لای کس رو باز کردم. گذاشتم‌توش. محکم تلمبه. بزن بزن. اووف. دست هاشو آوردم پشت گرفتم. دستگیرش کردم. کس تنگ. کس تنگ و سوراخ صورتی. محکم بزن. کون گرد و قلنبه ی دوست مادر. دستهاش به دیوار بود. « الان کسی میاد». محکم توش تلمبه زدم. حس می کردم دارم پاره اش می کنم. حس‌می کردم دارم جرش میدم. عادت داشت روی کیرم بالا پایین بشه. ایندفعه داشتم پاره اش می کردم سرپایی.
شب توی پیام نوشته بود:« من مطمئنم می تونی هرکی رو خواستی بکنی».
من یه مردم که وقتی راه میرم زن ها زودی متوجه میشن که بهترین کیر جهان این وسطه. میخوام برات بگم از مریم. که زودتر از همه فهمیده بود. سر کوچه ماشینش رو زده بود و پشت هم زنگ می زد که بیا. پشت ماشین نشستم. فرمون رو دستم گرفتم و از خیابون رد شدیم. مریم خودشو قایم کرده بود توی صندلی. من تند می رفتم بیرون شهر. هوا هنوز روشن بود. شوهرت کجاست. رفته سفر. بالای سطح زمین. تو هواپیما. داره از بالای ابرها به زمین نگاه می کنه. ما تو ماشین. مستقیم جاده ی خروجی شهر. ای خواننده. اینی که می خونی راست ماجراست. این طوری که من پیاده رو ها رو گز می کنم همه ی زن ها فهمیدن کی اونجاست. قوی و سرحال. مریم گفت تو خیلی بزرگتر از اینایی. می فهمیدم که حشر و شرم تو آرواره هاش بیرون پریده ان بالاخره. می گفت دیگه نتونستم. حالا برو بریم یجایی. این طوریه که زن ها وا میدن. مریم. فاطمه. فرزانه. اسما. لیلا. هرکی بگی. از هر قشری. مریم کیر من رو از تو شرت کشید بیرون.« چقد بزرگه». صحبتی از جنس خواستن. بهش نمی گم که نوزده سالگی زن همسایه به موبایلم راهشو باز کرد و توی نبود شوهرش من توی اتاق ته کسش رو در آورده بودم. از در خونه بیرون می زدم. می رفتم خونه ی اینها. می گاییدم. می رفتم سر کار. یا گاییدن همکارم ساعت سه شب توی تنهایی اتاق بی شوهر. کجاست؟ رفته سفر. بلند کردنش روی دست. گذاشتنش روی مبل. کون پهن سفید. صحبت های بلغور فرانسه از دهان به وقت سکس. مخلوط زبان فارسی و فرانسه و منو بکن. بکن کیر کلفت. عاشق کیر سیاهتم. مریم توی خونه ایستاد. بوی لب هاش بوی لب های خودم بود وقتی پشتش رو بو می کردم. بوسیدن زن توی وجودم بود مریم. کسش لایه ای هوسناک روی استخوان لگن. کون نرم و سفید. مرمر. برهوت. بدنش به شیرینی کارامل. کارامل. بوسیدن سینه. توی دهان رفتن. مریم زیر بدنم له شده بود. مچاله می شی مریم اینجا. توی کس که کیرم می رفت فشار می اومد به کمرش. گرمی. شرم ها ریخته میشد بیرون از کس. چقدر زن ها که داد نزدن که « بابا کیر می خوایم». چه خ‌استه ها که خفه شدی توی گلو. آشپزخونه ی محل کار. بوسیدن سپیده. لب ها. توی دهان. چسبیده به دیوار. « دوست دارم خودمو بهت بکشم. به بدنت». داوود گفت بابا زن من میگه از بس گرمی نمیشه نزدیکت خوابید. ماشین رو تو حیاط پارک می کنیم. مریم می گه اینجا گل هاش قشنگه. گل کس خودش توی دست هام. لب هام وقت بوسیدن گل برگ های کس. پروانه های توی کس بیرون می ریزند وقتی فرو می کنم. تلمبه به اعماق. کون نرم و لاغر. « منو ول نکن. کامل. کافی. گاییدیم. ولم نکن. منو همیشه توی دست هات بگیر».
توی کادر موبایل می‌نویسم می بینی نمی بینی که از همین شهوانی زیاد رسیدند به اتاق خواب من.
خوابیده با مریم. دست می برم روی سینه های لاغرش. کوچک. اما بزن. بزن تا ته کُسم. می کوبم. محکم. راه می رم شهوت می باره ازم. نارسیستی؟ که باشم. بهتر از نفرت به تن و‌روح.
نرگس توی راهرو گفت. وایسا وایسا. بذار ببینم کسی نیست. بعد توی اتاقش داشتیم کیر بازی می کردیم. اینجوری بود که من لخت می شدم. روی چشمش دستمال می بستم. باید با غریزه اش می اومد سمت کیر من. من هی دورتر می شدم. بعد این‌قدر دور می شدم که نرگس وقتی به کیر من می رسید هزارلایه ازش برداشته شده بود. مسافر ناخودآگاه بشریتم. می رسید به کیرم زبانش آب آورده بود. می خورد. دیگه همون آدم نبود. می‌گفت« آخخخ اینو تو دهنم میخوام. حتی وقتی سر کارم». تف و دهان گرم. بیرون توی کوچه لودرها داشتن زمین رو شکاف می دادن برای آسفالت. من داخل داشتم تربیت های بشری و سیستمی رو جر می دادم برای لذت. آفتاب می زد روی دیوار اتاق هایی که من توشون زن ها رو به ارگاسم می رسوندم. خودم ازم نور می زد بیرون وثت گاییدن لعبت ها. منصوره داد زد دون ژوان. با خنده لب هاش شکافته بود که دون ژوانی. بلاشک دون ژوانی و توی سرمای زمستون توی اتاق سرد شده چای هورت کشیدیم.
توی مسیر خونه ایستاده بودم برای تاکسی. لایک دادم به دویست و شیش سفید. بوق. سوار شدم. راننده خوشگل بود. دوستش خوشگل نبود ولی حشری. اتاقک ماشین توی آفتاب تابستون داد می زد برای سایه. باد کولر به زور به بینیم می خورد. کیرم راست شده بود توی شلوار جین. از کارخونه های توی جاده رد شدیم. راننده زد کنار گفت من هم میخوام. دوستش رفت ماشین روند و راننده اومد عقب. روی صندلی های نرم و توی تکان های زیاد ماشین. کیر من ضربه میخورد به ته گلوش. آفتاب می زد توی صورتم. هرجا رفتی باعث رشد شدی. زمین از تو گرم می شه کایوگا. انگار وحی می شد بهم. توی فرعی جاده. ماشین روی ماسه ها سرو صدا و خوردن سنگ ها به سینی کف ماشین و صدایی که زیر پام حس می کردم. تلمبه های محکمم به کون نرم و گرد سرم رو گرفتم توی دست هام. آفتاب داغش کرده بود موهای روی شونه هام رو . داد زدم « خدا. خدا. من خدام». دوستش توی ماشین کسش رو میمالید. احساس این که فراوونی برای من. احساس این که خوشی تمومی نداره. راننده صورتش روی صندلی. باد می خورد به پهلو هام. کلاغ ها سر و صدا. کون تنگ و کیر کلفت من توش. احساس می کردم که روی لبه ی زندگی ام. از اینکه زن ها زیر کیرم ناله می کردند کیف. از این که توی نهایت قدرت بودم شعف. بگو. بگو. بگو دون ژوان توی قعر قلعه ها چه حس می کردی وقتی که بند سوتین ها رو از شانه ی زن ها شل می کردی. دست های راننده ی زیبا توی دست هام. واژگون. نرمی و تپلی دست ها. رگ آبی بیرون زده. کفش هاش ورزشی. روی زمین خاکی. توی کفش های سرخم نرم روی اسفنج آدیداس ایستاده تلمبه می زدم به نرمی توی کون. کونت داغ و کیرم درنده.

نوشته: کایوگا