من:همین که گفتم! یه بار دیگه اسم زن و زن گرفتن تو این خونه بیارین به خداوندی خدا میرم و دیگه برنمیگردم!خدا رو شکر دستم به دهنم میرسه که نخوام محتاج پولتون یا ارثیه یا هرکوفت و زهر مار دیگه ای باشم! یه دفعه داغی سیلی بابا رو روی صورتم حس کردم درحال که از عصبانیت میلرزید گفت:پسره نمک نشناس!برو گورتو گم کن از این خونه تا زن نگرفتی بر نمیگردی و اگر نه هیچوقت حلالت نمیکنم هیچوقت… پوزخندی نثارش کردم و گفتم:معلومه که میرم فکرکردی اینجا میمونم؟ با حرص به سمت در رفتم صدای هق هق
مامان تو گوشم بیشتر عصبیم میکرد . از خونه زدم بیرون و رفتم سمت ماشینم اومدم
سوارش شم که دیدم لاستیک جلوشو پنچر کرده بودن با تمام توانم بهش لگد زدم و گفتم:بر مردم ازار لعنت! همون طور پیاده راه افتادم نیم ساعت طول کشید تا برسم خونه لباسام زیاد نبود از سوز هوا خودمو تو کتم جمع کرده بودم. بالاخره رسیدم تو کوچه . به خاطر مسیری که طی کرده بودم یه کم اروم شدم. با خودم فکرکردم برای این که از فکر اون شب در بیام به مهسا زنگ بزنم که شب بیاد پیشم. داشتم شماره مهسا رو میگرفتم که صدای داد
و فریاد شنیدم:پولا رو میدی یا به زور بگیريم ازت بچه؟
ــ مردی بیا بگرش مفت خورد من به تو یونجه هم نمیدم ! ـ:دیگه زیادی داری حرف میزنی!محسن بگیرش
ـ ولم کن کثافت!
صدای فریاد بلند شد گوشیم رو گذاشتم تو جیبم بدو بدو رفتم سمت سه نفری که تو تاریکی با هم درگیر شده بودن هنوز خیلی باهاشون فاصله داشتم ولی برق چاقویی که تو دست یکیشون بود زیر نور دیدم قدمامو تند ترکردم که صدای فریاد دیگه ای پیچید تو کوچه یه دفعه یکیشو سرشو برگردوند وگفت:فرنود بدو یکی داره میاد! شخص سوم که روی
دستاشون بیحال شده بود رو زمین پرت کردن و سوار یکی از موتورا شدن که اونجا پارک
بود سرعتمو زیاد کردم ول بهشون نرسیدم. جلو رفتم یه پسر ریزه میزه افتاده بود رو زمین با
دیدن رنگ خون رولباسش رفتم سمتشو گفتم:پسرجون حالت خوبه؟ سالمی خدا
میدونه این وقت شب اینجا چیکار میکنه.ناله خفی کرد چشماش نیمه باز بود به زور سنش به کار
می کرد؟جوابمو نداد چند بار اروم زدم توگوشش تا به هوش بیاد ول فایده ای نداشت بدتر
چشماش بسته شد! اروم بلندش کردم بر خلاف تصورم خیلی سبک بود باید م ريسوندمش
بیمارستان ول ماشین نداشتم خون همین طور از پهلوش پایین میریخت لباسای منم خونی کرده بود به موتوری که کنار پارک شده بود نگاه کردم پس طرف پیک موتوریه!ولی با موتور که نمیشد بردش بیخیال بیمارستان شدم تصمیم گرفتم ببرمش خونه و خودم پانسمانش کنم! تا خونه راه زیادی نبود بدو بدو بردمش خونه ! در خونه رو باز کردم .یه نگاه بهش کردم رنگش کبود شده بود دستمو گذاشتم رو زخمشو با صدای بلندی گفتم:مش رحیم!
مش رحیم! مش رحیم خودشون از زیرزمین به من رسوند با دیدن پسره رنگش پرید و
گفت:چ شده اقا؟
من:هیچ چاقو خورده ! وقت نیست ببرمش بیمارستان خودم پانسمانش میکنم! تو فقط
برو موتورشو از توکوچه بیار!
ـ:باشه اقا چیز دیگه لازم ندارین؟
من:نه! ـ:باشه الان میرم اقا!
برگشتم سمتش و گفتم:مش رحیم! ـ:جانم اقا؟ من:یه سرم قندی با مسکن هم بگیر! ـ:چشم
اقا! رفتم بالا وقت نبود چیزی بندازم زیرش گذاشتمش رو تخت! رفتم کیفمو با جعبه کمک
های اولیه اوردم . کاپشنشو از تنش بیرون اوردم و نبضشو گرفتم کند میزد. رفتم سمت دکمه
های لباسشو و بازشون کردم تا خواستم لباسشو در بیارم چشمم روش ثابت موند!چند لحظه گیج و مبهوت زل زدم بهش وقت نبود لباسشو باز تنش کنم سریــــع رفتم سراغ زخمش
که سمت چپ شکمکش خورده بود! خدا رو شکر چون از روی کاپشن بود زیاد عمیق نشده بود ول خون زیادی ازش رفته بود.زخمشو ضد عفونی کردمو و بعد بخیش زدم لباساشو باز تنش کردم . کلافه شده بودم فکر نمیکردم دختر باشه اخه به این نیمچه سیبیل پشت لبش و این ریخت و قیافه اصلا نمی اومد که دختر باشه! مش رحیم یه ربــع بعد اومد واسه دختره سرم زدمو از اتاق رفتم بیرون.
درو باز گذاشتم که اگه بیدار شد بفهمم. نمیتونستم به مهسا بگم بیاد به احتمال زیاد این دختره تا صبح نمیتونست از جاش تکون بخوره! رفتم سره یخچال غذای دیشب که مونده بود رو گذاشتم تو ماکروویو و تکیه دادم به کابینتا. فکرم کشیده شد سمت دعواهای این چند وقت از وقتی جشن تولد گرفتم یه شب اروم نداشتم هر روز مامان یه نفرو پیدا میکرد بریم خواستگاری اما من زرنگ تر از این حرفا بودم عمرا اگه زیر بار مسئولیت زن و بچه میرفتم! من یه پزشک موفق بودم یه زندگ خوب داشتم کلی دختره جور واجور جون میدادن برام هر کاری دلم میخواد میکنم هر جایی دلم بخواد میرم چرا باید خودمو محدود کنم محدود یه زندگی فقط با یه زن وقتی الان میتونم راحت هر شب یکیشونو امتحان کنم؟!نفسمو فوت کردم صدای زنگ ماکروویو هم
در اومد بی خیال از همه اتفاقات که افتاده بشقاب غذاموگذاشتم رو میز و شروع کردم به خوردن.
صدای ناله خفیفی از تو اتاق شنیدم دست از غذا خوردن کشیدم بر عکس صدای زمختی که تو کوچه داشت از صدای ناله هاش میشد تشخیص داد که دختره! از جام بلند شدم و رفتم تو اتاق دستشو گذاشته بود رو بخیه هاشو از درد به خودش میپیچید! رفتم کنار تخت و گفتم:اروم باش چاقو خوردی! با شنیدن صدای من یه دفعه برگشت سمتم و در حال که سعی میکرد دردشو پنهان کنه گفت:تو کی هستی؟ به اطرافش نگاه کرد و ادامه داد: منوکجا اوردی؟
خواست سمتم حمله ور شه اما درد بهش اجازه نداد! دستشو گذاشت رو شکمشو اخ بلندی
گفت! از جام بلند شدم که براش ارامبخش بیارم با صدای عصبي گفت :جوابمو ندای!
دختره پررو هیچکس تا حالا جرات نکرده بود با من اینجوری حرف بزنه! با صدايي عصبي تر
از خودش گفتم:بهت لطف کردم نذاشتم بميري طلب کارم هستي؟ با این که دردش شدید
بود ول کوتاه نمی اومد نیم خيز شد و گفت:مگه من گفتم نجاتم بده؟میذاشتي میمردم!ببين
اقا من نه اعضای بدنم سالمه نه کسی رو دارم که بخواد واسم پول بده نمیدونم چرا منو اوردی اینجا! یه ذره به دورو برش نگاه کرد و ادامه داد:ول زدی به کاهدون! از تفکرش خندم
گرفت. سری با تاسف تکون دادم وگفتم:ببين دختر جون اگه یه نگاه به اطرافت بندازی
میفهمی من اصلا به اون چندرغاز پول که توداری ازش حرف ميزني احتياج ندارم!بااین
حرفم چشماش گرد تر شد خودشو جمع کرد و صداشو کلفت کرد و گفت:كي گفته من
دخترم؟ خنده هام به قهقهه تبدیل شد. اخمی کرد وگفت:کوفت!من پسرم! سرمو تکون
دادم و چشمکی بهش زدم وگفتم:ولي من مطمئنم دختري! جیغ خفیفي کشید و خواست از
جاش بلند شه که رفتم جلو وگرفتمش با حرص گفت:ولم کن! همون طورکه میخندیدم
گفتم:اروم باش من که چيزي نگفتم زل زد تو چشمامو با نفرت گفت:اشتباه گرفتي من از
اوناش نیستم! ولم کن برم! وای خدایا این چ میگه بعد عمری خواستیم یه کمکی در راه خدا
کرده باشیم! زل زدم رو سیبیلاش و گفتم:اره میدونم از قیافت معلومه! همون طور که دستو پا ميزد گفت:پس واسه چ منو اوردی خونت؟ولم کن ولم کن میخوام برم! چشماشو بست
و با صدای بلندی تو گوشم گفت:آآآآی! گفتم:چ شدی؟ نگاه کردم دیدم داره از زخمش
خون میاد! از درد اروم گرفت دوباره بتادین و بانداژ برداشتم و گفتم:حالا ببين میتون
خودتو بکشی گناهت بیفته گردن من یا نه! تکیه داد به تخت وگفت:خیلی درد میکنه تورو خدا یه کاری کن! بتادینو ریختم روش جیغش رفت هوا. یه ذره دستمو نگه داشتم تا خونش بند بیاد. از فرط درد بي حال شده بود. از جام بلند شدم وگفتم:ميرم مسکن بیارم! با صدای گرفته ای گفت:نمیخواد! من:چ چيزي نمیخوام داری از درد میم ريی! ـ:نمیخوام تحملش میکنم! با مسکن ممکنه خوابم ببره! خندیدم و گفتم:نترس کاریت ندارم! با درموندگ گفت:اقای محترم میگم نمیخوام !
از دستش لجم گرفته بود اگه حالش بد نبود صد باره از خونه پرتش کرده بودم بيرون! چند تا
نفس عمیق کشید و گفت:کجا پیدام کردی؟ دستمو که خوني شده بود با دستمال پاک
کردمو گفتم:تو کوچه !چاقو زدن و در رفتن! با حرص گفت:نامردا!حروم خورا! الهی اون پول
که براش خون دل خوردم از تو چشمشون دراد! من:مگه چقدر بود؟ با بي حال
گفت:پنجاه هزار تومن! من:هه واسه پنجاه تومن اینقد ناله و نفرین میکني؟ چشماشو باز
کرد و گفت:شاید واسه تو هیچ نباشه ول واسه من خرج یه هفتس! من:باشه باشه حرص
نخور باز خونریزی میکنه زخمت!خب چزي نیست که به خونوادت بگو ریختن سرت حتما
درک میکنن با این حرفم انگار داغ دلش تازه شد گفت:هه خونواده؟کدوم خونواده اقا دلت
خوشه ها با تعجب نگاهش کردم یه نگاه به دستمال خوني کردم و با ترس گفتم:ببینم ایدز و هپاتیت که نداری؟ لبخند تلخي زد و گفت:نترس من پاک پاکم! لحنش اونقدر دردمند بود که حرفش و باور کردم. گفتم: تنها زندگي ميكني؟سرش و به علامت مثبت تكون داد! من :چرا خودتو عين پسرا كردي؟
ـ:تواین دوره زمونه كي به ي دختر جوون بي سواد و بي كس و كار،كار ميده؟
تازه اگه فکر کنن پسرم امنیتم بیشتره!
من:خونوادت کجان؟ یه کم جا به جا شد و
گفت:من چه میدونم!
من:فرار کردی؟ دستشو گذاشت زیر سرش بهم خيره شد و گفت:نوچ!
من:پس چي؟
خندید و گفت:عادت داری تو زندگ مردم فوضول کني؟
از این حرفش جا خوردم خودمو جمع و جور کردم به همون مهران درونم برگشتم و گفتم:نه فقط
پرسیدم که درد یادت بره! خندید و گفت:اره جون خودت واسه همين سرتا پا گوش شده
بودی! ای دختره پررو شیطونه میگه بزنم چشاشو از جا در بیارم که دیگه اینجوری نگام نکنه! خنده ای کرد و گفت:خب حالا چرا جوش میاری؟ از کجا فهمید؟اخم کردمو و گفتم:جوش نیاوردم! چشمکی زد و گفت:اوردی! از جام بلند شدم و گفتم:مثه این که تو یه چيزيت هست !
لبخندی زد وگفت:من در طول روز با هزار تا ادم سر وکار دارم اگه نتونم از تو چشمای
طرفم بخونم چ تو سرشه که کارو کاسبیم راه نمی افته. حالا اگه میخوای بدوني كيو راه دادی تو خونت بیا بش برات میگم فقط فکر نمیکنم به مزاجت خوش بیاد! با دست که بهش سرم وصل بود یه گوشه تخت اشاره کرد!
گفتم:نه دختر من علاقه ای به زندگ تو ندارم!
یه تای ابروشو بالا انداخت وگفت:باشه بابا مغرور! بیا بشين دو دقیقه به درد و دل یه ادم
مریض گوش کن! بدون این که نگاهش کنم از اتاق اومدم بيرون!اعصابم خورد شده بود ادم
عجیب و ترسناکی بود تا حالا همچين دختري ندیده بودم!واقعا کنجکاو بودم ببینم کیه اما
عمرا اگه برمیگشتم تو اون اتاق.
زنگ زدم به مش رحیم و گفتم بره ماشینمو بیاره
خودمم رفتم درازکشیدم روکاناپه هر چ خودمو روی کاناپه جا به جا کردم نتونستم بخوام من هیچ جا به جز تو تختم راحت نبودم که اونم این دخيه تصاحب کرده بود! از جام بلند شدم و رفتم تو اتاق چراغو روشن کردم .یه دفعه گفت:اه! کور شدم! نگاهش کردم چشماشو محکم رو هم گذاشته بود گفتم:بیداری؟
ـ نه خوابم خودمو زدم به بیداری!
من:دیشب تو شیشه خیار شور خوابیدی؟
ـ شیشه خیار شور خیلی بهتر از بعضي جاهای دیگس! منظورشو فهمیدم ول به روی خودم نیاوردم راست میگفت دختري مثه اون خیلی راحت تر از این که بخوان تغیير قیافه بدن میتونستن پول دربیارن.اروم چشماشو باز کرد نشستم رو تخت و گفتم:میشه بری تو حال
بخوابي؟ یه ذره نگاهم کرد!سرمشو که تموم شده بود از دستش باز کردم و گفتم:من فقط رو تختم خوابم میبره! لبخندی زد و به زور خودشو کشید بالا و گفت:واقعا شرمندم!یه نگاه به ملافه خوني انداخت و گفت:کجا باید برم؟ من:شرمنده من نمیتونم بخوابم فردا هم کلی کار دارم! سرشو تکون داد وگفت:همين که نذاشت بميرم باید یه عمر دولا و راست شم واست !
به سختي نشست سر جاش عجب غلطی کردم دختره بیچاره نمیتونست جم بخوره بعد من میخواستم بفرسمتش بره یه جا بدتر از اینجا بخوابه!یه ذره نگاهش کردمو گفتم:نمیخواد بگير بخواب من يه فكري ميكنم! پاهاشو از تخت اورد بيرون و گفت: اگه ميخواستي فكري بكني تا حالا كرده بودي! همونطور که خم شده بود و دستش رو شکمش بود گفت : کجا باید برم؟! رفتم جلو دستشو بگريم دستمو پس زد وگفت:د یالا ! نکنه میخوای تا صبح سر پا نگهم داری! به ب بيرون اتاق اشاره کردمو و گفتم:وسط حال رو به روی تلوزیون یه مبل بزرگ سه نفره هست اونجا راحتي! پتويي که رو تخت بود رو برداشتم و گفتم:بیا ببرمت! پتو رو از دستم گرفت و گفت:خودم ميرم ممنون! لحنش ناراحت نبود نفهمیدم بهش برخورده یا نه!اونقدر خسته بودم که تا رفت لباسامو عوض کردمو افتادم رو تخت…
الارم گوشيو روشن کردم و از اتاق رفتم بيرون صبح با صدای زنگ گوشیم از جا پریدم!
گوشیو برداشتم دیدم دختره پتو رو پهن کرده و خوابیده رو سرامیکا!ز سرما خودشو جمع کرده بود! رفتم بالا سرش یه ذره تکونش دادم وگفت:دختر جون!پاشو هنوز اسمشم نمیدونستم! اروم اروم چشماشو بازکرد تازه متوجه چشمای درشت و مشکی تیله ایش شدم که زیر اون مژه های پر پشت خودنمايي میکرد. ابروهاش صاف بود ولي زیر ابرو زیاد داشت! یه ذره نگاهم کرد انگار تازه فهمیده بود کجاس! گفتم:چرا اینجا خوابیدی؟مگه نگفتم رو مبل بخواب؟موهای کوتاه مشکیشو با یه دست داد بالا و بهم خيره شد دقیقا همون کاری که وقتي یه نفر بیدارم میکنه انجام میدم!هنوزگیج و منگ بود با صدای خواب الودش گفت:چ؟
من:ناراحت شدی گفتم برو بيرون بخواب؟! با سختي از جاش بلند شد تکیه داد به دیوار و به زخمش اشاره کرد و گفت:نه بابا ناراحت چیه من عادت ندارم رو تخت بخوابم
دستشو محکم زد رو زمين و با رضایت گفت:یار قدیمی و صمیمی من اینجاس!
من:خب
ممکن بود بخیه هات باز شه!
ـ ترسیدم مبلتم مثه رو تختیت کثیف کنم! این همه
تواضع رو من کجا جا بدم؟خجالت زدم کردی دختر!گفتم:بذار زخمتو ببینم! اروم گوشه
لباسشو دادم بالا خون روش خشک شده بود گفتم:بیا بریم روشو واست تميز كنم! اروم
گفت:تو دکتري؟ سرمو به علامت مثبت تکون دادم وگفتم:متخصص داخلی! یه ذره نگاهم کرد ول متوجه نشد با تعجب گفت:یعني تو ایران درس خوندی؟ از حرفش خندم گرفت
دستشو گرفتم و در حال که از جا بلندش میکردم گفتم:نه اون داخلی!منظورم داخل بدنه. لبشوگزید وگفت:اها!ببخشید من حواسم یه کم سرجاش نیست قاطی کردم. همون طورکه می بردمش سمت حمام گفتم:چقد درس خوندی؟
ـ تا سوم راهنمايي؟کجا ميريم؟ من:ميريم تو
حموم! با این حرفم رنگش پرید میتونستم کامل توضیح بدم چرا ول دلم میخواست اذیتش کنم! خندیدم و گفتم:میخوام زخمتو بشورم وسط خونه که نمیشه! باز نگاهم کرد
گفتم:فقط رو زخمتو!
با مشت زد تو سرمو و گفت:مثه این که خیلی با این چيزا حال میکني!
منو زد؟این دختره منو زد؟یه دفعه جوش اوردم با خشم گفتم:چه غلطی کردی؟ اون که از عکس العمل من تعجب کرده بود تو چشمام زل زد و لباشو جمع کرد! با عصبانیت داد زدم :چ کار کردی الان؟ نزدیک بود از ترس خودشو خیس کنه خواست بکشه عقب محکم گرفتمش!با صدای لرزو زن گفت:ببخشید!من که اروم زدم !
تو صورتش فریاد کشیدم:تو خیلی بیجا کردی! بیچاره جمع شد!اخ که چقد من از قدرت
نمايي لذت می برم. اشک تو چشاش جمع شد و گفت:نامرد داد نزن!مریض و علیل گير
اوردی؟ضعیف گير اوردی؟ مات نگاهش کردم دستشو از تو دستم کشید و با بغض
گفت:ببخشید اقای محترم فکر کنم خیلی مزاحمتون شدم! من برم ديگه! ممنون بابت
پانسمان خدا هر چ میخواین بهتون بده! برگشت بره که مونده بودم چ بگم!چ داشتم که
بگم؟حالا میگیم انسانیت ندارم. از نظر کاری هم این طرز برخورد با بیمار نبود. با کلافکی
دستي تو موهام کشیدم . بعد رفتم طرفش با اون بخیه دو سه قدمم به زور برداشته بود
دستشوگرفتم وگفتم:خب حالا! بیا بریم زخمتو تميز كنم بعد هر جا خواست برو! اشکاشو
با استینش پاک کرد و دنبالم راه افتاد نشوندمش روی سکوی وان یه کلمه حرف نميزد . یه
ذره اب ولرم و صابون یا یه ذره بتادین درست کردم یه دستمال برداشتم و باهاش خیسش کردم رفتم جلو و گفتم:لباستو بده بالا! دستشو دراز کرد و گفت:بدین خودم ميتونم!دستمو كشيدم عقب و گفتم:نميتوني درد داره گير بالا لباستو!گوشه لباسشو زد بالا تا دقیقا بالای زخمش! با حرص دستشوگرفتم بلوزشوکشیدم بالا تا بتونم درست و حسابي زخمی که رو شکمش خشک شده بود رو پاک کنم! تا دستم رفت رو بخیه ها دادش در اومد!کاری نمیشد کرد باید تحمل میکرد اروم گفت:دق و دلیتو رو زخمم خالي نکن! همون طور که دستمالو میکشیدم رو زخمش گفتم:افکارت خرابه ها! خب چ کار کنم درد میگيره! صورتشو جمع کرد و گفت:ازشون نمیگذرم!الهی صد برابر این تنشون بخیه بخوره!
زخمشوکه تميز كردم از جاش پرید وگفت:خب من دیگه ميرم! من:بگو مراقبت باشن!
پوزخندی زد و گفت:کیا؟ شونه هامو انداختم بالا و گفتم:چه میدونم همونا ين که باهاشون زندگ میکني! یه پوزخند دیگه ای زد و گفت:باشه حتما! پيراهن خونیشو داد تو شلوار لي کهنش و زیپ کاپشنشو بالا کشید . خداییش هیچکس نمیتونست بفهمه دختره!نه این که زشت باشه اتفاقا اگه از اون سیبیلای بلند و ابرو های پر پشت و صورت اصلاح نکردن چشم پوش میکردی صورت لاغر و کشید و لبای غنچه ای قرمزش واقعا خواستني بود!اون چشماش!وای چشماش خیلی خوشگل بود من همش دنبال دختراي بور و چشم رنگی بود
هیچوقت فکر نمیکردم یه جفت چشم سیاه چنين جذابیت داشته باشه! گفتم:با كي ميري؟
اين تعداد بخيه چيز كمي نيس!نفس عميقي كشيد ميخاست سره حال و سالم ب نظر برسه ولي
من که میدونستم گفت:با كي نه! با چي؟!
سرمو تکون دادم و گفتم:خب با چي؟
سوییچ موتورشو از جیبش در اورد و گفت:با رخش! با تعجب گفتم:چي؟ خندید و گفت:با موتورم دیگه! اخم کردمو و گفتم:اره با این حالت بشين ترک موتور تا از خونریزی بميري!نمیتونم کارو زندگیمو ول کنم كه!کسی نیست باد منو بزنه درد اینم قابل تحمله اخمی
کرد وگفت:از خیلی دردای دیگه قابل تحمل تره! چقدر نا مفهوم حرف ميزد .
بیخیال عمق کلامش شدم و گفتم:بیا بریم من ميرسونمت!
ـ نه نمیخواد! خیلی زحمتت دادم! کیه که تو این دوره زمونه یه ادم غریبه رو اینجوری راه بده تو خونش بدون هیچ چشم داشتي زخم واسش بخیه بزنه و جای خواب بهش بده؟ ازکجا معلوم شاید دزد بود روش باز میشد .خوبم که اینجا رو دید زده بودم شبونه ميريختن تو خونه تورو ميكشتن و خونه رو
خال میکردن! گفتم:اگه حالت اینجوری نبود عمرا راهت میدادم! سرشو تکون داد و
گفت:میدونم! به هر حال ممنون! از حمام رفت بيرون رفتم دنبالشو گفتم:گفتم ميرسونمت! ایستاد سر جاشو گفت:تا حالا کسی رو حرفت حرف نزده نه؟ سرمو به علامت منفي تکون دادم و در حال که ميرفتم سمت اتاقم گفتم:صبر كن لباسامو عوض کنم خنده ای کرد و گفت:از اخلاقت معلومه!مغرورو ازخودراضي!چه ادم ركي بود كي میتونه صاف
صاف وایسه بگه هی یارو تو مغروری! بر عکس همیشه که تا یه چ يزي بهم میگفتن سریــــع
پاچشونو میگرفتم اینبار اصلا به دل نگرفتم! یه شلوارکتون با لباس بافت توش تنم کردم
کتمو برداشتم و از اتاق اومدم بيرون دیدم تکیه داده به دیوار و شکمشو گرفته! گفتم:خوبي؟
تا منو دید دوباره صاف واستاد. یه تای ابرومو دادم بالا و با خودم گفتم:چه محکم! با هم
واردحیاط شدیم نگاهشو دور حیاط چرخوند و گفت:خونه خوشگلی داریا! درو بستمو
گفتم:قابل نداره! ماشين تو پارکینگ بود رفتم سمت ماشين به دختره گفتم:میتوني بيرون
وایسی تا ماشینو از پارک در بیارم؟! سرشو به علامت مثبت تکون داد رو از در رفت بيرون! خدا رو شکر پنجریشو هم گرفته بود! ماشینو بردم تو کوچه دیدم دخيه رفت سمت در سرمو از پنجره بيرون اوردم وگفتم:چ کار میکني تو؟
ـ برم درو ببندم! خندیدم و گفتم:اتوماتیکه! یه نگاه کرد به در که داشت بسته میشد لبخندی زد و اومد سمت ماشين و گفت:موتورم چي؟
من:سوار شو میدم برات میارنش! رو صندل جلو نشست…
گفت:ماشینت چیه؟
من:هیوندا کوپه!
ـ:هیوندا چ چ؟
من:همون هیوندا! ـ:هان! میگما!
من:چي ميگي؟ یه نگاه به ماشين کرد و گفت:میگم خوشگله! خندیدم و گفتم:ادرستو بده!
داشت ادرس میداد کم کم از شهر دور شدیم! دروغ چرا ترسیده بودم اگه بيرون شهر یه گله بشن بریزن رو سرم چي؟ همون طور با احتیاط هر جايي میگفت ميرفتم بالاخره پشت یه سری ساختمون مسکوني درحال ساخت بودگفت:همینجاس! یه نگاه به دوروبرکردم جز منطقه ای که ساخت و ساز میکردن بقیش زمين خاکی بود! گفتم:خونت اینجاس؟ به
تپه خاکی که سمت چپ بود اشاره کرد و گفت اونجاس! من:بیام باهات؟ شونه هاشو
انداخت بالا و گفت:میخوای بیای بیا! هر دوتامون از ماشين پیاده شدیم! اون جلو ميرفت
منم اروم اروم پشتش یه نگاه به کارگرايي که تو ساختمونا بودن کردم! اگه بخواد بلايي سرم
بیاره داد ميزنم میان کمکم! جلو رفتیم پشت تپه ایستاد و گفت:رسیدیم! به لونه موش من
خوش امدید! همچين با غرور میگفت که خندم گرفت!رفتم جلو تر چيزي که میدیدمو باور
نمیکردم! یه اتاقک اهني کوچیک رو به روم بود دورشو با پلاستیکو چوب پوشونده بودن!
رفت جلو یه گوشه پلاستیکو داد بالا وگفت:ببخشید دیگه با خونه شما خیلی فرق داره! یه
سرک کشیدم توش رو زمين هم با پلاستیک فرش شده بود یه حصير درب و داغون هم رو
زمين بود یه طرف یه تشک و پتوی قدیمی گذاشته بود و یه پیکنیک کوچیک ظرفاشو چیده
بود کنار پیکنیکش اون طرفشم یه سبد لباس بود! اتاقکه اندازش به زور به سه در چهار
ميرسيد! یه نگاه بهش کردم ایستاده بود وسط اتاق و لبخند ميزد! ناخوداگاه اشک تو چشمام
جمع شد. انتظار چنين چيزي رو نداشتم!بدون هیچ حرف با عصبانیت رفتم ب ريون و به
سمت ماشینم رفتم! همون طور که پشت سرم م اومد گفت:به خدا همه چيز اینجا تميزه!
دلم میخواست همون وسط زار بزنم!جوابشو ندادم! ایستاد و گفت:باشه هر جور خودت راحتي!ممنون بابت پانسمان !
منتظر بود جوابشو بدم!ولي من هیچ نگفتم یه کلمه حرف ميزدم به هق هق مي افتادم!سوار ماشينم شدم و دوباره نگاهش کردم یه دستشو تو بغل گرفته بودو با لبخند برام
دست تکون میداد! دلم میخواست هر چه زود تر از اونجا دور شدم ماشینو روشن کردمو با اخرین سرعتم حرکت کردم.
از اونجا یه راست رفتم بیمارستان تمام روزکلافه بودم خدا رو شکر زیاد مریض نداشتم!فکرم مشغول دختره بود.يعني واقعا اونجا زندگ میکرد؟اصلا اونجا میشد زندگي کرد؟اگه زخمش عفونت کنه چ؟راهش از شهر دور بود و نیم مریض اون طرفا هم کسی نبود!باید به یه بهونه ای ميرفتم اونجا!تا شب تو مطب ارومو قرار نداشتم و به سمت خونه راه افتادم رسیدم خونه مش رحیمو صدا زدم و گفتم موتورو بیاره تا سر اتوبان که داشتن ساختمون سازی میکردن . خودمم
رفتم دو پرس جلو کباب گرفتم تا برم اونجا! نزدیک تپه ای که صبح نشونم داده بود پارک کردم رفتم از مش رحیم موتورو گرفتم و بهش پول دادم تا برگرده! موتورو بردم بالا .یه نور
ضعیف از تو اتاقک سوسو ميكرد! اروم رفتم دمش و پلاستیک کلفت رو کنار زدم صدای
دختره رو بدون این که ببینمش شنیدنم:سلام! سرمو بردم تو تشکشو پهن کرده بود و نشسته بود روش پتوشو انداخته بود رو پاهاش و داشت بافتني ميبافت با دیدنش لبخندی زدم و گفتم:سلام! خواست از جاش بلند شه سریــــع رفتم بالا سرشو گفتم:زخمت چطوره؟ چشم از بافنتیش برداشت و گفت:نمیدونم درد که نمیکنه! زانو زدم کنارشو گفتم:ببینم! پتوشو زد کنار یه پلیور بافت خیلی گشاد مردونه تنش کرده بود به زخمش یه نگاهی انداختمو و گفتم:خوب میشه!پنج شیش روز دیگه میام بخیه هاشو میکشم! سرشو تکون داد و گفت:صبر كن چاي بریزم! دستموگذاشتم روشونشوگفتم:نمیخواد حالت خوب نیس!
خندید و گفت:جايي که نمیخوام برم همين بغل دستمه! به پیک نیکش که گوشه اتاقک بود
اشاره کرد یه کتري و قوری کوچیک روش بود! بهم نگاه کرد و گفت:نمیخوای؟ سرمو به علامت من منفي تکون دادم وگفتم:شام داری؟ دستشوکشید پشت گردنشو با شرمندگي گفت:با این حالم نشد برم بيرون موتورمم که پیش تو بود!اگه گرسنته نون و پنير دارم! من:نه! شام گرفتم! ـ:شام گرفتي؟ سرمو به علامت مثبت تکون دادم! پتوشو جمع کرد و گفت:تورو خدا دیگه این کارو نکن! با تعجب گفتم: چرا؟ با نگراني گفت:نمیتونم پولشو پس بدم! خندیدم وگفتم:پولشو نخواستم این چه حرفیه!به عنوان یه پزشک باید حواسم به مریضم باشه !
یه ذره خيره نگاهم کرد یعني خر خودتي کدوم دکتري واسه مریضش غذا میگيره!بعد گفت:رخشو اوردی؟ سرمو به علامت مثبت تکون دادم! خندید و گفت:خب امروز که منو از کار بیکار کردی ولي عوضش وقت کردم اینو ببافم! بعد از توی ساکش یه شال گردن طوسي و مشکی در اورد و گرفت سمتم؟ من:این چیه؟ صورتشو جمع کرد و گفت:شیشه نوشابس!بگيرش دیگه
من:مال منه؟ سرشو به علامت مثبت تکون داد و گفت:یه جوری باید جبران میشد که مدیون نباشم! من هم همين از دستم بر میاد! شال گردنو گرفتمو گفتم:ممنون!
لبخندی زد و گفت:نری بندازیش دور! به شال گردن نگاه کردم همیشه وقتي مدرسه ميرفتم دلم میخواست مامانم برام شال گردن ببافه همه دوستام لباس و شال و کلاهای بافتني مامانا و مامان بزرگاشونو میپوشیدن ولي مامان من از این عرضه ها نداشت یاد گرفته بود فقط خانومي کنه!گفتم :ممنون لبخندی زد و گفت:اومدی بقیه سوالاتو بشنوي؟ نگاهش کردم!چ میگفتم؟اره تو سرم پر از سوال شده بود با دیدن زندگیش یه روزه منو به هم ریخته بود. سرشو تکون داد و گفت:فهمیدم!شامتو بیار بخوریم تا برات تعریف کنم! بلند شدم رفتم از
تو ماشين غذاها رو اوردم تا برگردم دیدم یه سفره کوچولو انداخته و توش قاشق و اب
گذاشته! خندیدم و گفتم:خوب فرزی! خندید و گفت:بیا بش بيرون هوا سرده! نشستم رو تشک
پتو رو داد دستمو گفت :بنداز دورت! من:خودت چ؟ ـ:این هوا واسه من خوبه عادت دارم! غذا ها رو گذاشتم تو سفره یه نگاهی کرد و گفت:اخ اخ اخ خیلی وقت بود دلم کباب میخواست! خیلی وقت بود؟من هر شب داشتم همینا رو میخوردم دیگه از دیدنشون حالم به هم میخورد! به قاشق و لیوان که جلوم بود اشاره کرد و گفت:ببين همه این چيزا که
میبيني تميزه تميزه با اب گرم و مایع شستمش خیالت راحت باشه! از کجا فهمیده بود یه کم
وسواس دارم؟ به هر حال به روی خودم نیاوردم اون با ولع شروع کرد به خوردن غذاش!من
ساکت بودم فقط زیر چشمی نگاهش میکردم!همون طور که لقمه تو دهنش بود
گفت: راستي تو اسمت چيه؟
من: مهران! دستشو سمتم دراز كرد و گفت: منم آوام!البته صدام میکنن ارمان!دستشو فشردم و گفتم:خوشبختم! سرشو تکون داد و گفت:منم همينطور
لقمه ها رو دهنشو میذاشت و قورت قورت اب میخورد !
خندم گرفته بود من هنوز نصفه غذامنو نخورده بودم که گفت:اخیش تموم شد! دست کشید رو شکمش وگفت:دستت درد نکنه مهران خان واقعاکه اقاين! لبخندی تحویلش دادم وگفتم:نوش جان! با دست زد تو صورتش وگفت:ای وای ببخشید جلو مهمون نباید تند تند غذا خورد!تورو خدا تعارف نکنیا راحت غذاتو بخور ! سرمو تکون دادم .پاهاشو تو بغلش جمع کرد و بهم خيره شد و با ذوق گفت:برای من هیچوقت مهمون نمیاد! زیر چشمی نگاهش کردمو و گفتم:من اولیم؟ سرشو به علامت مثبت تکون داد!سرشوگذاشت رو زانوشو یه ذره به غذا خوردنم نگاه کرد وگفت:زن داری؟ سرمو به علامت منفي تکون دادم با دلخوری گفت: چرا؟ من:ندارم دیگه موقعیتش پیش نیومده! چشاشو ریز کرد و گفت: دنبال عشقو حالي نه؟ من:منظور؟ بدون این که خجالت بکشه صداشو صاف کرد وگفت:هر شب با یه دختري! با این حرفش غذا پرید توگلوم!یه لیوان اب داد دستموگفت:من باید هول کنم و بترسم تو چته؟ ابو خوردم و گفتم:از چي بترسي؟ خندید و گفت:خب از تو!
من:ميترسي؟ زل زد تو چشمامو و گفت:کسی که این سوالو ميپرسه یعني انصاف حالیشه اهلشو از نااهلش میشناسه پس نباید ازش ترسید!
لبخند زدم وگفتم:من دیگه نمیخورم!
ـ:جمع کنم؟…
سرمو به علامت مثبت تکون دادم! یه دختره فهمیده با اخلاق بچگونه این اولين توصیف بود
که واسش تو ذهنم اومد .سفره رو با ظرافت جمع کرد و گفت:بعدا ظرفاشو میشورم!چاي میخوای؟ من:نه! با دلخوری گفت:لیوانام تميزه!
من:من كي گفتم کثیفه؟!
ـ:اخه انگار اینجا معذبي گفتم شاید فکر میکني اینجا کثیفه به خدا من هر روز اینجا رو پاک
میکنم خودمم هفته ای سه بار حموم ميرم لباسامم همیشه میشورم! با این حرفش خندیم و
به دیوار تکیه دادم! یه پشتي گذاشت پشتم . گفتم:من نگفتم تو کثيفي خانوم! راستي کجا
ميري حمام؟ خندید و گفت:ميرم حموم عمومي! من:کجاس؟
ـ:از اینجا دوره دو ساعت با موتور راهه!
من:اب چي؟اب ازکجا میاری؟
ـ:این نزدیکیا یه شير اب هست قابل خوردنه از
اونجا میارم! نگاهش کردمو گفتم:دستشويي چي؟ خندید و گفت:چ کار به این چيزا داری؟نکنه میخوای بری دستشويي؟اونا مقدمه چیني بود؟ من:نه بابا فقط سوال بود!
همين جا هست همون جايي که دارن خونه میسازن! یه نگاهی اطرافم کردمو و گفتم:چند
وقته اینجاين!-یه ذره فکرکرد وگفت:حدودا چند ساله اینجا زندگ میکنه؟اخه این چه زندگیه؟- خدای من گفتم:خونوادت چ شدن! خنده ای کرد وگفت:اها بریم سر اصل کاری!خلاصش میکنم که سرت دردنیاد ! سرمو تکون دادم!
ـ:میوه هم هست اگه میخوری؟ من:نه هیچ نمیخوام الان شام خوردیم! یه نگاه به ظرف غذای من کرد و گفت:غذا رو اینجوری حیف و میل نکن گناهه!
من:من منتظرم!
اومد نشست کنارمو و گفت:خب داداش جونم برات بگه که یه روزی روزگاری توی یه روستای قشنگ توکویر تو یه خونواده از کدخدای ده پنجمين دختر خونواده به دنیا اومد!از اونجا ين که این بچه
پنجم دختر بود و با اومدنش هم بد قدمي اورده بود و همون روز تولدش باباشو ماشين زیر
گرفته بود. قرار بر این شد که هیچ جا فاش نشه که این بچه دختره همه گفتن اینجوری کل
دختراي فامیل بد نام میشن میگن کل خونواده نحسی دارن از طرفي ممکنه
همشون دختر زا باشن و اینجوری نسل پسراشون از بين ميره پس کسی دیگه حاضر نبود با
اون خونواده وصلت کنه پس قرار بر این شد که این دختر بچه اسمش توشناسنامه آوا باشه
و تو خونه ارمان خان صداش کنن! یه ذره نگاهم کرد وقت دید دارم گوش میدم ادامه داد:این
ارمان خان بزرگ شد به عنوان یه پسر بزرگ شد با اسم پسرونه با لباسای پسرونه با
تفریحات پسرونه!کسی بهش دختر بودنو یاد نداد بهش نگفت چطور باید یه خانوم باشه.
جايي كه دختراي ديگه که دور هم ميشستن و خاله بازی میکردن نداشت تفریحاتش خلاصه
میشد تو یه توپ و پسرايي که تو کوچه باهاشون بازی میکرد. با این که طبع دخترونش بهش
میگفت باید مثه دختر بچه های دیگه باشه ولي اونقدر سمت پسرا هولش دادن که یادش رفت
دختره. از طرفي هم هیچکس دوسش نداشت خب طبیعی بود دخيا دور پسرا نمیگشتن و
پسرا هم با پسری که اخلاق دخترونه داشته باشه جور نمیشدن.پيش بزرگترا هم جايي
نداشت وقتي حتي مادرش ازش دوری میکرد از دیگران انتظاری نميرفت البته رفتار بد بابا برزگش
هم روش اثر میذاشت. اون بود که از اون دخي بچه یه پسر تنها ساخته بود پسری که
بي دلیل باید کتک میخورد و تنبیه میشد و از محبت محروم میموند. کم کم این دختر پسر نما بزرگ شد دیگه کم کم ظاهرش داشت نشون میداد دختره اگه اهل روستا میفهمیدن ابروی کل خاندان ميرفت!باید یه جوری از دستش راحت میشدن این بود که یه روز عمو جونش بي مقدمه اومد سراغش بهش گفت که میخواد ببرتش مسافرت تا با هم خوش بگذرونن ازش خواست تا با هیچکس در این باره حرف نزنه بهش گفت این یه رازه و اگه بابا بزرگ بفهمه نمیذاره که برن! اوا هم ساده بود محبت ندیده بود سریــــع حرف عموشو باور کردو خوشحال شد قول داد که هیچکس خبر دار نشه وسایلشو واسه سفر جمع کرد و شبونه با عموش راهی شدن وقتي آوا چشم بازکرد دید صبح شده تنها بود فقط خودش بود و ساکش با یه ظرف غذا تو جايي که اصلا نمیدونست کجاست!اول صبر كرد تا عموش برگرده از صبح تا شب همون جا نشست و صبر كرد اما خبري از عمو نشد . ازگرسنکی غذاشو برداشت
بخوره اما چيزي که دید برای همیشه غذا خورنو بهش زهر کرد. تو پلاستیک غذاش
شناسنامه و یه کم پول براش گذاشته بود و ازش خواسته بودن دیگه دنبال نه عموش
باشه و نه خونوادش بهش گفته بودن که دیگه نمیخوانش . اما اوا نمیتونست اینو قبول کنه
راه افتاد تا عموشو پیدا کنه اما هر ساله چقدر اینطرف رو گشت اون طرفو گشت خبري از عمو
جون نشد!ناچار گریون راه افتاد تو خیابون! از یه دخي تو یه شهر غریب و بزرگ چيزي بر
نمی اومد! به اینجا که رسید با بغض گفت:یه دختره کوچیکو ول کردن و رفتن! نگفتن ميميره؟
یا زنده میمونه ؟! چه بلايي قراره سرش بیاد. دختر کوچیک ما دنبال یه سر پناه گشت وگشت
وگشت تا رسید به بچه های دیگه ای که تو خیابون گل و ادامس میفروختن! یه مدت
واسه صاحب کارشون کار کردم به عنوان یه پسر تقریبا یه سال وقتي فهمید که من دخترم میخواست منو بفروشه منم از خونه و سر پناهی که بهم داده بود فرار کردم بعد یه سال دوباره اواره خیابون شدم!چند شب رو تو پارک گذروندم که یه روز یه خانوم اومد تو پارک نشست کنارمو و شروع کرد ازم دلجويي کردن منم که تنها بودم سفره دلمو واسش باز کردم و
همه چ ريو مثله الان که دارم واسه تو میگم واسه اونم گفتم!بهم گفت برام جا جور میکنه
زندگي و خونه واسم میسازه فقط گفت باید خودم کار کنم و خرجمو در بیارم منو برد تو یه خونه پر از دختراي هم سن و بزرگتر و حتي كوچيكتر از من اما ي نفر اونجا چشممو باز كرد و بهم خبر داد چه بلايي قراره سرم بیاد منم رفتمو و گفتم:نمیخوام اینجا بمونم! اونم با کمال میل منو از اونجا پرت کرد بيرون و
تهدیدم کرد اگه دربارش چيزي به کسی بگم تنمو تیکه تیکه میکنه بهم گفت روزی رو میبینه
که برمیگردمو التماسش میکنم ولي اون دیگه منو نمیخواد ولي هیچوقت برنگشتم حتي به اون راه فکرم نکردم اشکاشو که سرازیر شده بودن با تمام قدرت پاک کرد وگفت: اون موقع
تازه فهمیدم دختر بودن اونم تو این شهر اصلا کار عاقلانه ای نیست برای همين به پسر
بودنم ادامه دادم! دروغ چرا یه مدت دزدی کردم تا نون شبمو گير بیارم که زنده بمونم و
نميرم!بعد کم کم رفتم دنبال کار نمیخواستم پا بذارم تو کار خلاف تا این که بالاخره یه دست
مهربون از یه جايي کمکم کرد یه زن پيري بود که ميرفتم و براش بافتني هاشو تو شهر میفروختم
سود کاراشو نصف نصف تقسیم میکردیم به یه سال نکشیده پولامو جمع کردمو یه موتور
خریدم چون جای خوابم تو پارک بود واسه پیدا کردن یه جا شروع کردم به گشتن تو شهر از
شهرکه نا امید شدم اومدم این طرفا!اینجا رو پیدا کردم از اون موقع اینجا خونم شد دیگه با موتور ميرفتم کار مسافر کشی میکردم بار جا به جا میکردم!حالا هم شدم پیک موتوری روزا
هم مسافرکشی میکنم زندگیمم میگذرونم گله و شکایتي هم ندارم.خودم تنهام ولي خدامو دارم راضیه راضیم نه به فساد کشیده شدم نه به گناه صدقه هر چقد دزدی هم که کرده بودم دادم خدا کنه صاحباشون منو ببخشن! نگاهم کرد و در حال که میون اشکاش میخندید گفت:سرتو درداوردم؟ زل زده بودم بهش زبونم بند اومده بود خدایا چي میشنیدم.
چیو میخوای بهم ثابت کني؟این دختر كيه؟چطور سر راه من سبز شد؟چطوری تا حالا دووم
اورده؟عجب صبري داره! بي اختیار اشکام سرخورد رو گونه هام من کسی نبودم که جلوی
کسی حتي بي تابي كنم چه برسه به گریه ولي جلوی اون من ضعیف بودم خیلی ضعیف
بودم. وقتي دید دارم گریه میکنم دستپاچه شد و گفت:چ شد؟ زبونم تو دهنم نمیچرخید
فقط زل زده بودم بهش داشتم فکر میکردم به زندگیش! اصلا میشه اسم اینو زندگي
گذاشت؟بیچاره چ کشیده؟! یه دستمال گرفت سمتمو گفت:ببخشید تورو خدا ببخشید
نمیخواستم ناراحتت کنم! دیدم داره اذیت میشه سریــــع اشکامو پاک کردم و گفتم:هیچ
نشد! ـ:چرا شد! من:نشد دختره خوب نشد ! با بغض گفتم:چاي داری؟ لبخندی زد و
گفت:میخوری؟ سرمو به علامت مثبت تکون دادم انگار نه انگار داشت عين ابر بهاری گریه
میکرد سریــــع دوتا چاي ریخت وگذاشت جلوی منوگفت:خب حالاکنجکاویت ارضا شد؟ چاي رو برداشتم و گفتم:اینجا شبا نمیترسي؟ در حال که داشت چاییشو فوت میکرد گفت:از چ بترسم؟ من:نمیدونم گرگي روباهی ماری… خندید وگفت:این حیوونای وحشي شرف دارن به خیلی ادما ترجیح میدم بين اینا باشم تا بين اون ادما !
یه ساعت اونجا بودم اون همین طوری زبون میریخت گاهی وقتا اصلا نمیشنیدم چ میگه
حرفاش تموم ذهنمو درگیر کرده بود…
به طوری که اون شب اصلا خوابم نبرد…
ساعت دوعو نیم بود که زنگ زدم به مهسا چند تا زنگ خورد بالاخره جوابمو داد:هاااان؟ من:پاشو بیا اینجا!
ـ شما؟
من:مهسا منم مهران پاشو بیا اینجا!
ـ:اه ول کن بابا میدونی ساعت چنده؟
من:میای یا بیام دنبالت!
ـ:ایش باشه بابا تا نیم ساعت دیگه اونجام !
صب بود چشمامو بازکردم مهسا تو بغلم خوابیده بود دست بردم روی میز کنار تخت و
گوشیمو برداشتم. ساعت عین برق گرفته ها از جام پریدم در حال که سعی میکردم مهسا رو
جا به جا کنم گفتم:بلند شو مهسا!پاشو دیرم شد! با همون حالت خواب الود گفت:اه بابا بذا بخوابیم دو دقیقه!
من:بذار من برم بعد بگیر هر چقد خواستی بخواب! دستشو محکم دورکمرم حلقه کرد وگفت:صبح جمعه ای کجا میخوای بری! تو هم بخواب! من:مگه امروز جمعس؟ سرشو به علامت مثبت تکون داد! با شیطنت گفتم:خب ولی بازم وقت خواب نیست! کشیدمش بالاتر با بی حوصلگی گفت:به خدا خستم! کلی از من پول میگیری که خسته باشی؟ اینو که گفت از کوره در رفتم هلش دادم اون طرف و گفتم:ماهی گیج و منگ سرشو اورد بالا وگفت:دیشب تا حالا خسته نشدی؟ با حرص گفتم:پاشو بروگمشو بیرون! نشست سر جاش و گفت:چته حالا؟باشه بابا نمیخوابم! بازوشو گرفتمو و از رو تخت بلندش کردمو وگفتم:نه دیگه راس میگی من خسته شدم دیگه نمیخوام اون روی نحستو ببینم گمشو بیرون از این خونه! در حال که سعی میکرد خودشو بهم نزدیک کنه گفت:چرا اینقد زود ناراحت میشی؟ یه سیلی جانانه نثار گوشش کردمو و گفتم:مگه با تو نیستم؟ لباهاشو جمع کرد و گفت:باشه شب میبینمت! پشتمو کردم بهش و گفتم:بیخود دیگه منو نمیبینی! با ناراحتی گفت:چی میگی؟ من:دیگه پول مفت ندارم بهت برم برو رو سر یکی دیگه خراب شو!من احساسمو واست گذاشتم!
-اینقد پول پول نکن…
برگشتم سمتش پوزخندی زدم و گفتم:تو خیلی بیجا کردی! از جوابم جا خورد در حالی که واسش خط و خشون میکشیدم گفتم:نکنه فکرکردی قراره زنم بشی؟ قیافه ناراحت به خودش گرفت و گفت:ولی من دوست دارم! پوفی کردمو و گفتم:مشکل توئه من یه زن خیابونی رو خانوم خونم نمیکنم! حالا هم هری!دیگه نبینمت! با غیض گفت:حرف اخرته؟
خندیدم و گفتم:نه پس میخوای همین الان ازت خواستگاری کنم! با حرص گفت:هوسباز!
منی که میبینی واسه این این کارا رو میکنم که خرج زندگیمو در بیارم اما تو چی؟تسلیم جسمت شدی خیلی بد بختی! مثلا میخواست منو عصبی کنه با خونسردی گفتم:به تو ربطی نداره من چه جور ادمیم! یه کارمند بودی که حالا اخراج شدی!با پوزخند ادامه دادم:این از بی عرضگیته که به این روز افتادی! لباساشو پوشید و گفت:یه روز پشیمون میشی؟
من:هه نکنه به خاطر از دست دادن تو؟ با حرص نگاهم کرد واقعا که بعضیا چقد رو دارن! کیفشو برداشت و گفت:خدافظ!
من:دیگه از این طرفا رد نمیشیا و اگر نه واست گرون تموم میشه!خدا رو شکرکسی رو هم نداری اگه مردی بفهمن! با این حرفم رنگش پرید اهل کشتن
کسی نبودم ولی این جور دخيا که توکارشون از این چیزا زیاد دیده بودن هم واسه ترسوندنش
کافی بود!بدون حتی یه کلمه دیگه از خونه بیرون رفت! حولمو برداشتم و رفتم سمت حمام باید یه دختری دیگه واسه خودم جور میکردم!
.
آوا:
خودمو زیر پتو جمع کردم چقد امروز هوا سرد شده بود! خوابم نمی اومد همون جا زیر پتو چهار زانو نشستم یه نگاه به زخمم انداختم چسب بانداژروش داشت کنده میشد به ناچار با چسب نواری سر جاشمحکمش کردم. الهی دستشون بشکنه ببین چه بلا ين سر شکم نازنین من در اوردن! پتو رو
پیچیدم دور خودمو و زیر کتری رو روشن کردم یه نگاه به غذای نصفه نیمه دیشب مهران انداختم لبخند رو لبم نشست مهمون نداشتیم و نداشتیم حالا که مهمون اومد یه درست و حسابیش اومد! قیافه مهربونی داشت ولی نمیدونم چرا میخواست خودشو خشک و مغرور و جدی نشون بده.با این حال دیدم که گریه کرد پس بر خلاف ظاهرش دلش نازک بود.اصلا چرا دارم به اون فکر میکنم مهمون بود دیگه اومد و رفت با این غذا ين که نخورده بود دیگه ناهار امروزمم جور بود! با رضایت از جام بلند شدم کاپشنمو پوشیدم رو پلیور یه شوار بافت زیرش هم پام کردمو و شلوار کتونیمو روش پوشیدم! کلاهمم گذاشتم رو سرمو از جام بلند شدم که برم دستشویی،جای زخمم خیلی درد میکرد. بی توجه بهش صبحونمو خوردمو و اماده شدم که برم حمام
بعد از اونم باید میرفتم سره کار! ظرف غذای مهرانو گذاشتم تو جعبه پشت موتور و به راه افتادم!
قبل رسیدم اونجا تنها چندتا مسافر هم سوار کردم قبل از این که وارد شم یه چادر مشکی سرم کردمو رفتم داخل! کارم که تموم شد دوباره رفتم واسه مسافرکسی تا عصر ! بعد از این که غذامو خوردم باید میرفتم رستوران خدا خدا میکردم صاحب کارم غیبت دیروزمو نادیده بگیره! خداروشکر ادم منصفی بود ماجرا رو که بهش گفتم قبول کرد فقط به این شرط که یه هفته ظهرا هم براش کار کنم البته گفت حقوقمو تمام و کمال میده!چ بهتر از این حاضر بودم همیشه ظهر و شب واسش کار کنم !
وقتی که رسیدم خونه جای زخمم به شدت درد م کرد. لباسامو عوض کردم و نشستم اروم چسب رو شو باز کردم خون با یه مایع سفید رنگی ازش میچکید دورو برش هم حسابی باد کرده بود از دردش حتی نمیتونستم دراز بکشم. اگه میرفتم بیمارستان با این وضعم حتما می بردنم پاسگاه لباس زنونه هم نداشتم که بپوشمو برم!به ناچار یه دستمال انداختم تو ابجوش و فشار دادم روش با درد شدیدی خون و چرک ازش بیرون میریخت خیلی ترسیده بودم…
هر چ بیتسر فشارش میدادم بیشتر باد میکرد. کم کم سرم شروع کرد به گیج رفتن کرد تکیه دادم
به دیوار حس میکردم تمام بدنم یخ زده اروم اروم چشمام رو هم رفت…
.
مهران:
دوباره صبح شده بود با صدای زنگ الارم از جا پریدم! عمل داشتم. پاشدم یه دوش گرفتم
یه صبحونه سر پایی خوردمو لباسامو پوشیدم و از خونه زدم بیرون هوا به شدت سرد شده بود و برف م اومده روی درختای حیاط سفید شده بود. ناخوداگاه ذهنم کشیده شد
سمت آوا دختره بیچاره تو این سرما چ کار میکرد؟با اون زخمش حتما خیلی بهش سخت
میگذشت! تصمیم گرفتم بعد از عمل برم بهش سر بزنم!
وارد بیمارستان شدم وقتی رفتم بخش به پرستارگفتم اتاقو واسه مریضم که یه پسر اماده کنه و بعد ارجاعش دادم به متخصص عروق تا عملش کنه خدا رو شکر بعد از دو ساعت کارتموم شد و عملش هم موفقیت امیز بود داشتم میرفتم سمت اتاقم که پرستار بخش که یه دخي جوون و قد
بلند و چاق بود اومد سمتم و گفت:دکتر! نگاهش کردم اومد جلو با ناز یه پرونده داد دستم و گفت:این لیست بیماراییه که تو نوبت عملن! لبخند خشکی تحویلش دادم پرونده رو گرفتم سمتش و گفتم:اگه زحمت نیست بذارینش تو اتاقم من باید برم جایی کار دارم! از قیافش کاملا معلوم بود خر کیف شده! شونه هاشو یه کم تکون دادوگفت:حتما دکتر شما امر بفرمایید! سرمو کج کردمو و گفتم:شما لطف دارین…
پرونده رو از دستم گرفت و رفت.
خندیدم و زیر لب گفتم:من این همه واسه خودم سختی نکشیدم هیکل به هم بزنم که بیام یکی مثه تورو بگیرم! لباسامو عوض کردمو از بیمارستان زدم بیرون.از مغازه چند دست لباس بافت با رنگای تیره گرفتم تا بتونه هر جا میخواد بپوشه.
برف هم سنگین شده بود. خودمو رسوندم به خونش هیچکس نبود کارگرا هم به خاطر هوا
کارو تعطیل کرده بودن با دیدن موتورش فهمیدم جایی نرفته اروم نزدیک شدم و پلاستیک
جلوی درو کنار زدم و گفتم:مهمون نمیخوای؟ سرمو بردم تو دیدم وسط اتاق ولو شده
رنگش ع ري کچ شده بود. لباسا رو گذاشتم گوشه اتاقش و رفتم سراغش یه نگاه به لباسش
کردم و دیدم لباسش با خون یکی شده بود.
چند باز دم تو گوشش ولی بلند نشد لباسشو
دادم بالا بادیدن عفونت شدید رو بخیه ها رنگم پرید سریــــع بلندش کردمو بردمش تو ماشین
بدنش کاملا یخ زده بود همون طور که سمت بیمارستان میرفتم با یه دست نبظشو گرفتم
اونقدر اروم میزد که هر لحظه ممکن بود بمیره! رسوندمش به اورژانس . سریــــع بردنش! خدا
میدونست چند ساعته تو این وضعیته! دنبالش رفتم دیدم دوستم فرنود که پزشک اورژانس
بود ایستاده بالا سرش قبل از این که برسم بهش گفت:ببرینش بخش مراقبت های ویژه
سریــــع بهش خون وصل کنید! وقتی داشتن تختو جا به جا میکردن به پرستار گفت:همراه
داشت؟ رفتم جلو وگفتم:منم! سرشو سمتم چرخوند یه تای ابروشو داد بالا وگفت:با توئه؟ سرمو به علامت مثبت تکون دادم و گفتم:چ شد؟ پوزخندی زد و گفت:بهت نمیاد با اینجور ادمای خز و خیل بگردی! اخمی کردمو و گفتم:پرسیدم حالش چطوره؟! جدی شد و
گفت:عفونتش سطحیه ولی خیلی خون ازش رفته سرما هم کار خودشو کرده وضعیتش الان
زیاد خوب نیست ولی بالاخره سر حال میاد!چون تو باهاشی دیگه نمیخواد فرم بستری و اینا
پر کنی خودت برو بالا سرش! سرمو تکون دادم وگفتم:خوبه بردنش بخش مراقبت های
ویژه؟عینکشو رو صورتش جا به جا کرد و گفت:اره ! ی چشمکی زدو گفت: کجا پیداش کردی ؟
گنگ نگاهش کردم. شونه هاشو بالا انداخت و گفت:بهش میاد خلاف باشه تو خیابون
پیداش کردی؟دردسر نشه واست ؟! این روزا دخترا هم تو باند قاچاق و دزدی زیادن! اخمی
کردمو وگفتم:دوستمه! خندید وگفت:ا… پس موضوع از این قراره مردیه واسه خودش! با
این حرفش زد زیر خنده . چشم غره ای بهش رفتم و رفتم تو بخش! داشتن می ريدنش تو اتاق
دنبالش رفتم یکی از پرستارا گفت:اقا لطفا بیرون بمون! زل زدم تو چشاش لبشو گزید و
گفت:دکتر شمایید؟ببخشید نشناختم!مریض با شماست؟
سرمو به علامت مثبت تکون دادم و گفتم: شما کم و کسری براش نذارین .خودمم بهش
رسیدگ میکنم! چشمی گفت و رفت منم رفتم تو اتاق داشتن بهش خون تزریق میکردن
نگاهش کردم بیهوش بود علائم حیاطیشو چک کردم و از پرستار خواستم بره خودم نشستم بالای سرش! من هنوز تو اتاق نشسته بودم ضربان قلب و فشارش عادی شده بود خطر از بیخ گوشش گذشته بود اگه نمیرفتم اونجا حتما میمرد! تکیه دادم به صندل شماره امیر رو گرفتم جواب نمیداد تا اومدم قطع کنم صداشو شنیدم:جانم؟ صدای موسیقی و همهمه می اومد گفتم:کجایی؟ خندید و گفت:همون جایی که همیشه هستم نمیای ؟نیم نگاهی به اوا کردم و گفتم:نه دستم بنده! ـ : دستت به کی بنده؟با خنده گفتم :
مریض دارم!ببین میخوام یکی دیگه رو واسم جورکنی!
ـ:مهسا چی؟
من:مهسا هیچ! دیگه
بسشه خسته شدم ازش!
ـ:والا منم دیدم از دو ماه رد شد بیخیالش نشدی فکرکردم دیگه گلوت داره پیشش گیر میکنه! من:گلوی من غلط کرده پیش اینا گیر کنه! ـ:باشه ببینم چ کار میکنم من:وقت ندارم خودم ببرمش! ازمایش ایدز و هپاتیتشو بگیر و ببرش معاینه بعد
خبرشو بهم بده! صدای ضعیفی از اوا در اومد اروم سرشو تکون داد از جام بلند شدم و
گفتم:ببین باید برم جورش کن دیگه!
ـ:باشه خیالت راحت دخيه رو با پرونده سلامتش میدم دستت!
من:خدافظ
ـ:به سلامت!
گوش رو قطع کردم و رفتم بالا سر اوا .چشماشو رو هم فشار داد مطمئن بودم از درده و اب دهنشو قورت داد. دستمو کشیدم رو پیشونیش و گفتم:خوبی؟ بی رمق چشماشو باز کرد.یه ذره نگاهش کردم نمیتونستم چشم از چشماش بردارم . یه چیزی گفت ولی نشنیدم اروم ماسک اکسیژنو از رو صورتش برداشتم و گفتم:یه بار دیگه بگو! باز یه چیزی گفت نفهمیدم گوشمو بردم سمت دهنش با صدای خفه ای
گفت:کجام؟من کجام؟ لبخندی زدم و گفتم:بیمارستان صورتش جمع شد با همون صدای خفه گفت:میخوام برم!
ـ:ماسکوگذاشتم سر جاشو نشستم کنار تختشوگفتم:نمیتون بری حالت خیلی بده!
دستشو اورد بالا با تمام توانش سعی کرد ماسکشو برداره ول نتونست باز ماسکو برداشتم وگفتم:نباید حرف بز زن واست خوب نیست !
صداش به زحمت به گوشم میرسید با بغض گفت:اگه منو اینجا ببینن میگیرنم! میگن بی کس
وکاره فکر میکي دزدم یا…
حرفشو ادامه نداد وگفت: حالم خوبه بذار برم! دوباره ماسکو
گذاشتم سر جاش و گفتم:نگران نباش گفتم همراه منی!من اینجا کار میکنم مشکلی واست پیش نمیاد! اگه میخواست هم توان مخالفت نداشت چشماشو بست یه قطره اشک از کنار چشمش سر خورد پایین به روی خودم نیاوردم گفتم:میرم برات ارامبخش بیارم! و از جام بلند شدم
بعد از دو سه روز حالش خوب شد و منتقلش کردن بخش!یه روز دیگه هم مرخص میشد . نمیتونستم بذارم بره خونه خودش باید یه فکری براش میکردم. شیفتم تموم شده بود لباسامو عوض کردمورفتم بهش سر بزنم در اتاقو بازکردم داشت غذاشو میخورد و با زن پیری که رو تخت کناریش بود حرف میزد. رفتم جلو وگفتم:خوب شدی؟ پیر زنه یه لبخند مهربون بهش زد و گفت:خوشگل خانوم تو که گفتی کسی رو نداری؟! سرشو تکون داد و گفت:دروغ نگفتم این اقا دکترمه! نشستم گوشه تختشوگفتم:غذای بیمارستانو میتونی بخوری؟ سرشو به علامت مثبت تکون داد و گفت:چرا نتونم؟ من:نمیدونم گفتم شاید دوس نداشته باش لیوان ابشو سرکشید وگفت: نه اتفاقا دست اشپزش درد نکنه !دست رو شکمش کشید و گفت:به لطف این دزدا چند روزی شاهانه زندگ کردیم خندیدم و گفتم:از این جا مرخص شدی میخوای چ کار کنی؟ شونه هاشو انداخت بالا و گفت:کاری ندارم
بکنم زندگ میکنم! میزشو حل داد عقب و دراز کشید رو تخت و گفت:دلم واسه رخت
خوابم تنگ شده اینجا احساس راحتی نمیکنم! من:میخوای باز بری اونجا؟ خندید و
گفت:خونمه خب! جای دیگه ای سراغ داری؟ من:میخوای بیای پیش من؟ دستاشو گذاشت زیر سرشوگفت:نه ممنون! هر جا برم اخرش باید برگردم خونه خودم مهمون یه روز دو روز سه روز اصن گريیم یه هفته بعدش چ؟تازه جای زخمم که داره خوب میشه نمیتونم تا اخر عمر بشینم بگم من تو چاقو خوردم دیگه علیلم و چلاقم!اینا به کنار
من توان جبران همین کارایی که کردی رو داشته باشم خیلیه! اخمی کردمو گفتم:جبران لازم
نیست! نگاهی بهم کرد وگفت:لازمه!تو نه داداشمی نه بابام نه فامیلمی نه اشنام ! نمیخوام فردا پس فردا دینی بهت داشته باشم . من:فکرکن به عنوان یه دوست کمکت کردم! یه تای ابروشو داد بالا وگفت:من کی دوست به این خوشتیت پیدا کردم و یادم نیست؟
خندیدم و گفتم:لطف داری!از همین الان خوبه؟ سرشو به علامت منفی تکون داد دستشو
گذاشت رو دستمو گفت:دکي جون تو خیلی خوبی خیلی جوونمردی! تو این دوره زمونه ادم
مثه تو کم هست قدر خودتو بدون! خدا رو شکر میکنم اون روز تو کوچه شما چاقو خوردم
و اگر نه الان سینه قبرستون بودم!ولی من هیچ دوستی ندارم هیچوقتم نداشتم اینا رو
میزارم پای انسان دوستیت با این حال تا جبرانش نکردم نمیتونم سرمو راحت رو بالشت بذارم
باور کن شده خورد خورد پول که واسم خرج کردینو بهتون پس میکنم ولی ازم قبول کن
میدونم اینا واستون چیزی نیست ولی برای من زیاده خیلیم زیاده! حرفاش تکونم داد
جوونمرد؟من؟یاد رفتارم با مهسا افتادم.نگاهی به اوا کردم چرا این ادم اینقدر مظلومه؟
دستشو گرفتم تو دستم و محکم فشردم و گفتم:هر جور خودت راحتی! پیرزنه یه نگاهی به
دست منو آوا کرد لبشو گزید و گفت:مادر شما به هم محرمید؟ اه از ادمای فضول منتفرم! آوا خنده بلندی سر داد وگفت:نه مادر جون ولی من از این اقا مطمئنم برم تو بغلشم میدونم بهم نظر نداره! چشمکی به من زد وگفت:مگه نه؟ نگاهش کردم واقعا هم بهش نظر نداشتم سرمو به علامت من منفی تکون دادم. تو صورتش نگاه کردم نگاهم کشیده شد رو بدنش تو لباس بیمارستان ظریف تر شده بود خیلی لاغر بود ادم حس میکرد هر لحظه داره میشکنه قدش هم زیاد بلند نبود تا به حال دختری به این ظریفی ندیده بودم با این که لباسای بیمارستان به تنش زار میزد ولی چون خوابیده بود
اندامشو واضح میشد دید یه لحظه به خودم اومدم به چ داشتم نگاه میکردم؟!خوبه همین
الان تایید کردم نظری بهش ندارم!پوفی کردمو سرمو گرفتم اون طرف تقصیر خودش بود من اصلا بهش فکرم نکرده بودم!با حرص نگاه کردم به پیرزنه نه تقصیر اونم نیست تقصیر این پیریه فضوله!اخم کردم بهش فهمید ولی به روی خودش نیاورد آوا گفت:چ شد؟اگه منصرف شدی تا دستتو ول کنم؟ برگشتم سمتشو لبخند زدم و گفتم:منو بزار جای کسی که اصلا نفهمیده تو دخيی! لبشو گزید و یه نگاه به پیرزنه زنه کرد و گفت:بیا جلو؟ سرمو تکون
دادم همون طور که با شیطنت میخندید گفت:سرتو بیار جلو؟ سرمو بهش نزدیک کردم اروم در حال که سعی میکرد جلوی خندشو بگیره گفت:با پسرا که نمیپری؟ با این حرفش زدم زیر خنده پیرزنه یه چشم غره ای بهم رفت ول محلش نداشتم اونم داشت لباشو میگزید و میخندید چشمکی بهش زدم و گفتم:اگه همه پسرا مثه تو بودن چرا که نه! با پاش منو حل داد از روی تختش پایینو گفت:ای چشم چرون! از جام بلند شدمو گفتم:میخوای پیشت بمونم یا برم؟! لبخندی زد و گفت:برو به کارات برس من اینجا دورو برم شلوغه همون طور
که به سمت در م ريفتم گفتم:راستی اومده بودم بگم فردا صبح مرخصی! باش تا خودم بیام ! سرشو تکون داد وگفت:باشه ممنون !
.
آوا:
بالبخند همراهیش کردم تا از اتاق ب ريون رفت یه نگاه به پیرزنه که داشت با اخم منو برانداز میکرد کردمو و با مهربونی گفتم:مادرجون دکتر ادم بهش محرمه!سخت نگیرین سرشو تکون داد وگفت:دکتر محرمه دخترم ولی اینجوری که این اقا داشت براندازت میکرد حتما یه قصدی داره! خندیدم وگفتم:نه مادر جون نگران نباشید خودش از ما بهترون داره! لبشو گزید و گفت:خاک برسرم یه زن داره و چشمش دنبال توئه؟ یه نگاه غضب ناک به من کرد وگفت:لا اله الا الله! اینم حرف بود من زدم؟حالا بدتر فکر میکرد من چه جور ادمیم! خندیدم وگفتم:نه مادر جون زن نداره! یه کم فکرکردمو وگفتم:خودش یکی رو دوست داره! چشم غره ای به من رفت وگفت:دختر پاتو از زندگیش بکش بیرون این کارا اخر عاقبت نداره! دیگه بهم برخورد. با حرص گفتم:من کاری به زندگ این اقا ندارم ! فقط داره بهم کمک میکنه! با نفرت نگاهی به من کرد و گفت: بی کس و کاری مگه نه؟این چند روز ندیدم کسی بیاد عیادتت! یکی از امثال تو زندگ دختر منم ریخته به هم! فکر کردی باهاش خوشبخت میشی؟از خدا بترس دختر برو توبه کن!اه یه زن دیگه دامن گیرت میشه از کوره در رفتم با صدای نسبتا بلندی گفتم:خانوم محترم شما باید از خدا بترسی اونم با این سن و تو این احوال مریض. به مردم تهمت زدن گناهه میدونستی که!اگه نبخشمتون باید جواب
پس بدین او زن که اهش دامن گیر میشه اه دختر آبرو داریه که امثال شما با قضاوت غلط ‌بهش تهمت ناروا میزنین! با این حرفم خفه شد با غیض روشو از من گرفت و یه چیزایی زیر
لبش گفت منم عصبی تر از اون رومو کردم اون طرف که چشمم به جمالش متبرک نشه.حالم از اینجور ادما به هم میخورد. برای این که زهر خودمو کامل ریخته باشم با صدایی که اونم بشنوه گفتم:بی عرضگی از دخترش بوده و الا این همه زن و مرد دارن زندگیشونو میکنن! با این که خودمم میدونستم حرفم اشتباهه ول حرفش خیلی عصبیم
کرده بود باید یه جوری جوابشو میدادم. با شنیدن چیزی که من گفتم اونم گفت:خدایا توبه!
استغفرالله! عصر بود که خونوادش اومدن برای این که ببرنش خدا میدونست چقد خوشحال بودم. هر لحظه تحمل کردنش تو اتاق برام عین جهنم بود با اون نگاهای معنا دارش موقع نماز خوندنم و اون فکرای غلطی که داشت درباره من میکرد دلم میخواست از این که خونوادگ با نگاهاشون به اندازه کاف منو تحقیر کردم از اتاق رفتن! من موندم و
غمی که از نگاهاشون تو دلم سنگینی میکرد! خزیدم زیر پتو و به حال خودم گریه کردم! هنوز زیر پتو بودم که صدای پرستارو شنیدم اروم دستشو گذاشت رو شونمو و گفت:داری گریه میکنی خانوم؟ صورتمو همون زیر پاک کردمو و نگاهش کردمو و گفتم:نه !
لبخند مهربو زن زد وگفت:اگه مشکلی داری میتونی ب من بگی؟! سرمو به علامت منفی تکون
دادم وگفتم:چیزی نیست! یه نگاه به بیرون کردم هوا تاریک بود خدایا من چند ساعت بود
داشتم گریه میکردم؟ پوشه کنار تختمو برداشت و همون طورکه داشت میخوندش
گفت:دلتنکی نکن فردا صبح مرخصی! دلتنگی؟دلتنگ چ؟دلتنگ کی؟دلش خوش بودا!سرمو
تکون دادم و گفتم:سعی میکنم! پوشه رو گذاشت کنار تختمو و گفت:چیزی لازم نداری؟
من:نه فقط اگه میشه میخوام برم وضو بگیرم! ـ:خودت میتونی بری؟ سرمو به علامت مثبت تکون دادم وگفتم:دیگه کارامو خودم انجام میدم بخیه هام خوب شدن! لبخندی زد و گفت:خب خدا رو شکر! نفس عمیقی کشیدم و از جام بلند شدم و رفتم سمت دستشویی. نمازم که تموم شد از جام بلند شدم خواستم برم رو تختم که دیدم مهران ایستاده تو چهارچوب در و با حالت خاصی داره نگاهم میکنه! لبخند زدم وگفتم:از کی اینجایی؟ صدامو نشنید انگار اینجا نبود! یه نگاه سر تا پاش انداختم مرد ورزیده و قد بلندی بود از هیکلش معلوم بود زیاد ورزش میکنه یه کم زیادی قوی بود. موهاش خرمایی رنگ بود این چند وقت که دیدمش همیشه موهاشو بالا میزد!صورت کشیده ای هم داشت با چونه مربــع شکل که
صورتشو مستطیلی کرده بود .لبای صاف بینی قلمی چشمای مشکی رنگ با مژه های فر با ابروهای پرپشت حالت دار که جدیت خاصی به چهرش میدادن و پیشونی نسبتا بلند. برای یه مرد قیافش کاملا ایده ال بود . اگه من دختر نمیشدم دوست داشتم پسری با قیافه اون میشدم! خوب که بر اندازش کردم دوباره گفتم:اقا مهران! اون که هنوز به رو به روش خیره شده بود تازه به خودش اومد وگفت:ا… نمازت تموم شد؟ سرمو به علامت مثبت تکون دادم وگفتم:تو فکری!؟ اومد جلو وگفت:نه! فقط نماز خوندنو یادم رفته بود! سرمو تکون دادم و گفتم:مشکلی نیست هر وقت اراده کردی که شروعش کنی خودش میاد تو یادت! لبخندی زد وگفت:شنیدم گریه میکردی؟ ابروهامو دادم بالا وگفتم:پرستارگفت؟ نشست رو تخت کناری که خالی بود و گفت:اره! بینیمو جمع کردمو و گفتم:نمیدونستم خبرچینی هم جزو وظایفشونه! گفت:ناراحتی برم؟! شونه هامو انداختم بالا و گفتم:نه ولی اینجوری عادت میکنم همیشه ببینمتون! خندید وگفت:دلت نمیخواد ببینی؟ من:نه منظورم این نبود !
چشماشو بست و باز کرد و گفت:میدونم منظورت چ بود!
با دستش زد رو تخت وگفت:این خانومه رفت؟ تازه فراموشش کرده بودم ! اهی کشیدمو و گفتم:اره هر چ دلش خواست گفت و رفت!
ـ:چ گفت؟ سرمو انداختم پای ري و گفتم:مهم نیست!
_:نکنه واسه
حرفای اون گریه کردی؟
من:نه بابا! ادم بعضی وقتا دلش میگیره خب! یه ذره نگاهم کرد از این نگاها متنفر بودم پر از دلسوزی و ترحم! گفتم:اگه کار دارین میتونی برین من حالم خوبه نمیخوام مزاحم شما بشم! این چند وقت خیلی بهتون زحمت دادم! لبخندی زد وگفت:نه
بیکار بودم امشبم کسی پیشم نبود گفتم بیام اینجا تو هم تنهایی! یه تای ابرومو دادم بالا و
گفتم:من که عادت دارم روز و شب تنها باشم ول فکر کنم شما عادت ندارین شبتونو تنهایی سر کنی! از رک بودن من جا خورد .برام مهم نبود درباره این چیزا حرف بزنم چون هیچ
حسی به رابطه با پسرا نداشتم خجالت هم نمیکشیدم و صد در صد مطمئن بودم با اون قیافه ای که من واسه خودم درست کردم هیچ پسری حتی حاضر نیست منو ببوسه! ول اون انگار از حرف که زده بود پشیمون شده بود و معذب بودش دستی تو موهاش کشید و گفت:اونجوری هم که فکر میکنی نیست! شونه هامو بالا انداختم وگفتم:به هر حال اصلا به من چه ربطی داره! فقط یه سوال بود !
نیشخندی زد وگفت:خوب راحتیا! خندیدم وگفتم:نباشم؟نصف حرفای روزانه پسرا درباره
این چیزاس مخصوصا پسرایی به سن من !خب منم با اونا میگردم دیگه وقت از یه چیزی زیاد
حرف زده بشه دیگه عادی میشه!حالا اگه ناراحتی شرمنده من نمیتونم تریپ عشوه خرکی
بیام تظاهرکنم هیچ نمیدونم!چون همون دخترایی هم که حرفشو نمیزنم اندازه من که هیچ
بیشتر هم این چیزارو شنیدن! سرشو تکون دادوگفت فکرکنم تو اشتباهی دختر شدی از
اول باید پسر میشدی! شونه هامو انداختم بالا وگفتم:نمیگم از دختر بودنم راضیم ول ناراضی هم نیستم! خدا بهتر از منو تو میدونه. کفشاشو در اورد و دراز کشید روی تخت . صاف نشستم سر جامو و گفتم:میخوای بمونی اینجا؟ روشو کرد به من ارنجشو تکیه داد به تخت و سرشو گذاشت رو دستش و گفت:اره دیگه اومدم شب بمونم! خندیدم و گفتم:گفتی جایی به جز تختت خوابت نميبره؟! لبخندی زد و گفت:خب نمیخوابم! روسریم که حسابی اذیتم میکرد دوتا گره زدم تا دوباره شل نشه و گفتم:میدونی که اینجا بیمارستانه!منم همونیم که هنوز نمیدونی دخترم!
خندید و گفت:اره میدونم!چرا روسریتو اینجوری گره زدی؟ با حرص دستمو کشیدم رو سرم که باعث شد موهام و روسری بریزه به هم گفتم:خب چ کار کنم عادت ندارم! _:خب برش دار پوفی کردمو و گفتم:یه بار خواستم برش دارم پرستار اینقد سرم داد کشید که نگو!
_:الان من اینجام پرستارا نمیان اگه میخوای درش بیار! نیشم باز شد با خوشحال گفتم واقعا؟ سرشو به علامت مثبت تکون داد با یه حرکت روسری رو از سرم کشیدم و پرت کردم اون سر تخت! با تمام احساس گفتم:اخیش …ازادی! از حرفم خندش گرفت . من :چیه خب؟خودت فکر
کن صبح تا شب باز صب تا شب یه لچک دوره سرت! حوصله ادم تنگ میشه
خب دستی کشیدم تو موهامو با انگشتام شونشون کردم.
_:اخه من از اول زندگیم روسری سرم نکردم من:فکرکردی من سرم کردم؟خب منم مثه تو! فقط چادر سرم میکنم اونم اونقد میکشم جلو تا خودش پوشیده باشه تازه گره هم نداره! _:راس میکی خب! یه ذره نگاهم کرد وگفت:گوشات بلبلیه!(گوش که یه کم بزرگه و به سمت بيرون متمایله) دستی کشیدم رو گوشمو وگفتم:خب هر خوشگلی یه عیبی داره خندید وگفت:صد البته! تکیه دادم به بالشتمو وگفتم:راستی تو هیچ از خودت به من نگفتی ! من تموم زنگیموگفتم!
_:خب تو
کار بدی کردی ادم برای هرکسی هر چیزی رو نمیگه! راستم میگفت بیخودی جو گیر شده
بودم چون یه ذره روی خوش بهم نشون داد هر چ بود براش گفتم! سرموتکون دادم و
گفتم:اره خب راست میگی! اونم نیم خیز شد وگفت:شوخی کردم! چی میخوای بدونی؟
من:اگه نمیخوای بگی اشکال نداره!
گفتم:خب از اول بگو دیگه مثه من که از اول گفتم! شونه هاشو انداخت بالا و گفت:اومم زندگی من یکی بود یکی نبود نداره ها!من تک فرزندم‌ مامانم خونهداره چند سالی هست ازشون جدا شدم همون موقه ها بود با یه پسری به اسم امیر اشنا شدم که تو بیمارستان پرستار بود با ورود اون تو زندگیم پای دخترهای زیادی هم تو زندگیم باز شد ولی هیچوقت رابطه جدی با کسی نداشتم. یعنی نخواستم که داشته باشم .
من:از تعهد میترسی؟
سرشو به علامت مثبت تکون داد و گفت:وقتی ادم میتونه هر روز یکی رو امتحان کنه چرا
باید زندگیشو بذاره پای یه نفر؟!
من:به خاطر احساسات به خاطر عشق به خاطر حس پدر
شدن !به خاطر این که زندگیت هدف دار میشه! یه نگاه عاقل اندر سفیهی بهم
انداخت و گفت:زندگ من هدف داره! بعدم من کلا از درگیر شدن با احساسات بدم میاد .
تازه پدر شدن همش مسئولیت و درد سره! شونه هامو انداختم بالا و گفتم:هیچ حسی بهتر
از این نیست که بدونی یه نفر دوستت داره !این که بدونی یه زن هست که تورو تکیه
گاه میدونه. بسی قهرمان بزرگ زندگیشون بشی پناهشون. بدونن وقتی تو رو دارن یعنی هر
مشکلی رو میشه از سر راه برداشت! اهی کشیدم و گفتم:شاید اگه بابام زنده بود من الان یه
خونه داشتم و یه خونواده که نگرانم میشدن به فکرم بودن و دوسم داشتن!حتی حاضر بودم
محدودم کنن ولی باشن،باشن که سرم داد بکشن بزنن توگوشم بدونم که براشون مهممم!
همون طور که ناباورانه نگاهم میکرد گفت:خب خودت یه خونواده بساز تو تازه اول راهی!
میتونی بچه داشته باش!عشق بورزی یه خونه داشته باشی و یه خونواده خوب! لباسمو با
دستم کشیدم جلو وگفتم:خودت بگو کی به یه ادم بیکار بیسواد بی خونه و ماشین زن میده اخه؟
خندید و گفت:دیوونه! منم خندیدم مثل همیشه که به تمام مشکلاتم میخندم اونا رو میکنم ی شوخی و بهشون میخندم !میخندم تا بتونم زنده بمونم که کمرم خم نشه که کم نیارم
صبح شده بود . نمیدونستم چقد خوابیدم شب قبل موقع حرف زدن با مهران خوابم برده
بود! از جام بلند شدم مهران تو اتاق نبود نیم خیز
شدم نور قرمز رنگ افتاب از پنجره رو
پاهام افتاده بود. کش و قوش به خودم دادم . از امروز دوباره زندگی معمولی من شروع
میشد! همون طور که گردنمو به عقب میکشیدم گفتم:خدایا شکرت! همون موقع مهران
اومد تو! روپوش سفید تنش بود. گفت:صبح به خیر‌! سرمو تکون دادم و گفتم:صبح به خیر!
کی مرخص میشم؟ اومد جلو و گفت:اومدم بخیه هاتو بکشم بعد می برمت! من:ممنون
خودم دیگه میتونم برم !تازشم الان سرکاری! اومد نشست رو‌ تخت و گفت :مطمئنی خودت میتوني بری؟ سرمو به علامت مثبت تکون دادم و گفتم:فقط یه جوری باید لباسای
خودمو بپوشمو برم ولی میترسم بهم چیزی بگن لبخندی زد و گفت:اما لباسات خونی بود
انداختم دور!میخواستم برم برات لباس بگیرم من:نه نمیخواد!
_:پس میخوای چ کار کنی؟
من:لباس مردونه میخوام
_:خب برات مردونه میخرم
من:نه اصلا حرفشم نزن اونوقت کل
در امد یه سالمو باید بهت بدم!
خندید وگفت:من یه دست لباس اضافه دارم میخوای اونا
رو بپوش؟ ابروهامو دادم بالا وگفتم:نیس سایزمونم خیلی یکیه! همون طورکه بخیه هامو
میکشید گفت:حالا یه کاریش میکنیم دیگه! بعد از این که کارش تموم شد برگه ترخیصمو
امضا کرد و منو برد تو اتاقش.از تو کمد یه پلیور و یه شلوار بیرون اورد و گفت:بیا اینا رو
بپوش! یه نگاه به لباسا انداختم و گفتم:ممنون! همون طور که از اتاق بیرون میرفت
گفت:پشت در منتظرم لباسا رو عوض کردم خیلی بد بود پلیورو کرده بودم تو شلوارم بازم
باید با دست م گرفتمش تا بالا بمونه! رفتم پشت درو با خجالت گفتم:اقا مهران
_:بله؟
درو تا نصفه باز کردم و گفتم:کمربند داری؟
یه کم فکر کرد و گفت:اره! بعد کمر بند خودشو
در اورد و داد بهم منم باهاش شلوارمو محکم کردم! یه نگاه به خودم کردم واقعا مسخره
شده بودم استینای لباسمو دو دور بالا زده بودم کمر شلوارمم زیر کمر بند چین افتاده بود درو
بازکردمو وگفتم:من امادم مهران اومد تو با دیدن من یه دفعه زد زیر خنده! اخمی کردمو
گفتم:چیه؟ در حال که سعی میکرد جلوی خندشو بگیره گفت:خیلی خوشگل شدی! باز
شروع کرد به ریز ریز خندیدن! دست به سینه جلوش ایستادم وگفتم: ِد اگه اینقد غول
نبودی که لباسات اندازم میشد!نیشخندی زد و گفت:شرمنده نمیدونستم یه
روزی باید لباسامو بدم به یه دختر دستمو زدم به کمرم و گفتم:حالا خوشتیپ شدم؟
انگشت اشاره و شصتشوگذاشت رو هم و در حال که چشمک میزد گفت:ای مردی شدی برا خودت!
خندیدم وگفتم:خب من دیگه برم
_:پول داری؟
من:پیاده میرم!
سرشو تکون داد و
گفت:صبر کن!
من:نمیخواد… رفت سمت پیشخان گفت:حرف نباشه! زنگ زد به اژانس .
دنبالم اومد و پول اژانسو خودش حساب کرد و رفت تو اتوبان پیاده شدم بیچاره راننده با خودش فکر میکرد من اینجا چ کار دارم؟!
سریــــع رفتم خونه و لباسامو عوض کردم لباسای مهرانو تا کردم گذاشتم تو پلاستیک تا بهش بدم. که چشمم خورد به جعبه ای که گوشه اتاقم افتاده بود!حتما کار مهران بود ول هر چ بود نمیتونستم قبول کنم بدون این که نگاه کنم توش چیه جعبه رو هم گذاشتم تو
پلاستیک. خون رو زم ري رو پاک کردمو یه چیزی خوردم و اماده شدم تا برم سرکار !
.
مهران:
خسته وکوفته رسیدم خونه .گوش تلفنو برداشتم و رفتم سمت یخچال همون طور
که شماره امیر رو میگرفتم یه سیب برداشتم . تا اومدم بشورمش امیر جواب داد:بله؟
من:سلام! _:سلام خوبی؟ من:چ شد؟ _:جوابای ازمایشش اومد امشب بفرستمش؟
من:باشه خوبه !راستی همون جوری که گفتم چشاش مشکیه دیگه؟
_:نه چشماش قهوه ایه!
من:ای بابا مگه بهت نگفتم؟ نشستم روی مبل. _:خب دیرگفتی !حالا واسه دفعه بعد یه چشم و ابرو مشکی واست جور میکنم! من:پس زودتر جور کن! _:حالا چی شد یهو سلیقت عوض شد؟ پاهامو گذاشتم رو
زمیم و گفتم:تو کاریت نباشه چیزی که میخامو جور کن! _:باشه بسپارش به من!
من:خب دیگه کاری نداری؟ _:نه داداش شب میبینمت من:باشه فعلا! بدون این که صبر کنم خداحافظی کنه گوش رو قطع کردم . سیبمو خوردم و رفتم یه دوش گرفتم و خوابیدم! با صدای زنگ در از جام پا شدم. فکرکردم امیره لباسامو عوض کردم بدون این که به ایفون نگاه کنم رفتم پایین مش رحیم داشت میرفت درو باز کنه که گفتم:مش رحیم شما بفرمای ري من خودم باز میکنم! چشمی گفت و همون راهی که داشت م رفتو برگشت !
سرم پایین بود درو بازکردم و رفتم سمت خونه . به پله ها که رسیدم دیدم امیر نیومد داخل
برگشتم دم در و گفتم:چته خب؟بیاین تو دیگه! _:منتظر کسی بودی؟ سرمو اوردم بالا آوا ایستاده بود رو به روم! لبخندی زدم و گفتم:اره! تو اینجا چ کار میکنی؟ یه پلاستیک مشکی گرفت جلومو و گفت:اومدم اینا رو بدم و برم! یه نگاه بهش کردم و گفتم:این چیه؟ دستشو جلوتر اورد وگفت:لباساته دیگه! من:لازم نیست مال خودت! پلاستیکو هل داد تو بغلم و گفت:اخه اینا به چه درد من میخوره؟ازم بزرگه! توشو نگاه کردم لباسایی که واسش خریده بودم هم گذاشته بود تو پلاستیک درش اوردم و گفتم:اینا رو چرا اوردی؟ همون طور که میرفت سمت موتورش گفت:لازمشون ندارم! من:اینا رو واسه تو خریده بودم! از رو موتورش یه پلاستیک دیگه هم اورد وگفت:نمیخوامشون!
من:ادم هدیه رو پس نمیده! اون یکی پلاستیکم گرفت جلومو گفت:من هدیه هیچکسی رو قبول نمیکنم! به پلاستیک نگاه کردم یه ظرف غذا با نوشابه بود گفتم: این دیگه چیه؟خندید و گفت: غذا! پولتو نمیتونستم پس بدم به جاش شبا واست غذا میارم! لبخندی زدم و گفتم:این کارا لازم نیست _:چرا هست!لطفا با من اینقد تعارف نکن! اون یکی پلاستیکو هم ازش گرفتمو وگفتم:بیا تو با هم بخوریم همون موقع صدای امیر رو شنیدم:به به سلام شازده !
یه نگاه بهش انداختم دستاش تو جیبش بود با فاصله کمی از آوا با یه دختری قد بلند ایستاده
بود. دختره موهای شرابیشو از شالش ریخته بود ب ريون ارایش غلیظی هم کرده بود یه مانتوی
تنگ و کوتاه با کفش پاشه بلند هم پوشیده بود و بهم لبخند میزد. سرممو به علامت سلام
تکون دادم به آوا نگاه کردم داشت دختر رو با چشاش اسکن میکرد. دلم نمیخواست تو این شرایط منو ببینه! ازش خجالت میکشیدم شاید تنها کسی بود که ازش خجالت میکشیدم. امیر اشاره ای به پلاستیک غذا کرد و گفت:هنوز شامتو نخوردی؟ بعد یه نگاه به ساعتش کرد. آوا دستاشو گذاشت پشتشو چند قدم رفت عقب. چشم غره ای به امیر رفتم و گفتم:برین تو! امیر گفت:نه دیگه من میرم فقط اومدم ثمینو برسونم !
اه حالا اگه نمیگفتم عین گاو سرشو مینداخت پایین و میرفت تو!به ثمین اشاره کرد اومد
داخل آوا با بیخیالی داشت نگاهم میکرد بیخیال که منو از خجالت اب میکرد امیر رفت
سمت آوا و گفت:بچه جون چندساله؟ !آوا صداشو کلفت کرد و گفت:خندم میگرفت
نفس عمیق کشیدم ثمین اومد واستاد رو به روم اخمی کردمو و گفتم:برو تو! پشت چشمی
نازک کرد و رفت! امیر چونه آوا روگرفت بالا و یه ذره نگاهش کرد وگفت:من به یه پسر جوون نیاز دارم میخوای واسه من کار کنی! آوا دستشو پس زد و گفت:نه من خودم کار دارم! میبینی که! امیر زل زد تو چشاشو گفت:پول خوبی بهت میدم! آوا با حرص گفت:ولم کن آقا جون! امیر ولش کرد و رو به من کرد وگفت:پسر خوشگلیه ها!مگه نه؟ به من چشمک زد سرمو تکون دادم وگفتم:چ کارش داری بچه مردمو! خندید و روکرد بهشوگفت:اگه دختر
بودی همین جا ترتیبتو میدادم! چشاشو ریز کرد و گفت:خواهر نداری؟ یه دفعه صدای
سیلی پیچید تو کوچه!امیرو دیدم که یه طرف صورتشو گرفته اوا یقشو چسبید و
گفت:نشنیدم! هم از حرف امیر عصبی شده بودم هم ازکار آوا تعجب کرده بودم. امیر که
انتظار چنین عکس العملی رو نداشت با زور دست آوا رو پس زد وگفت:چته بابا؟بی جنبه
آوا باز یقشوگرفت وگفت:ببین آشغال این جور شغلا به درد ننه بابات میخوره!میخوای تو
خواهرتو بیار من ترتیبشو بدم هان؟ بعد با تمام زورش امیرو حل داد عقب. فکر نمیکردم اینقد زور داشته باشه! با حرص نگاهش کرد و رفت سمت موتورش بدون این که حتی به من هم نگاه کنه موتورشو روشن کرد! رفتم سمت امیر و یکی زدم پس کلش آوا یه نگاه به من کرد و پوزخند زد وکارش از صد تا فحش بدتر بود. از اونجا دور شد. ام ريگفت:پسره ی …قبل
از این که حرفشو ادامه بده گفتم:خاک بر سرت فکر کردی همه مثه توان؟
با حرص گفت:هوووی تو چرا جوش میاری حالا؟اون که رفت! یقشو صاف کرد و گفت:من
رفتم! بدون این که جوابشو بدم رفتم تو و درو بستم ثمینو دیدم که ایستاده تو پله ها با صدای بلندی گفتم:مگه نگفتم برو تو؟ با صدای ظریف گفت:در قفله! رفتم درو باز کردم و گفتم:برو تو اتاق تا من شاممو بخورم و بیام! بدون هیچ حرفی رفت همون طور که با ظرف غذام میرفتم تو آشپزخونه گفتم:آرایش صورتتم پاک کن !
ظرف غذا رو از پلاستیک در اوردم با دست خط بامزه ای روش نوشته بود با ته دیگ اضافه مخصوص دکتر! خندیدم و ظرفو باز کردم برام جوجه کباب اورده بود . غذامو خوردم. همش یاد کاری افتادم که کرد. خوب میدونست چطور باید از پس خودش بر بیاد.تا به حال دختری با این جرات ندیده بودم. همون طورکه غذامو میخوردم برگه های پزشکی ثمینو چک کردم.مشکلی نداشت. با خیال راحت از جام بلند شدم. یه نگاه به پلاستیک لباسا کردم انداختمشون رو مبل و رفتم تو اتاق. چند روز گذشته بود .با این که آوا گفته بود هر شب برام غذا میاره ول ازش خبری نبود. بی دلیل دلم میخواست ببینمش اون با همه ادمای اطراف من فرق داشت این باعث میشد دربارش کنجکاو باشم دلم میخواست بدونم هر روز چ کار میکنه و کجا ها میره. شب بعد از این که مطبو تعطیل کردم رفتم سمت خونش. چراغ اتاقکش روشن بود موتورش هم بیرون گذاشته بود.کتمو صاف کردمو و رفتم جلو نمیدونستم به چه بهونه ای باید برم برای همین براش یه پماد گرفته بودم تا بزنه جای بخیه
هاش. سرک کشیدم تو اتاقش کسی نبود اومدم بیرون ولی خبری ازش نبود . احتمال دادم رفته باشه دست شویی رفتم بیرون و یه گوشه ایستادم که بیاد! داشتم موتورشو وارش میکردم. روش با ماژیک نقاش کشیده بود داشتم نقاشیا رو میدیم که یه نفر منو از پشت گرفت! از هیکل کوچیکش فهمیدم آواست. دروغ چرا خوشحال شدم که این کاروکرد همین که خواستم برگردم سمتش چاقو روگرفت جلوی گلوموگفت:اینجا چ کار داری؟ دستمو اروم بردم بالا با صدای بلندی گفت:تکون نخور! سرشو اورده بود بالا چونش چسبیده بود به کمرم با ارامش گفتم:آوا منم مهران! همون طور که سعی میکرد دهنشو به سرم نزدیک کنه با حرص گفت:میدونم! کسی جز تو اینجا رو بلد نیست! خواستم برگردم گفت:پس چرا اینجوری … چاقو رو بیشتر فشار داد وگفت:تکون بخوری گلوتو پاره میکنم! دیگه قضیه داشت جدی میشد دستشو محکم گرفتم وگفتم:چه مرگته؟ هرکاری کردم دستش از جلو
گلوم تکون نمیخورد. با عصبانیت گفت:دیگه دورو بر من نمیپلکی شیر فهم شدی! هیچ نگفتم دنبال یه راه واسه فرار بودم. چاقو رو چسبوند به چونمو وگفت:فهمیدی چ میگم یا نه؟ من:این چاقو رو بذار کنار خطر ناکه! _:اتفاقا چون خطر ناکه گذاشتم رو گلوت!فکر نکن من جون تنهام کاری از دستم بر نمیاد با این کارا ين که میکنی هم خر نمیشم. دیگه حتی اسم منم نمیاری فهمیدی؟! چاره ای نداشتم با ارنج زدم تو شکمش دقیقا جا ين که بخیه خورده بود جیغ بلندی کشید و جمع شد برگشتم طرفش چاقو رو از دستش کشیدم . این
دفعه من بودم که اونو گرفته بود…

ادامه...

نوشته: Mr.kiing