من اگر حق انتخاب داشتم هرگز بدنیا نمی آمدم، اسرار و زیبایی های این دنیا را هم نمیخواستم ببینم. اون نسخه زندگی که برای من، اطرافیانم، آشنایان و غیر آشنایان پیچیده شده و من در طول عمرم شاهدش بوده ام مجموعه ای است از تکرار بیهوده خوردن، خوابیدن، قضای حاجت و سعی در فراهم کردن احتیاجات زندگی با چاشنی انواع نگرانی، ترس، امراض، دیدن ظلم و بیرحمی ها، کابوسهای شبانه و روزانه، شاهد بودن جنگهای خانمان سوز، درندگی انسانها نسبت بهمدیگر و دیگر موجودات زنده، بهمین دلیل من با این گفته فیلسوف شوپنهاور موافقم که میگه سعادت بشر در این است که هرگز بدنیا نیاید. (زندگی هدیه نیست، یک نفرین است، آنتیناتالیسم یعنی نجات انسان ها و همه موجودات زنده)