17- فاطمه دختر صحاک،

ملا محمد باقر مجلسی نوشته است وقتی آیات 28 و 29 احزاب نازل شد، فاطمه تصمیم گرفت راه اول را انتخاب کند و از محمد جدا شود.

(مجلسی، حیات القلوب یا زندگی حضرت محمد، جلد دوم، صفحه 597 )

(بحار الانوار جلد 22 برگ 204 )

18- ماریه دختر شمعون قبطی، که مقوقس فرستاده بود،

وی از پیامبر باردار شد، نام اورا ابراهیم نهادند، دوسال زیست و بمرد. ماجرای ماریه نیز از ماجراهای بحث برانگیز زندگی محمد است. ماریه کنیز (برده) حفصه بود که بعنوان هدیه به او داده شده بود. روزی محمد به خانه حفصه دختر عمر می رود و ماریه را تنها در خانه می یابد، وی با ماریه همبستر می‌شود و ناگهان حفصه از راه میرسد و از مشاهده این قضیه بسیار خشمگین می‌شود. محمد قول میدهد که ماریه را بر خود حرام کند به شرطی که حفصه ماجرا را برای کسی تعریف نکند، اما حفصه ماجرا را برای عایشه و بقیه زنان محمد تعریف می‌کند و محمد از الله کمک میگیرد تا رسوایی پیش آمده را با سوره تحریم کمرنگ و سرکوب کند.

(تاریخ طبری جلد .8 برگ 66131. )

(تاریخ طبری جلد .39 برگ 194 )

19- ریحانه دختر زید قرظی از اسرای بنی قریظه بود که سهم محمد از غنائم جنگی بود.

** ریحانه هرگز حاضر نشد اسلام بیاورد و حتی پیشنهاد محمد مبنی بر ازدواج با وی را نیز قبول نکرد و تصمیم داشت نه اسلام بیاورد و نه با محمد ازدواج کند. از طرفی محمد نیز قصد رهاکردن این کنیز (برده زن) زیبا را نداشت و وی تا آخر عمر تن به حقارت برده بودن در داد اما حاضر نشد مسلمان شود و یا با محمد ازدواج کند،**

(تاریخ طبری جلد .39 برگ 164-165 )

(تاریخ طبری جلد .13 برگ 58 )

20**- ام شریک دوسیه، نام اصلی او غزیه (غزیله نیز آورده شده است) بوده است و خود را به رسول الله بخشیده است. دختر دودان بن عوف ن عامر بوده است و پیش از ازدواج با محمد با ابی العکر بن سمی الازدی ازدواج کرده بود.**

21- صنعا یا سبا دختر سلیم،زنی بود که پیش از آنکه پیامبر با او همبستر شود او مرد.

(بحار الانوار جلد 22 برگ 202)

22- قضیه دختر جابر از بنی کلاب،

** زنی بود که به محمد گفت مرا به تو داده اند و به من خبر ندادند، پس از محمد طلاق خواست و محمد اورا طلاق داد. روایات دیگری حاکی از آن است که محمد با وی ازدواج کرد اما وقتی برای همبستر شدن پیش وی رفت دریافت که او بسیار پیر است بنابر این وی را طلاق داد.**

(تاریخ طبری جلد .9 برگ 139 )

23- زینب دختر خزیمه الهلالیه از پسران عبد مناف بن هلال بن عار ابن صعصعه (ام المساکین) بود که بود که بعد از کشته شدن شوهرش «عبیده بن حارث بن عبدالمطلب» در جنگ بدر قبول کرد که با محمد ازدواج کند اما 8 ماه بعد از این ازدواج از دنیا رفت. او را «ام المساکین» (مادر مستمندان) نامیده اند.

(بحار الانوار جلد 22 برگ 203 )

24- دختر خلیفه الکلبی و خواهر دحیه بن خلیفه، به خانه آوردش و در خانه پیامبر مرد.

25- عالیه دختر ظبیان از بنی بکربن زنی بود که محمد با وی ازدواج کرد اما بعد از مدتی وی را طلاق داد.

(تاریخ طبری جلد .9 برگ 138 )

(تاریخ طبری جلد .39 برگ 188 )

بحار الانوار جلد 22 برگ 204

26- قوتیله بنت قیس بن معدی کرب و خواهر اشعث بن قیس، پیامبر اورا به زنی کرد اما هنوز او را ندیده بود که مرد. برخی نیز گفته اند محمد اورا طلاق داد.

27- خوله بنت الهذیل از بنی حاریث که طلاق گرفت.

**28- لیلی بنت الخطیم **

پیر زنی بود از قبیله بنی خزرج که به گفته طبری (ذکر زنان محمد از تاریخ طبری)، پیامبر روزی به مزگت اندر نشسته بود پشت سوی آفتاب کرده و این زن از پشت آمد و دستهایش را بر روی کتف پیامبر گذاشت و گفت با من ازدواج کن تا من به قبیله خود بگویم پیامبر با من ازدواج کرده است. سپس به میان قبیله خود رفت و مردم به او گفتند کار اشتباهی کردی چون پیر هستی و پیامبر از زنان پیر خوشش نمی آید و اگر تو را ببیند طلاقت خواهد داد. لیلی پیش پیامبر آمد و گفت من پشیمانم که زنی پیر هستم و شایستگی ازدواج با تو را ندارم و پیامبر او را طلاق داد.

(بحار الانوار جلد 22 برگ 204 )

بعد مدتها دوری تونستم بحول و قوه الهی بیام به سایت بازم نمیدونم فیلتر میشم یا نه اما میخواستم ارادت خودمو بهت برسونم محیط سایت عوض شده و مدتی طول میکشه اشنا شم باهاش خدمت همه دوستان قدیمیم که هستن درود و شادباش میگم

(بعد از کلی فحش که نثار روح پرفتوحت کردم) ینی ببین اگه میدیدم تو بلیط بخت آزمایی برنده شدم انقد خوشحال نمیشدم که با دیدن پستت خوشحال شدم.

درسته بعضی دوستان خیلی لطف دارن ولی سایت بدون تو واقعا جذابیت خاصی برام نداشت.

خوش اومدی برار ?

ای خااااک بر اون سرت کنن با این دفاع کردنت.

الان مثلا از اسلام دفاع کردی نه؟؟؟

خواستی ابروشو برداری زدی چش و چالشم درآوردی که !!!

آخه بوزینه مزلف پیغمبر مکه کودن بود که الله اینهمه تاکید کنه و بگه که قرآن رو آسون فرستادم که حالیت بشه؟
جلبک هم میخواست اینا رو تفسیر کنه میفهمید منظور الله مردم عامی و بیسواد هست نه رسول الله که ادعا داشت الله تمام علوم دنیا رو داخل انار براش فرستاده.

الان با این سطح شعوری که نشون دادی وجدانا من چه بحثی با تو بکنم؟

وقتی بعد 20 بار گفتن نتونستیم تو اون کله پوکت کنیم که از کاربرا زحمت کشیدن و تاپیک مجزا برا بحث راه انداختن که اینجا از اینجور استفراغات پر نشه و یکی خواست بخونه حوصله اش بکشه ، من چه بحثی میتونم با تو بکنم؟ وقتی به طرق مختلف نشون دادی که مغزت رو ایزوگام کشیدی من چه امیدی به بحث با تو داشته باشم؟

راستی چرا تو هیچ موردی شماها حرفاتون با اعمالتون یکی نیست؟ چرا اینقد دوس دارین ادای تنگا رو در بیارین؟ اومدی تو تاپیک مناظره پست گذاشتی که چرا عوض بحث سازنده گیر دادیم به اینکه کی کی هست ، اونوقت اینجا همه چیو ول کردی و جیغ و داد راه انداختی که ایها الناس دزد گرفتم؟؟؟

خودت قضاوت کن خجالت رو تو باید بکشی یا من؟
امیدوارم این آخرین پستم خطاب به تو باشه و مجبور نشم دیگه جوابی به خزعبلات تو بدم.

29- ام هانی دختر ابوطالب،

وی بهانه آورده بود که بچه دار است و باید از بچه اش نگهداری کند. لذا پیشنهاد محمد را رد کرد.

30- ضباعه دختر عامر بن قرط،

پیغمبر اورا از پسرش بخواست اما پسرش به پیامبر گفت مادرم پیر است و پیامبر دست برداشت

31- صفیه دختر بشامه عنبری که از اسرای افتاده به دست مسلمانان بود،

محمد او را بخواست اما شوی باز آمد و چون زنش را می‌خواست مسلمان شد تا زنش بر او حرام نگردد. پیامبر از او پرسید من را خواهی یا شویت را؟ صفیه گفت شویم را.

32- ام حبیبه دختر عباس بن عبدالمطلب،

پیغمبر اورا به زنی خواست، عباس گفت یا رسول الله او با تو شیر خورده است.

سخت ترین کار دنیا محکوم کردن یه آدم احمقه !!!

(وینستون چرچیل)

33- جمره دختر حارث بن ابی حارثه،

محمد اورا از حارث بخواست، حارث به دروغ به پیامبر گفت بدن او پیسی دارد و تورا شایسته نیست.

34- محمد زنی که نامی از وی باقی نمانده است طلاق داد زیرا وی چشم چرانی میکرد و به مردانی که از مسجد خارج میشدند زیر چشمی نگاه میکرد.

(تاریخ طبری جلد .39 برگ 187 )

35- ملیکه اللیثیه ، محمد با او ازدواج میکند با او همبستر نمیشود و او را طلاق میدهد.

(بحار الانوار جلد 22 برگ 204 )

36- ملیکه دختر کعب به مدت کوتاهی با محمد ازدواج کرد، عایشه از وی پرسید آیا می‌خواهی شوهری داشته باشی که شوهر قبلی تورا کشت؟ وی به خدا از محمد پناه برد و محمد وی را طلاق داد.

(تاریخ طبری جلد .39 برگ 165 )

37- شنباء دختر عمر الغفریه،

مردم قبیله او با قبیله بنی قریظه هم پیمان بودند، وقتی ابراهیم فرزند محمد مرد؛ وی به محمد گفت اگر تو پیامبر راستینی میبودی فرزندت نمی مرد. محمد بعد از اینکه با او همبستر شد وی را طلاق داد.

(تاریخ طبری جلد .9 برگ 136 )

38- ملائکه دختر داوود زن دیگری بود که با محمد ازدواج کرد اما پس از اینکه فهمید محمد پدرش را کشته است، از وی جدا شد.

(تاریخ طبری جلد .39 برگ 165 )

39- عمیره دختر یزید که محمد وی را طلاق داد زیرا وی به جذام مبتلا شده بود. محمد در مورد او گفته است «دلستم علی و ردها»

(تاریخ طبری جلد .39 برگ 188 )

(مجلسی حیات القلوب یا زندگی حضرت محمد، جلد دوم، صفحه 597)

(بحار الانوار جلد 22 برگ 204 )

40- سناء بنت سفیان، محمد مدت کوتاهی با او ازدواج کرد.

(تاریخ طبری جلد .39 برگ 188 )

41- احدایث ضعیفی خبر از ازدواج محمد با عمره نیز می دهند.

(ابن ماجه جلد 3 برگ 233 و 226 )

42- دختر الجهال برای مدت کوتاهی با محمد ازدواج کرد.

(صحیح بخاری جلد .7 برگ 131 و 132 )

**درسته باهم دیگه اختلاف دیدگاه و اختلاف عقیده وحشتناکی داریم و درسته که بعضی وقتا موقع بحث نهایت سعیت رو میکنی که عصبانیم کنی ولی باز با تمام این تفاصیل احساس میکنم دیشب تو یکی از پستهام یه کم زیاده روی کردم و به نظر خودم اصلا لحن قشنگی نداشتم و بابتش ازت عذرخواهی میکنم، ببخشید. **

43- دوبه دختر امیر. از طایفه سعسعه

44- عماره یا عمامه دختر حمزه، از طایفه قریش، هاشم.

45- سنی دختر صلت،

** زنی دیگر بود که محمد قصد ازدواج با وی را داشت اما قبل از اینکه به این خواسته خود بخواهد عمل کند از دنیا رفت.**

(مجلسی، حیات القلوب یا زندگی حضرت محمد، جلد دوم صفحه 597 )

(بحار الانوار جلد 22 برگ 204 )

46- تکانه نام زنی دیگر است که مجلسی در مورد وی نوشته است دختر سیاهپوستی بود که «مقدوس» پادشاه مصر همچون ماریه قبطیه به محمد هدیه داده بود. محمد ابتدا او را آزاد کرد و سپس وی را به عقد ازدواج خود در آورد. .

(مجلسی، حیات القلوب یا زندگی حضرت محمد، جلد دوم صفحه 597 )

از وقتی شهوانی نسخه عوض کرده دیگه زیاد نمیام ولی تاپیکت رو بعضی اوقات که برسم دنبال میکنم. اول این که مرسی بابت احساس مسئولیتت و این اطلاعات ولی دوست من باور کن این مسائل اصلا ارزشش رو نداره که انقد واسش انرژی و وقت زندگیت رو صرف میکنی. بعضی هاشو میخونم اصلا حالم به هم میخوره که چقد بن مایه این دین کثیف و زشت و بچگونه هست دیگه حیف فکرم که بخوام درگیر این چیزای سخیف بکنم. اونایی که بخوان بفهمن خودشون فهمیدن که اسلام و کلا دین و ایمون همش کسشعریاته!! انسان امروزی دیگه گول مذهب و ایدئولوژی نمیخوره. تجربه هم به من ثابت کرده که بحث با مسلمانان معتقد درست مثل یاسین خوندن تو گوش خره چون هرچی بگی بازم نمیخوان قبول کنن. پس بیخود اعصاب خودت رو حروم نکن داداچ به هرحال پاینده باشی

دوستدارت: گوزوی خوشبخت

با درود به دوستان خوب شهوانی
از آنجایی که یکی از استدلالهایی که مذهبیون (به ویژه اسلامیون) برای توجیه انجام اعمال دینی مثل نماز وروزه و… به کار میبرن و این استدلال رو عقلی میدونن اینه که " اگر راه ما(دین) درست باشه با این اعمال که زحمت زیادی نداره به سعادت جاودانی و ابدی می رسیم و اگر آخرتی (بهشت وجهنمی) وجود نداشته باشه چیزی از دست ندادیم!!!" و خود من به شخصه وقتی با این جواب در بحث با مذهبیون برخورد می کردم نه تنها جوابی نداشتم بلکه اون رو هم تا حدودی منطقی می دونستم تا بالاخره اتفاقی در یک کتاب به جواب این استدلال برخورد کردم ودر اینجا قسمتی رو عینا از روی کتاب میارم شاید برای بعضی از دوستان مذهبی و غیر مذهبی گره گشا باشه دوستان در صورت علاقه به ادامه مطلب میتونن به خود کتاب نوشته " ن_فخر " به نام "مغلطه های روحانیون " مراجعه کنن و در صورت علاقه به شناخت مذاهب و ادیان گوناگون به روش عقلی و فلسفی به زبان ساده میتونن کتاب "سفر به دل ادیان "از همین نویسنده رو دانلود کنن وبخونن … با تشکر

ممکن است بگوییم که دلیل ما برای داشتن دینی که به آن باورمندیم اینست که با یک حساب عقلانی به این نتیجه می رسیم که اگر دین ما واقعا دین خدایی و بر حق نباشد بلکه دینی باشد که یک مدعی پیامبری آنرا از خود، ساخته است حاصل کار این می شود که ما ساعاتی از زمان عمرمان را طبق میل خود زندگی می کنیم و مدتی از آنرا هم به خواست دینمان به عبادت می گذرانیم و در نهایت بعد از مرگ همه چیز از بین می رود و ما چیز زیادی جز زمانی که صرؾ انجام احکام دینی و عبادت کرده ایم از دست نخواهیم داد.

ولی اگر دینمان حق باشد ما این شانس را داریم که به بهشت برویم و از دوزخ جاودان خلاصی یابیم پس باید احتیاط کرده و این باور را به دینمان حفظ کنیم و به این دین معتقد بمانیم. اینجا معیار عقل سلیم است.آن عقل سلیمی که حکم می کند بین بد و بدتر، بد را انتخاب کنیم و بین دو حالت که عاقبت یکی از آنها یعنی بی دینی، می تواند"سختی دوزخ"باشد و عاقبت دیگری یعنی دینداری کمی “رنج دنیویِ” حاصل از انجام احکام دینی ،ما همان" کمی رنج دنیوی" را انتخاب کنیم .

به این ترتیب خیالمان راحت است که اگر آنچه دینمان گفته، راست باشد نجات خواهیم یافت. یعنی احتمال نجاتمان 50 % است.
ممکن است کسی از ما بپرسد که چرا فکر می کنی که احتمال نجاتت 50 % است در حالیکه تعداد دینها و مذاهب دنیا در عصر کنونی، بسیار بیش از دو تاست و با فرضی خوش بینانه اگر تعداد ادیان و مذاهب موجود فقط 100 تا باشد (که البته با یک نگاه کلی به کتب دین شناسی می بینیم که این تعداد به
مراتب بیشتر است) احتمال نجاتت با این معیار فکری فقط یک به 100 است زیرا شما فقط یک دین یا مذهب را و فقط خدای همان دین را حق می دانید و به بقیه ادیان و مذاهب یا کافرید و یا آنها را تحریف یافته و غیر قابل پیروی می دانید چنانکه مؤمنین آنها هم دربارۀ دین شما همین عقیده را دارند. شما فقط به احکام یکی از این صد دین عمل می کنید پس طبق حساب خودتان احتمال نجاتتان یک به صد است.

ثانیا:ً باز طبق معیار خودتان اگر دین شما حق باشد شما با این کار بااحتمال 1% از دوزخ خلاص می شوید ولی با همین حساب اگر هر یک از 99 دین دیگر حق باشد و از این 99 دین، یکی را هم بی دینی در نظر بگیریم یعنی اینکه خدایمان یا هیچ خدایی پیامبری نفرستاده باشد، تنها در صورتی که این مورد آخر حقیقت داشته باشد، بعد از مرگ به دوزخ نمی رویم و به خیال خود قدری در این دنیا متحمل رنج حاصل از انجام احکام بی حاصل شده ایم.اما در غیر اینصورت یعنی اگر هر یک از 98 دین دیگر حق باشد به دلیل ایمان نداشتن به آن دین و انجام ندادن احکام آن به جهنم وعده داده شدۀ آن دین حق که نمی دانیم کدامیک از آنهاست راهی خواهیم شد.پس با "همین معیار"حفظ اعتقادمان به دین فعلی ما را 98 % در خطر دوزخی شدن قرار می دهد.
به

به احتمال زیاد من در این نقطه از بحث،اگر فقط" متعصب دینی" باشم و نه یک روحانی، بدون اعتراف به این که معیار انتخابی من بر ضد اعتقاد دینیِ من است بلافاصله به استدلال دیگری دست خواهم زد.وشاید وانمود کنم که این استدلال جدید، در ادامۀ همان استدلال قبلی است. مثلاً می گویم که ولی
خدای جهان می داند که من قصدم عبادت او بوده .حتی اگر راه را غلط هم انتخاب کرده باشم انصاف نمی داند که مرا به جهنم برد.

در اینجا چند نکته وجود دارد. یکی اینکه من نمی خواهم قبول کنم که استدلال اولی که بر مبنای عقل سلیم، آنطور که من تعریف کرده بودم، بود نشان داد که من همان عقل سلیم راهم در انتخاب دین، بکارنگرفته بودم. چون اینگونه من بسیار سطحی نگر جلوه خواهم کرد و حالا با نشان دادن دلیلی دیگر میخواهم بگویم که دین من، پایه های عمیق تری هم دارد.
نکته دوم اینست که ادعای اخیرم کل استدلال قبلی ام را باطل می کند.بر این اساس معترف می شوم که اصولاً هر کس هر دینی که داشته باشد فرقی نمی کند و مهم اینست که خاضعانه، احکام خدا یا خدایانش را اطاعت کند.دیگر فرقی ندارد که این مبدأ آفرینش که در هر دین معرفی شده چه خصوصیاتی ازخودش برای بندگانش ذکر کرده (چون توصی خدایان در همۀ ادیان یکی نیست) و به چه چیزهایی دستور داده است (چون احکام هم در همۀ ادیان یکی نیستند).البته همانطور که گفتم استدلال از این دست
را افراد متعصب دینیِ غیر روحانی خواهند داشت. اما اگر من روحانی باشم بعید است چنین بگویم.