺴﺖ …ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺗﻨﺶ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺣﺲ ﮐﺮﺩ …
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯿﮑﺮﺩ …
ﺩﻟﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﺑﺪﯾﺖ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﯾﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﭘﻠﮏ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺸﻖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ …
ﺑﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﺍﻧﺪﻳﺸﻴﺩ …
ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪﺍﺯﺁﻥ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﻲ ﻛﺮﺩ …
ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺗﻪ ﺗﻬﺎﯼ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ …ﭼﺮﺍ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯿﺮﻩ ﺍﻭﻥ ﺑﻬﻢ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟؟ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﻢ ﻫﻤﺶ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﻭﻥ ﺑﻬﻢ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩﻩ … ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺁﻏﻮﺷﺸﻢ ﺍﺻﻼ ﺍﯾﻦ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﻡ … ﭼﺮﺍ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﺍﻣﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﺁﻏﻮﺵ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ؟؟
ﺍﻻﻥ ﻓﻘﻂ ﺍﯾﻦ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ … ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺭﻧﮓ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭﺍﺳﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺣﺮﻭﻡ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ …
ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﻢ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﯿﮕﺎﺭﻣﯿﺴﻮﺧﺖ …
ﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﻧﺼﻒ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﯾﻬﻮ ﺷﻮﻧﺶ ﺭﻭ ﮔﺎﺯ ﮔﺮﻓﺖ ﮔﻔﺖﺑﺪﺵ ﻣﻦ …
ﺍﺯ ﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﯾﻪ ﮐﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺍﺩ ﺩﺳﺘﺶ …
**
ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﻭ ﺭﻭﯼ ﺳﯿﻨﻢ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ …
ﻋﻄﺮ ﺗﻨﺶ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻮﯼ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻗﺎﻃﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﯾﻮﻭﻧﻢ ﻣﯿﮑﺮﺩ …
ﺻﺪﺍﯼ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﺵ ﺯﯾﺮ ﮔﻮﺷﻢ ﺗﻨﺪ ﺗﺮ ﻭ ﺗﻨﺪ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ … ﻧﻔﺴﺎﯼ ﺩﺍﻏﺶ ﺑﻮﯼ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﻭ
ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﯿﺪﺍﺩ … ﺳﯿﮕﺎﺭﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﭘﮏ ﻣﺤﮑﻤﯽ ﺯﺩﻡ …
ﺳﺮﻡ ﻭﺑﺮﺩﻡ ﻃﺮﻑ ﺻﻮﺭﺗﺶ …ﻟﺒﺎﻡ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭ ﻟﺒﺎﺵ … ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﺵ ﺭﻭ
ﮔﺬﺍﺷﺖﭘﺸﺖ ﺳﺮﻡ ﻣﺤﮑﻢ ﻓﺸﺎﺭﻡ ﺩﺍﺩ ﺳﻤﺖﺧﻮﺩﺵ … ﺯﺑﻮﻧﻢ ﺭﻭ ﭼﺮﺧﻮﻧﺪﻡ ﺗﻮ
ﺩﻫﻨﺶ … ﻃﻌﻢ ﻭیسکی ﭘﯿﭽﯿﺪ ﺗﻮ ﺩﻫﻨﻢ …
ﯾﮑﺪﻓﻌﻪ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﺮﺩ ﻋﻘﺐ … ﺗﻮ ﭼﺸﺎﻡ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﻮﻧﺪ … ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻡ ﻧﻔﺴﺶ
ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺷﺪﻩ … ﮐﺮﻭﺍﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻓﯿﻠﺘﺮ ﻗﺮﻣﺰﯼ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺪ …
ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ ﮔﻔﺖ ﺯﻭﺩ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻡ…
**
ﺑﯽ ﻫﺪﻑ ﻣﯿﺮﺍﻧﺪ …
ﺩﯾﻮﯾﺪ ﮔﯿﻠﻤﻮﺭ به زیبایی" ﺩﯾﻮﺍﺭ " ﺭﺍ مینواخت و ﻣﯿﻨﻮﺍﺧﺖ…
ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺰﺍﺭﻣﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﭼﺮﺧﯿﺪ … ﺧﻠﻮﺕ ﺧﻠﻮﺕ , ﺳﺮﺩﺭﮔﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﺭ …
ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﻓﮑﺮ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﺶ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻮﺩ …
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻫﺮ ﭼﻪﻗﺪﺭ ﻫﻮﺍ ﺳﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﺩﯼ ﺗﻨﺶ ﻧﻤﯿﺮﺳﯿﺪ …
ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ ﻭﻟﯽ " ﺍﻭ " ﻭ ﺧﯿﺎﻻﺗﺶ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﮐﻨﺎﺭ ﻧﻤﯽ ﺭﻓﺖ …
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻟﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺨﺖ ﺍﺧﻤﺎﺷﻮ ﺩﺭ ﻫﻢ ﮐﺸﯿﺪﻩﺑﻮﺩ … ﺍﺑﺮﺍﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﯾﮑﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﻭ ﻣﯿﺮﻓﺘﻦ، ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ
ﻧﺸﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﻧﺒﻮﺩ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﻭﻧﺎ ﻫﻢ ﺗﻮ ﯾﻪ ﻗﺒﺮﺳﺘﻮﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻓﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ …
ﺿﺮﺑﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺯﺩ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪ …ﺧﺪﺍ ﭼﺮﺍ ﻧﻤﯿﮕﺬﺭﻩ … ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺮﻋﺘﺶ ﺑﻪ ﺻﻔﺮ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺗﺎ ﻣﻨﻮ ﺩﺍﻏﻮﻥ ﮐﻨﻪ …ﻫﻤﻮﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺁﻫﻨﮓ ﻋﻮﺽﺷﺪ …
ﺻﺪﺍﯼ “Metallica” ﭘﯿﭽﯿﺪ ﺗﻮ ﻣﺎﺷﯿﻦ …
die, die, die my darling
don’t utter a single word
ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﺩﻥ …
die, die, die my darling
Just shut your pretty eyes
I’ll be seeing you again
Yeah, I’ll be seeing you, in hell
ﭼﺮﺍﻍ ﻗﺮﻣﺰ ﺭﻭ ﺭﺩ ﮐﺮﺩ … ﺩﻭﻣﯽ ﻭ ﺳﻮﻣﯽ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ …
ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻭﺍﺭ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﺎ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﺪ…
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺯ ﻏﺮﺵ ﻣﺨﻮﻑ ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ﻣﯿﻠﺮﺯﺩ…ﮔﻮﯾﯽ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﯼ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ…ﻓﺮﯾﺎﺩ
die, die, die my darling
ﻃﻮﺭﯼ ﺩﺭ ﻣﻐﺰﺵ ﺍﺛﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺲ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ …
ﺑﺎ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﺳﺖ ﺷﺒﺤﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺪ …
ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﺮﺩ …
ﺩﺧﺘﺮ ﺳﯿﺎﻩ ﭘﻮﺷﯽ ﺑﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﺪ…حاجی چی کاره ایی؟
ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ : ﭼﻨﺪ؟؟
ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ: ﺟﺎ ﺩﺍﺭﯼ 50 ﻧﺪﺍﺭﯼ 70
ﺩﺭﺏ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ…
ﺑﯿﺎ ﺑﺎﻻ
**
به اتاق رفت…دختر آنجا منتظرش بود…
با نگاهی غریب او را نگاه میکرد انگار شکوفه اش در نگاهش نشسته بود…
از او پرسید اسمت شکوفه س؟؟دختر جواب داد نه…
بارمان او را روی بستر خواباند و لباسهایش را در آورد…کمی عصبی به نظر میرسید…
روی دختر دراز کشید…سرش را به سمت در چرخاند…
منتظر بود…
منتظر بود شکوفه آنجا بایستد و با تن خیس و برهنه بگوید خشکم نمیکنی؟؟
تا او بلند شود…
تا از روی دختر کنار رود…
اما شکوفه نمی آمد…
**
“ﺳﭙﯿﺪﻩ” ﺩﻡ ﺳﺮ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ، خانه در سکوت سنگین نیمه شب فرو رفته بود…ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻡ ﺭفت تا دوش آب سردی بگیرد و ذهنش را آزاد سازد…
**
ﺍﯼ ﭘﻨﺎﻩ ﻫﻮﺱ ﻣﺮﺩﺍﯼ ﺷﺐ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻟﺐ
ﻏﻤﮕﯿﻨﻢ ﺍﺯﻏﻢ ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ
ﻫﻤﺪﻝ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﻝ
ﻧﻔﺲ ﮔﺮﻡ ﺗﻮﺍﺯﺷﻌﻠﻪﺀﺩﻝ
ﻏﻤﮕﯿﻨﻢ ﺍﺯﻏﻢ ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ
ﻭﺍﯼ ﺍﮔﻪ ﻗﻠﺒﺖ ﺗﻮﺳﯿﻨﻪ ﺑﻤﯿﺮﻩ
ﺗﻤﻮﻡ ﺷﻬﺮﻣﻨﻮﺷﺐ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ
ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺧﺸﮏ ﺗﻮﺭﻭﺗﺮﺑﺒﯿﻨﻢ
ﺗﻮﺑﺬﺍﺭﻏﺼﻪ ﻫﺎﺗﻮﻣﻦ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻢ ﺑﮕﯿﺮﻡ
ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡ ﺍﻣﯿﺪﺗﻮﺍﺯﺩﻝ ﺗﻮﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺸﻪ
ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﻨﺰﻝ ﺗﻮﺭﻭﺳﺮﺗﻮﻭﯾﺮﻭﻥ ﺑﺸﻪ
ﻭﺍﯼ ﺍﮔﻪ ﻗﻠﺒﺖ ﺗﻮﺳﯿﻨﻪ ﺑﻤﯿﺮﻩ
ﺗﻤﻮﻡ ﺷﻬﺮﻣﻨﻮﺷﺐ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ
ﻣﻬﺮ ﺑﻮﺩ
ﺍﻣﺎ ﺑﯽ ﻣﻬﺮﺗﺮﯾﻦ ﻣﺎﻩ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺑﻮﺩ

ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ…

نوشته: αsheq