من جولیت هستم
بیست و سه ساله
یک بار طعم عشق را چشیده ام
مزه تلخ قهوه سیاه می داد
تپش قلبم را تند کرد
بدن زنده ام را دیوانه
حواسم را به هم ریخت
و رفت
من جولیت هستم
ایستاده در مهتابی
با حسی از تعلیق
ضجه می زنم که بازگرد
ندا در می دهم که بازگرد
لب هایم را می گزم
خونشان را در می آورم
و او بازنگشته است
من جولیت هستم
هزار ساله
و هنوز زنده ام
«هالینا پوشویاتوسکا»
شعر هایم همه از وصف تو باشد اما !
بی تو آشفتە ترین شاعر تاریخ منم…
“H.O.P.E. = Hold On. Pain Ends.”
امید یعنی = صبور باش. درد تموم میشه.
بسیار عالی 👌
اینم یه شعر دیگر از همین شاعر:
محبوبِ من…
از آن هنگام که برای اولین بار
دستم را
به دستان تو سپردم ،
حس کردی که چقدر دوستت دارم !
آری
ممکن است
این چنین،
ثروت راستین خود را به عشق بخشید…
و سپس
همه چیز را ترک کرد ،
بدون نگاهی به پشت سر…